Donderdag 6 mei is er om 20.30 uur een vergadering voor alle losse en vaste leiders van het weekendkamp in de kantine van sporthal De Meerhorst.
We hopen dat jullie allemaal aanwezig kunnen zijn. Anders graag even bericht.
Sjors, Jeroen, Marja, Ankie, Wendy, Margreet, Anneke, Aimee en Ans

om de Ton v.d. Bosch wisseltrofee
Inschrijven voor de jaarlijkse familiedag kunt u bij:
Cor Soonius Pinksterbloem 85
Peter Olyhoek Oosteinde 20
Per team moeten er minimaal 2 dames in het veld aanwezig zijn.
23 mei
Na afloop zal er een muzikale verzorging aanwezig zijn om nog gezellig na te kunnen praten onder het genot van een versnapering.
Aanwezig; 09.30 uur Aanvang; 10.00 uur
Toernooicommissie, Stompwijk ‘92

RON DE ROODE: “WE HEBBEN HET NIET VOOR NIETS GEKREGEN”
LEIDEN/STOMPWIJK Stompwijk ’92 heeft zich met de hakken over de sloot gekwalificeerd voor de nacompetitie. De grijszwarten sleepten met een
1 1 gelijkspel tegen Roodenburg uit Leiden de nacompetitie in de wacht.
De Stompwijkers bleven Teylingen in de derde periode op doelsaldo voor. door Hans Beukema
De nacompetitie in de vierde klasse A was al lange tijd binnen handbereik, maar de Stompwijk ’92 plaatsten zich op de valreep voor het toetje. Na de puntendeling tegen UDO moest het elftal van Ron de Roode Roodenburg kloppen om Teylingen voor te blijven in de derde periode. De concurrent uit Sassenheim moest dan wel huishouden tegen FC Zoetermeer. De grijszwarten stonden dan ook bol van de zenuwen. Het was dan ook niet verwonderlijk dat de beginfase voor de Leidenaren was. Roodenburg kreeg in de eerste 10 minuten twee dotten van kansen op de 1 0. Tot grote opluchting van de Stompwijkers hield Danny Mooyman hield zijn doel met twee fabelachtige reddingen moeizaam schoon. Daarna was het gedaan met het overwicht van de thuisploeg. Stompwijk ’92 kwam steeds beter in het spel, wat dan ook in twee opgelegde mogelijkheden voor Toby van Marwijk resulteerde. De aanvaller stuitte in beide gevallen echter op de doelman. Daardoor was de ruststand 0 0. Deze tussenstand baarde Ron de Roode zorgen, omdat Teylingen op dat moment met 2 0 leidde.
In de 70e minuut leek de nacompetitie verder weg dan ooit. De Leidenaren kwamen op 1 0, waardoor de Sassenheimers de promotiewedstrijden mocht spelen. Ron de Roode moest dan ook wel alles of niets spelen om dit te verijdelen. Zo ging centrale verdediger Hans van Benten op het middenveld spelen en kwam middenvelder Erwin Oudshoorn voorin naast Martijn Droog te staan. Het bleek een meesterzet van de trainer, want tien minuten voor tijd schoot Droog zijn elftal langszij. Zijn voetbalschoenen ware net lang genoeg om de bal binnen te tikken. Aan deze 1 1 veranderde niets meer. Omdat Teylingen slechts met 3 1 won, mogen de Stompwijkers op doelsaldo de nacompetitie in. Daarin treffen de grijszwarten vierdeklasser Bernardus uit Hazerswoude Rijndijk twee keer. Stompwijk ’92 start op 2 mei met een thuisduel. Bij winst wachten twee pittige confrontaties met derdeklasser Altior uit Langeraar. Het seizoen kan dus sprookjesachtig eindigen voor de Stompwijkers.

