Afgelopen donderdag, Hemelvaartdag, stonden de hekken en deuren wagenwijd open in de polder. Het weer leende zich er goed voor om de benen te strekken op de pedalen. Zelf zijn wij de fietstocht gestart bij Theo en Kristel van der Salm, waar de struisvogels centraal stonden. De eieren waren verwerkt in (18) zelf gebakken cakes en werden geserveerd op lekkere boordjes. Bij elke locatie werden vragen gesteld om vooral de kinderen, maar eigenlijk alle deelnemers bezig te houden. Wist u bijvoorbeeld dat een leeg struisvogelei gemiddeld toch nog 3 ons weegt en dat de mannetjes struisvogels rode poten hebben en een rode snavel en zwarte veren. Zo hoor je nog eens wat. Eén ei kan vergeleken worden met 25 kippeneieren. In totaal zijn er 9 struisvogeleieren weggebakken, dus eigenlijk 225 eieren. Kristel en Theo denken dat er ruim 1000 man op het erf zijn geweest, de fietsen stonden tot aan de weg. Ook voorbijgangers kwamen uit nieuwsgierigheid kijken wat er allemaal aan de hand was, sommige van de bezoekers konden getuige zijn van het leggen van een ei. Wat een kanjers zijn die vogels, niks kop in het zand, maar nieuwsgierig rondkijkend naar al die visite. Een prachtige expositie van Gerrie La Lau die werkelijk kan toveren met een eitje en cursussen verzorgt om anderen te helpen deze techniek eigen te maken. De eerstvolgende cursus start op donderdagen 10 juni, 17 en 24 juni (071 5894124).
En op de tonen van “Kleine Greetje uit de polder” vanuit de accordeon van Arie Paardekoper vervolgen wij onze weg naar Zoeterwoude.
We worden door muziek onthaald op de kaasboerderij Rustdam, waar overheerlijke drinkyoghurt geproefd kan worden van de boerderij van Veldhuijzen die dit jaar niet op de route ligt. Hij is overgeschakeld van Turkse yoghurt naar fruityoghurt en smaakt, vind ik, een stuk beter. De Turkse yoghurt is nogal zuur en vond inderdaad de meeste aftrek plaats bij Turken en Marokkanen. Het leveren tegen kostprijs ging hem te ver, vandaar deze omschakeling. Het was bijzonder druk in het winkeltje waar de producten van eigen bodem verkocht worden. Aan de overkant bij de boerderij van Van Meurs was een prachtige demonstratie van het bij elkaar drijven van schapen door bordercollies. Hun eigen hond, Lynn, is in opleiding en heeft nog maar 4 lessen gehad en deed het nu nog wat onbesuisd. Maar wat ze al niet in korte tijd geleerd heet, was indrukwekkend. Het scheelt de boeren vooral veel tijd van het naar huis halen van hun vee, want ook koeien kunnen zij bij elkaar drijven en als het moet steken ze zelfs de weg over.
De organisatie had ons gewezen op de weidevogels en de zwaluwen (niet echt een weidevogel) vlogen af en aan naar hun nesten.
Langs het kerkepad vervolgen we onze weg naar de nieuwe ijssalon van Nel en Peter de Jong, want een mensen stonden er hier in de rij voor een overheerlijk ijsje. Nel had graag en demonstratie ijs maken laten zien, maar vanwege de drukte is het eigenlijk alleen ’s morgens vroeg gelukt en het ijs is niet aan te slepen. Misschien op een rustiger dagje nog eens langs fietsen. De ijsmakerij zag er erg fris, schoon en licht uit. Dit effect is bereikt door gebruik van witte tegels, met af en toe een vrolijke pinguïn. De stalramen zorgen ervoor dat het geheel in stijl blijft. De ijsjes werden overal op en rond de boerderij genuttigd, vooral langs de waterkant achter het huis, waar lekker boven het water geslingerd kon worden aan een touw aan de brug. Een doorkijkje vanaf de dijk biedt uitzicht op de dorpskerk. Wat een locatie. De Weipoort vind ik het mooiste stukje van Zoeterwoude. De tocht gaat verder naar de kaasboerderij van Sjaak en Karin van Veen, daar waar koningin Beatrix in juni vorig jaar een bezoekt heeft gebracht en moeder Van Meurs wel tweemaal de hand heeft geschud. De familie wits het zelf al twee maanden van te voren, maar mochten niks zeggen, dat valt niet! En toen ze het mochten zeggen geloofde niemand het, dát was eigenlijk nog erger aldus moeder Van Meurs. Het welkomstbord hangt nog steeds boven de kaasmakerij waar de hartjes kazen gevormd worden in houten mallen en in vrolijke rode kleur worden ‘geverfd’. Gezelligheid ten top in de hooibarg waar de muzikanten zich vrolijk maakten en ook daar kon lekker aan touwen gezwaaid worden. Thee drinken aan de waterkant met natuurlijk een kaastosti, even een moment voor jezelf.
De reis vervolgt zich richting de Groote Molen waar de molenaar tekst en uitleg geeft. Het komt er op pompen of verzuipen aan, wordt er niet gepompt dat zouden we letterlijk verzuipen. De wankele trap naar boven biedt en ver uitzicht over de grote polder. De tuinderij paprikatuinderij van Van Vliet heeft wijn in de aanbieding en lekkere knapperige paprika’s. De kleur groen bestaat hier niet echt, want groene paprika’s zijn gewoon niet rijp en kleuren uiteindelijk naar het rijpe rood. Na het aanhoren van de nodige informatie van de tuinder overweegt een joviale man uit Zoeterwoude vegetariër te worden. Hij zit echter alleen nog met de vraag wat hij nu aan moet met vleestomaten! De line dancers zijn waarschijnlijk een beetje moe, het enthousiasme straalt niet meer van hun gezichten. De jonge en wat op leeftijd zijnde beentjes doen trouwens wel hun werk.
De kaasboerderij van Rob en Miranda de Jong lokt ons nog hun erf op waar eveneens het lekkere Weipoortse ijs wordt verkocht. Het maken van kaas is voor de boeren een welkome aanvulling op hun inkomen, zeker na de invoering van het melkquotum. Een liter melk voor de kaas levert uiteindelijk 30% meer inkomsten op en dan consumptiemelk.
We sluiten af bij de boerderij van Kees en Joke Juffermans, waar de boerenjongens al lang op zijn, wat wil je met ruim 750 betalende starters. Er ligt voor Han nog genoeg wol te spinnen en een kantklooster doet al pratende haar werk. De aquarellenexpositie trekt de nodige aandacht, evenals de vermelding dat op het land van Juffermans in totaliteit bijna 50 nesten van zes verschillende vogels zijn gevonden. Ze zijn lid van de weidevogelbescherming en de vondsten worde nauwkeurig bijgehouden. Een verborgen wereld in groene weilanden die door dergelijke open dagen voor de liefhebber zichtbaar worden.
Een geweldig initiatief.

Petra