Agnes’ wekelijks praatje

Lieve leden,

Het was te verwachten, twee weken geleden werden bijna alle maatregelen tegen het corona virus met een noodgang versoepeld of afgeschaft en nu worden er diverse maatregelen weer ingesteld. Het ging veel te snel, twee weken geleden waren de besmettingen bijna nihil, maar nu met de Delta variant zijn ze nog nooit zo hoog geweest. En ik denk dat we allemaal nog wel kunnen rekenen, maar we hadden hier dus echt op kúnnen rekenen. Tel daar de vakantie periode bij op en je weet dat we alle zorgvuldig opgebouwde resultaten van de afgelopen periode in één klap teniet hebben gedaan. Heel spijtig en zeker voor de ouderen onder ons, die zo blij waren dat ze weer met een groepje mensen een spelletje konden doen of weer zonder op te geven naar de kerk te gaan en met meerdere mensen te zingen. Zo jammer dit, maar we konden het aan zien komen. Festivals worden weer afgelast, horeca gaat weer eerder dicht, ondernemers maken zelf al de keuze om de terrassen te sluiten en wachten niet op de persconferentie van demissionair premier Rutte en demissionair minister de Jonge. Ik wil niet al te negatief over komen, maar op dit moment lijkt het openen van de dinsdagmiddag soos verder weg dan ooit. Komen we hier ooit nog van af? Ik hoop het en ik steek elke dag een kaarsje op maar ik heb er een hard hoofd in.

Voor mijzelf komt het niet zo heel slecht uit, ik kan heel rustig en met veel geduld herstellen van mijn operatie. Nou is dat nog niet zo makkelijk, want degene die mij kennen weten dat ik niet zo heel veel geduld heb, maar ik zal deze keer wel moeten want mijn lichaam schiet weer in de pijn modus als ik te hard ga. Door deze corona maatregelen mis ik gelukkig niet onze gezellige dinsdagmiddagen want dat zou ik wel heel jammer vinden en dan zou ik weer over mijn grens gaan om er toch bij te kunnen zijn. Misschien is het brutaal, maar mijn kast hangt nog niet vol en mijn brievenbus ook heeft ook nog ruimte genoeg. Het geeft zo’n mentale oppepper om een leuk kaartje te krijgen…….ik denk dat iedereen die ziek is dat kan beamen.

Verder was het nieuws van de week natuurlijk de aanslag op Peter R. de Vries. Vreselijk gewoon en je kan van mening verschillen, je mag deze man of je mag hem niet maar dit gun je niemand. Iedereen heeft er wel wat over te zeggen, maar voorlopig moeten we maar afwachten of hij dit overleeft. De beelden die je op t.v. ziet, mensen die bloemen neerleggen en zelfs slachtofferhulp is ingeschakeld. Ikzelf moest meteen terugdenken aan Pim Fortuin, andere reden, andere plaats maar hij lag er hetzelfde bij. Mijn verdere mening hou ik voor mij, ik hoop alleen dat het voor Peter R. goed afloopt en dat hij, als hij het al overleeft, niet als een kasplantje door het leven hoeft.

Inmiddels is ook de 2e ouderenmiddag aan de Molenwei geweest en ik heb vernomen dat het ook nu weer een succes is geweest. Het panorama blijft voorlopig nog hangen tot eind september en is elk weekeind te bezichtigen tussen 10.00 en 16.00 uur. Ik hoop dat ikzelf ook nog in de gelegenheid kom om er naar toe te gaan, vooral omdat mijn moeder en onze ouderlijke boerderij ook op het panorama vereeuwigd zijn.

Gelukkig is het weer redelijk en kunnen we genieten van een klein zonnetje, maar vooral van alles wat groeit en bloeit. Als u de kans krijgt ga vooral dagelijks even naar buiten want voordat we weer de winter ingaan. Het is voor meerdere dingen goed, vitamine D, een lekker kleurtje op uw huid, de botjes blijven soepel en het is nog lang geen tijd om achter de geraniums te gaan zitten.

De toekomst van ons begint vandaag,

maar hoe die toekomst eruit ziet is nog maar de vraag

als we naar een betere wereld streven

wordt die vandaag door ons geschreven

Het hoeft niet moeilijk te zijn

soms is simpel heel erg fijn

door met en voor elkaar te werken

krijgen we het uiteindelijk wel voor elkaar

het draait niet om jou

het draait niet om mij

als we wat willen bereiken draait het om wij!

Lieve leden, de wereld staat op zijn kop en toch moeten we het ermee doen. Ik hoop dat jullie desondanks kunnen genieten van onze stukjes in de Dorpsketting en dat we met elkaar de moed erin houden. We vergeten jullie niet, jullie zitten in ons hart maar helaas kunnen wij ook niet veel doen, ondanks het gedichtje hierboven waarvan de wens de vader van de gedachte is!!

En weet u wat ik nou eens leuk zou vinden? Als er iemand van onze leden ook de pen ter hand zou nemen en respons geeft op mijn stukje. Laat eens weten wat u er van vindt, hoe u het ziet, misschien heeft u nog leuke ideetjes om over te schrijven of om te doen. De Dorpsketting is nog lang niet vol en de inkt van mijn pen is ook nog lang niet op maar een wisselwerking zou ik zo leuk vinden…..ik wacht in spanning af!

Namens het complete bestuur van Ouderen Soos Stompwijk,

Trees, Aad, Jan, Agnes, Sjaan en Marijke