ZONDAG 2 MEI
STOMPWIJK’92 – BERNARDUS
Aanvang: 14.00 uur

Zondag 2 mei

Dit weekend mochten we weer een keer op zaterdag spelen. Om 11.00 uur vertrokken we naar Quintus in Kwintsheul. Lisa van Rijn speelde vandaag haar eerste wedstrijd. Lisa van Vliet start in het doel en de wedstrijd gaat van start. De aanvallen golven op en neer. Stompwijk opent de score en neemt een kleine voorsprong (0 2). Quintus volgt en het wordt 2 2. Stompwijk speelt fel en gretig. Regelmatig iets te gretig. Een aantal malen willen ze te graag afronden op het doel en vergeten daardoor te kijken naar de vrijstaande spelers. Stompwijk scoort regelmatig een doelpunt, maar Quintus blijft trouw volgen. Met de rust is de stand 5 6 in ons voordeel. In de 2e helft neemt Elina plaats in het doel en gaat Lisa van Vliet spelen. En nu volgt er een formidabele 2e helft. Quintus komt er niet meer aan te pas. Ik zie Julia, Jennifer, Elmer en Dewi in de break out gaan. Er wordt zeer snel gespeeld en fel gestoord. Er wordt nu beter gekeken naar de vrijstaande spelers en de verdediging zit beter dicht. Romy en Jennifer beginnen al met schijnbewegingen. Het ene na het andere doelpunt wordt gescoord. De scheidsrechter fluit voor het eindsignaal en Stompwijk begint te juichen. Ze vallen elkaar in de armen alsof ze de Europacup hebben gewonnen en hossen over het veld. De eindstand is 6 14 geworden. Lisa van Rijn scoort er in haar eerste wedstrijd er meteen maar twee. Dat wordt vrijdag 7 mei trakteren. De overige doelpunten zijn van Jennifer, Dewi, Elmer, Julia en Romy. Het meegereisde publiek, Ankie en ik hebben een leuke en attractieve wedstrijd gezien. Prima gespeeld allemaal!!!
A.s. vrijdag trainen we niet i.v.m. Koninginnedag en zaterdag hebben we een toernooitje met eten en disco bij HVV’70 in Voorschoten. Het begint om 15.00 uur en we vertrekken om 14.30 bij de sporthal. Om ca. 20.30 uur zijn we weer terug. Ankie en Ans

In de voorrondes is tot driemaal toe 180 neergezet!
Wie gaat zaterdag 8 mei voor de Bull s eye ?

Op vrijdag 16 april en zaterdag 17 april zijn in Café De Vriendschap in Zoeterwoude de voorrondes gespeeld tussen de Stompwijkse en Zoeter woudse darttop. De spelers en speelsters toonden enthousiast en sportief hun beste kunnen wat niet alleen bij de darters maar ook bij het publiek zorgde voor spannende en verrassende momenten!

De eerste uitslagen (én de wedstrijdindeling voor de 2e ronde) kunt u vinden op de informatiesite: www.zoeterwoude.net/darts

In Café De Gouden Leeuw te Stompwijk gaan op zaterdag 8 mei de best gekwalificeerde darters van Stompwijk en Zoeterwoude de vervolgwedstrij den spelen om uiteindelijk uit te gaan maken wie er doorgaan als finalisten.

De finales zullen gespeeld worden op zondag 30 mei (1e Pinksterdag) in de feesttent van Stompwijk 92 tijdens het Familie Handbal Weekend.

Aanvang van de wedstrijden op zaterdag 8 mei a.s. is om 20.00 uur. Ingeschreven deelnemers dienen om uiterlijk 19.30 uur aanwezig te zijn.

Alle belangstellenden zijn welkom om hun favoriet aan te moedigen dus…
tot ziens in Café De Gouden Leeuw!

Vorige week was er in een klein berichtje al melding gemaakt dat de snelle, bijzonder blonde 15 jarige Dorien van Wissen met de Jong Oranje handbalteam een interland ging spelen in Duitsland. Nu ken ik Dorien al jaren als teamlid van het meidenteam van Jan Moes en iedereen die haar ooit heeft zien spelen zal moeten bekennen dat ze razend snel is en werkelijk met de bal kan goochelen op een paar vierkante centimeters aan de rand van de cirkel.
Deze interland is genoeg aanleiding om met haar eens een babbeltje onder vier ogen te maken.

