Twee Paasdagen en een heleboel eieren eten hebben we achter de rug. Doordat we veel eieren hebben gegeten heeft onze jongste er weer een nieuw woord (verstaanbaar!) bijgeleerd: Ei. Daardoor was het bij ons dubbel feest en Sil feestte mee, maar wist eigenlijk niet waarom. Toen Ajax voor kwam te staan tegen Feyenoord was het weer feest, maar dat feest was van korte duur omdat Feyenoord vlak voor het eindsignaal ook wist te scoren. Even daarna werd het weer feest want Sil begon ineens (verstaanbaar) “Ajax! Ajax! Ajax!” te roepen. Ik zweer het aan iedereen die dit leest, dat ik hem daarin niet stimuleer. Daarom was Youri de afgelopen jaren ook voor Feyenoord. Ik vind dat ze zelf hun voorkeuren moeten ontdekken. Sven is totnogtoe nog steeds fan van Ajax, maar hij vindt ook dat ik beter kan autorijden en beter kan koken dan zijn moeder…. Een echt papa’s kindje zou je kunnen zeggen.Youri was dus voor Feyenoord maar een aantal maanden geleden is hij gezwicht voor de Amsterdamse club. En dat kwam echt niet door mij! Wel zit ik met hem elke zondagavond voor de buis Studio Sport te kijken en op de een of andere manier is hij anders gaan denken. Ik weet wel waarom, maar dat ga ik niet verklappen want dat lijkt zo arrogant….Want anders denkenden vinden Ajaxieden en hun fans arrogant. En als ik zeg dat verstand met de jaren komt dan is het ook weer niet goed. Maar dit even terzijde…. Wanneer mijn rug het toe laat dan trap ik wel eens een balletje met de jongens, met alledrie. Sil vindt het wel leuk, maar pakt op een gegeven moment de bal steeds met de handen. Dat zou kunnen betekenen dat hij later keeper wordt of volleyballer (of korfballer, of handballer of..ja, zo kan ik nog wel even doorgaan..). Sven daarentegen heeft al een aardig balgevoel en daarom wil ik dat hij op voetballen gaat. Helaas wil híj dat niet. Nog niet tenminste. Youri krijgt, eigenlijk sinds hij voor Ajax is, meer gevoel voor truukjes met de bal. De steeg waar we altijd voetballen is te klein wanneer hij mij ‘poort’. Dan gaat hij helemaal uit zijn dak, waardoor ik weer kan scoren. Ik ging uit mijn dak toen we onlangs in Stompwijk tegen de E4 mochten oefenen. Ten eerste omdat het een prachtige voorjaarsavond was en ten tweede omdat Youri in de eerste helft een doelpunt maakte. Ja, toen was pappie even apetrots! Met de rust stonden we zelfs met 2 1 vóór! Helaas duurde de pret niet lang want in de 2e helft begon Stompwijk pas echt te voetballen en verloren we uiteindelijk met 7 2. Maar dat éne doelpunt van Your zal mij in lengte van dagen bijblijven. Naast het feest van Pasen was er nog een feest te vieren, namelijk de vrijlating van Arjan Er kel. Diegene die in zijn vrijlating hebben geloofd zijn gehoord. Prachtig vind ik dat, vooral als je ziet dat dit soort wreedheden ook heel vaak slecht kunnen aflopen. Bepaalde groeperingen in Irak zouden hier wat van kunnen leren….Op eerste Paasdag zaten wij met het hele gezin lekker te genieten van het Paasontbijt toen Youri ineens een gebedje wilde opzeggen. “Ik bid voor alle zieke mensen dat ze snel beter mogen worden en dat iedereen gelukkig wordt.” Mijn vrouw en ik keken elkaar aan met vochtige ogen (sterk hé, dat Paasbrood!) en waren het zonder wat te zeggen met elkaar eens: ”Het is écht feest!”
Arjen Veldhuizen