Muizenissen
Het is Nieuwjaarsdag, 9 uur ’s morgens, en ik zit met Sil in de huiskamer. Hij is nou al een half uur bezig een paar Havik bol..euh.. oliebollen naar binnen te werken en bij elke hap strooit hij er poedersuiker op. Moet kunnen. Toen vannacht het vuurwerk losbarstte bleef hij gewoon doorslapen dus we kunnen wel constateren dat hij écht aan zijn oren geholpen moet worden.
Er is voor 50 miljoen euro aan vuurwerk de lucht in gegaan en ik vraag me af of dat niet wat minder gekund had. Sinds de ramp in Azië staan de kranten vol van oproepen door lezers om in plaats van vuurwerk te kopen het daarvoor bestemde geld te storten op Giro 555. Ze hadden zich beter kunnen richten tot de ondernemers die het mochten verkopen: De tent op slot en volgend jaar weer open! Dat was ingeslagen als een bom en dan heb je tóch vuurwerk!
Inmiddels hangt er een poeder suikerwolk rondom het hoofd van Sil dus hoog tijd om in te grijpen. Sven is inmiddels ook beneden gekomen en hem is duidelijk aan te zien dat hij een korte nacht achter de rug heeft. Samen kijken ze naar Pipi Langkous en ik geniet van de rust. Want er staat weer een brandschoon jaar op ons te wachten en we weten nu nog niet hoe het ons zal vergaan. Wel weet ik dat alle drukte van een gezinsleven weer op ons af zal gaan komen: de school, de sporten en het sociale leven welke daar onlosmakelijk mee verbonden zijn.
De rust duurt niet lang want even later verschijnt mijn echtgenote ten tonele met daar achter aan een gapende Youri. De eerste pakt een bak koffie en gaat wat zitten lezen aan de keukentafel en de tweede ploft languit neer op de bank waarna ik dacht dat hij weer verder ging slapen maar het lukte hem om toch zijn ogen open te houden. Ze zijn het ook niet gewend, dat nachtwerk, dus ik begin me al zorgen te maken over de rest van de dag want als kinderen te weinig slaap krijgen dan weet je het wel….
Tijdens het middageten vertel ik 50 euro overgemaakt te hebben naar Giro 555 (niet ten koste van de aankoop vuurwerk want ik koop nooit vuurwerk) en krijg de verwachte reactie van de kinderen: “Goed zo, Pap!” en ze beginnen direct met verhalen te vertellen wat ze gezien hebben bij het Jeugdjournaal. Het houdt ze écht bezig en ze vinden het duidelijk belangrijker dan het afsteken van vuurwerk. Soms zijn er momenten dat we ze achter het behang willen plakken maar nu zou ik ze als sierbehang willen gebruiken.
Het nieuws bericht dat het toerisme weer op gang komt in het getroffen gebied en ik zie volgevreten en nog spierwitte badgasten op de stranden rondlopen, terwijl een stukje verderop een dode opgegraven wordt…. Snel zap ik weg want hóe leg je dat je kinderen uit! Hoe leg je dat aan jezelf uit?
Arjen Veldhuizen