Dorien handbalt al de helft van haar leven, dus zeg maar een jaar of 7, bij Stompwijk ’92 en heeft hier de basis gelegd. Ze speelt nu voor het derde jaar bij de Haagse selectie waar om de week twee uur getraind wordt bij Erik van der Wel. Vanaf oktober 2003 speelt zij mee in de landelijke selectie in Zeist, waar zij iedere dinsdag getraind wordt door Monique Tijsterman. Op dinsdag vertrekt zij om half twee richting Zeist om daar 4 uur te trainen. En natuurlijk traint ze zoveel mogelijk bij haar eigen clubje in Stompwijk, waar wekelijks ook algauw een keer of 3, minimaal, getraind kan worden. Elke maand worden er een á twee oefenwedstrijden gespeeld en dan niet naast de deur maar bijvoorbeeld in Ruurlo (Drenthe). Er wordt dan niet alleen een wedstrijd gespeeld, maar vooraf wordt dan eerst nog 2 uur getraind. In Zeist wordt ook aandacht besteed aan krachttraining, want dat zou prettig zijn als dat thuis extra geoefend wordt. Het trainingsseizoen wordt afgesloten met het Nederlands kampioenschap op 6 juni, daags voor haar testweek.
De vraag doet zich natuurlijk voor hoe ze dit met school regelt. Ze krijgt toestemming om elke dinsdag eerder weg te mogen om te gaan trainen, wel moet ze er zelf voor zorgen dat ze de lesstof en toetsen in haalt, dat is wel een nadeel. Er zijn de zogenaamde Lootscholen die hun lessen aanpassen aan trainingstijden, maar zover gaat het Erasmus niet. Er zijn ook scholen zoals het Da Vinci in Leiden, waar extra aandacht aan sport besteed wordt, maar dan meer klassikaal.
Afgelopen week is ze drie dagen weggeweest van school en zal ze zelf achter de gemaakte aantekeningen aan moeten om toch bij te kunnen blijven. Ook staan er de komende weekenden de nodige toernooien gepland, waarvan één vlak voor een toetsweek dus dat wordt passen en meten en plannen.

Afgelopen zaterdag legde ik en passant mijn oor te luister, al wachtend op een kopje koffie, in de Lipahal en hoorde trainer Erik met twee andere sportieve kornuiten praten over Dorien. Met het interview in het verschiet schoof ik nog maar ietsje dichterbij en zij kenmerkten haar als eentje die met beide voeten aan de grond blijft, geen kapsones heeft en iemand die altijd blijft gaan. Helaas werd het onderhoud onderbroken door een meisje dat haar enkel graag ingetapet wilde zien.

Hoe heeft ze die dagen ervaren?
Het was een geweldige happening. Het handbal in Duitsland staat op een veel hoger voetstuk dan in Nederland, daar wordt professioneel gespeeld in gigantische stadions die geheel uitverkocht zijn. Zij speelde zelf in een enorme sporthal waar in eerste instantie gauw 1000 man in kon. Later werd dit aantal teruggedraaid naar ongeveer 750 man, maar toch. De wedstrijden worden met aanplakbiljetten aangekondigd en hangt er dus nu een aanplakbiljet op haar slaapkamerdeur. Alle wedstrijden waren uitverkocht. Het jong oranje team verbleef in een hotel in Essen waar de kamers gedeeld werden door 2 personen. Gezamenlijk ontbijt en dineren met van die enorme Deutsche schnitzels waar Dorien zo van houdt. Dan vertrokken ze ’s avonds naar een sporthal in de omgeving van Essen. Zij heeft driemaal tegen het Duitse team gespeeld en elke keer was het een enorme belevenis. Maar die eerste keer was het gegiebel en gierden de zenuwen door hun keel. Ze konden het nauwelijks droog houden. Als voorafje werd er een wedstrijd georganiseerd voor de nog jongere jeugd en dan het hoofdgerecht…. tromgeroffel, …..mistwolken,… ..de juichende cheerleaders en dan het team. Ieder met een jeugdlid (van de voorwedstrijd) aan de hand. Eerst wordt je nummer omgeroepen en dan je naam…naar voren stappen… hand omhoog, een groet naar het publiek uitbrengen en applaus in ontvangst nemen. In een rij opstellen en dan het Wilhelmus helemaal voor jou en je team. Is dat kicken of niet?
Ze hadden al geoefend en zongen dus goed mee.
Dorien begon op de bank en kon eerst alles eens even afkijken. Bij de verdediging stond ze in het middenblok en bij de aanval op de hoek. Als er gescoord wordt, schalt een herkenningsmelodie door de speakers en dan schettert je nummer en naam door de speakers en volgt veel applaus. Dorien zelf heeft dit vier kunnen meemaken. De namen waren soms wel onherkenbaar maar dat maakte niet uit. Ze speelden elke keer in een andere plaats tegen het zelfde Duitse team. De eerste wedstrijd werd gewonnen met 23 26 (1x gescoord), de tweede wedstrijd werd verloren met 29 22 ( 3x gescoord) en de laatste wedstrijd eindigde in een spannende uitslag van 33 34 für die Niederlanden.
Eenmaal in het veld vielen de zenuwen weg en viel zelfs het publiek niet meer op. Maar wachtend op de rustbank kwamen de zenuwen weer terug. Er was maar een klein Hollands publiek maar dat kon de pret niet drukken, aan het eind van de laatste wedstrijd werd het publiek getrakteerd op buikschuivers. Het grote verschil
tussen beide landen is dat Nederland op snelheid speelt en Duitsland op pure kracht. De krachttraining blijft dus echt nodig.
Elke avond werd de wedstrijd eerst nabesproken en ’s nachts om 12 uur nog even naar de Mac of dat restaurant waar ze zo gezongen hebben op verzoek van die genädige gastfrau die zelf het hoogste lied zong.
Op donderdag zat Dorien vanaf het 4e uur weer op school met beide voeten terug op aarde, want ze is toch even bijna in de 7de hemel geweest. Ze is in ieder geval drie interlands verder en een ervaring rijker.
Op onderstaande foto poseert een van oor tot oor lachende Dorien in haar nieuwe uitrusting met de rood wit blauwe vlag op het shirt en de grote letters NEDERLAND op haar tas.
De vraag wat ze van de toekomst verwacht, vreesde ze al. Voorlopig lekker zo doorgaan met ballen. Er zijn echt heel veel getalenteerde jeugdleden en zo weinig plaatsen in het nationale team. Dus ze ziet het wel.
De eerstvolgende thuiswedstrijd is op 9 mei, een B(uiten) M(ededingen)wedstrijd, dan kan zij niet aanwezig zijn omdat zij dan een ander toernooi heeft. Maar op 16 mei om 14.30 uur is dit talent in een thuiswedstrijd te bewonderen en dan kan je zelf zien dat ik geen woord heb overdreven.
Petra Oliehoek van Es

Als ouder wil je graag dat het thuis gezellig is. Ruziemakende kinderen zijn daarin een storend element. Ruzie in huis bederft vaak de sfeer en vergt veel energie. Zeker als dit regelmatig voorkomt. Hoe kunnen ouders daar nu het beste mee omgaan?
Uitwisselen van ervaringen
Het Algemeen Maatschappelijk Werk van Florence (voorheen Zorggroep Horst en Vlietstreek) houdt binnenkort twee bijeenkomsten over het thema ‘Kinderen en hun (ge)ruzie thuis’ voor ouders van kinderen van 4 tot 12 jaar. Tijdens deze bij eenkomsten worden de negatieve, maar ook de positieve kanten van ruzie belicht. Er wordt aandacht besteed aan de mogelijke oorzaken van ruzie en de rol van de ouder of verzorger. En natuurlijk krijgen de deelnemers ook handreikingen voor de begeleiding van ruziemakende kinderen, het stellen van grenzen en het voorko men van ruzie. Er is ruime gelegenheid voor het uitwisselen van uw ervaringen.
De themabijeenkomsten worden verzorgd door twee maatschappelijk werkers met ervaring op het gebied van opvoedingsondersteuning en zijn gratis bij te wonen.
U kunt kiezen uit twee bijeenkomsten die worden gehouden op:
donderdag 13 mei van 09.15 tot 11.45 uur in het Van Heeckerenhuis te Wassenaar of donderdag 3 juni van 09.15 tot 11.45 uur op de Geestbrugkade 35 te Rijswijk.
Na afloop is ook gelegenheid om persoonlijke vragen te stellen.
Aanmelding en informatie
Heeft u interesse om een bijeenkomst bij te wonen, dan kunt u zich aanmelden tussen 08.30 – 12.30 uur bij het Cursusbureau van Florence, tel: 070 – 307 52 06 of via e mail: cursusbureau@florence zorg.nl.

Het is binnenkort Moederdag en de jongens zijn daardoor al een paar weken op de geheimzinnige toer? Wanneer hun moeder té nieuws gierig wordt, steun ik ze door te zeggen dat Moederdag dit jaar niet door gaat vanwege de recessie. Vaderdag zal daarentegen uit bundiger dan ooit gevierd wor den, dus met een uitgebreid ontbijt die pas rond de klok van elf uur ’s morgens voorgescho teld hoeft te worden en de cadeaus zullen luxe en van hoge kwaliteit moeten zijn. Je mag dromen, nietwaar? Als moeder de vrouw die smoes van de recessie (nou ja, smoes) niet pikt dan gooi ik het op de nieuwe wasmachine, waar we voor aan het sparen zijn. “Enne, wat dacht je van mijn scooter? Die moet ook weer allerlei nieuwe onderdelen anders sta ik vandaag of morgen stil.” “En dat betekent dat ik weer met de auto naar mijn werk moet (ik heb ook een fiets, maar daar zwijg ik maar over…).” Ja geldzaken…om gek van te worden. Heb je het ene gat gedicht, dan ontstaat er wel weer een ander financieel gat. Net zoals de broeken van de jongens. Of ze gaan kapot of ze zijn te kort. Zo ontstaan de tekorten kennelijk. Zoon Sven (7 jaar) maakt het wat kleding betreft het bontst. Die is in staat om na vijf minuten helemaal verrot te zijn. Laatst betrapte ik hem toen hij met kluiten grond in een plas zat te gooien. Ongelooflijk, want het had al een paar dagen niet geregend, maar hij wist dat ene plasje water te vinden. Bij thuiskomst mocht hij niet eerder binnenkomen voordat al zijn kleren uit waren (voor de duide lijkheid, het was lekker weer…Ik heb geen zin in een aanklacht van de kinderbescherming!) en moest hij linea recta onder de douche. Youri is wat dat betreft veel schoner op zichzelf, maar dat mag ook wel als je 9 jaar bent. Terwijl ik dit schrijf is onze jongste zoon buiten bezig met stoep krijten (oefenen voor 5 mei in Stompwijk?). Naast een kleurrijke stoep heeft hij nu ook kleurrijk haar, gezicht en kleding… met een emmer, want hij wil schoon maken. Even dachten we dat hij zichzelf wilde schoonmaken, maar na het geven van een emmertje water begon hij ineens zijn trapauto schoon te maken!? De theorie dat hij alles kopieert wat zijn broers en wat wij doen kon deze keer niet toegepast worden, omdat wij niet zulke auto autowassers zijn, van nature. Daar bedoel ik dus mee dat ik het niet van huis uit heb meegekregen. Eens in de paar maanden waste mijn vader zijn auto. Dat vond hij meer dan genoeg. In zijn ogen was een auto geen statussymbool, maar een gebruiks voorwerp. Hij moest starten en naar A of B rijden en daarmee was de kous af! Dat er wel eens een
paaltje in de weg stond was jammer, maar niet het einde van de wereld. Toch
heeft zijn huidige auto wat meer waarde voor hem want hij is er een stuk zuiniger
op. Als hij ‘m gebruikt tenminste, want wat dat betreft is het een héél zuinige auto. En dat komt niet door een supersonische motor maar gewoon omdat hij er bijna
niet in rijdt. Hij maakt de kilometers gewoon op de fiets. Om de drie maanden tanken is veel….. Tja, als je zo rijdt dan is het nooit recessie!
Arjen Veldhuizen

Wat is het toch onwijs jammer, dat een groep jongens/meisjes het zo leuk vinden om regelmatig dingen te vernielen, te beschadigen en ga zo maar door. Het schoolplein moet tegenwoordig iedere maandagochtend eerst opgeruimd worden. Heel veel kapot glas (met name kapotte bierflesjes) moet worden opgeveegd, restanten ” kots ” ( allemaal erg fijn voor op een schoolplein), vernielingen aan het speelhuisje (er blijft straks niets meer van over) en dan hebben we het nog niet eens over de gesneuvelde ramen en een drankvoorraad op het dak van de aula (te gek voor woorden!) Misschien kunnen jullie eens stil staan bij het feit dat jullie hier zelf ook gespeeld hebben, dus waarom moet het dan nu verpest worden voor de schoolgaande kinderen. Prima dat jullie buiten “even” hangen, maar waarom moet er elke keer zoveel gesloopt worden. Misschien een tip voor ouders, praat eens met uw zoon of dochter WAAR ze ’s avonds uithangen. Als er bij u wat gesloopt wordt, bent u er dan ook zo blij mee?? Namens alle kinderen van de Maerten v.d. Veldeschool,
SPELEN MAG,
MAAR BLIJF VERDER OVERAL AF!!!!

De oudervereniging.