Afgelopen zaterdagavond tijdens een feestelijke bijeenkomst in het Blesse Paard ter gelegenheid van het 35 jarig bestaan van de Dorpsketting, werden Leo Oliehoek, Petra Oliehoek van Es en Marga Stijnman benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Burgemeester Van Haersma Buma speldde hun de bijbehorende versierselen op. Namens Hare Majesteit de Koningin prees hij hun jarenlange inzet voor de Dorpsketting.

Het was nog even spannend aan het begin van de avond; de decorandussen waren aan de late kant. Ter verontschuldiging mag worden aangedragen dat zij onkundig waren van de op handen zijnde gebeurtenis. Dat laat onverlet dat het bestuur toch wat onrustig werd bij de gedachte dat zij pas ná de komst van de burgemeester zouden arriveren. Maar neen, slechts een Stompwijks kwartiertje te laat vervoegden zij zich bij de reeds aanwezige gasten: het bestuur, de overige redactieleden en andere medewerkers plus bijbehorende partners. Stipt om half acht voegde de burgemeester zich bij het gezelschap en kon het feest beginnen.

Burgemeester Van Haersma Buma begon aan zijn toespraak, maar brak die kort na de inleiding af om het meubilair te herschikken en wel zodanig dat er drie barkrukken in zijn nabijheid kwamen te staan. Hij nodigde Leo, Petra en Marga uit daarop plaats te nemen, en hervatte zijn toespraak. Hij verontschuldigde zich voor het feit dat hij zijn ambtsketen niet droeg terwijl de aard van de bijeenkomst daar toch wel om vroeg. De burgemeester verklaarde aan bed gekluisterd te zijn geweest vanwege een virus waardoor de gebruikelijke gang van zaken enigszins ontregeld was geraakt. Marga aarzelde geen seconde en hing hem ter compensa tie haar eigen veren boa om.

Koninklijke onderscheidingen
Aldus getooid sprak de burgemeester het drietal op de barkrukken toe. Hij roemde de Dorpsketting als een onmisbare schakel in de communicatie binnen de dorpsgemeenschap en onderstreepte de sociale en maatschappelijke functie ervan: ‘Het blad geeft een breed beeld van een klein gebied’ zo sprak de burgemeester. ‘Het is een medium voor alles in het dorp, en dat al 35 jaar. Het lijkt zo vanzelfsprekend dat hij iedere week verschijnt, maar dat is het zeker niet. Het vereist discipline van alle medewerkers: ze moeten het toch maar doen!’ De burgemeesters prees Leo, Petra en Marga als ‘vrijwilligers met een voorbeeldige inzet’ en werkte langzaam maar zeker toe naar een schitterende afronding die hij, zoals dat bij de gelegenheid paste, als volgt plechtig formuleerde: ‘En daarom heeft het Hare Majesteit de Koningin behaagd u alledrie te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.’
Er was een moment van verraste stilte terwijl Leo, Petra en Marga wat beduusd voor zich uit zaten te kijken. Toen klonk alom applaus en gejuich. De burgemeester plaatste ondertussen drie fraaie koffertjes op tafel. Hij nam daaruit de versierselen die bij een koninklijke onderscheiding horen om ze vervolgens bij de gedecoreerden op te spelden: ‘Dames eerst’. Er was een hoop geklik en geflits van fototoestellen. Ten slotte, voor de groepsfoto, stonden de gedecoreerden naast een ongebruikelijk versierde burgemeester die inmiddels twee boa’s om zijn kraag had hangen. Er was niemand die nog maalde om de ontbrekende ambtsketen! Het was een tegelijk plechtig en vrolijk moment.
Het ‘Lang zullen ze leven’ van de overige aanwezigen klonk luid en welgemeend, en toen het zingen, kussen en omhelzen was afgelopen richtte Sjaak Jansen als voorzitter van de Dorpsketting zich met een dankwoord tot de burgemeester waarin hij waardering uitsprak voor zijn komst: ‘Ook voor u is het zaterdagavond’. Sjaak bedankte ook de medewerkers van de gemeente voor hun ondersteuning en betrokkenheid.

Aan de zijlijn stond Aad Janson ingetogen te glunderen. Hij was het die de feestelijkheden een jaar geleden in gang zette. Het is een complex traject dat tot een koninklijke onderscheiding leidt, laat staan drie! Aad vertelde over de voorbereidingen: ‘Ik ben eerst gaan uitzoeken hoe de procedure in elkaar zit. In april ben ik er serieus werk van gaan maken. De gemeente gebeld, contact opgenomen met het Kabinet der Koningin, steunbetuigingen verzameld, formulieren ingevuld en ten slotte opgestuurd. Daarna is het afwachten. Alles in het diepste geheim.’

Zingen en spreken
Het was tijd voor het diner. Aan zo’n beetje het eind van de maaltijd stond Eric Fontein op om het feest nog meer luister bij te zetten. Hij zong ter ere van de gedecoreerden twee Italiaanse liedjes en vervolgens nam hij de gelegenheid te baat om hen namens het hele dorp lof toe te zwaaien en te bedanken.
Toen nam Leo het woord. Hij zei zeer vereerd te zijn met zijn onderscheiding: ‘Ik had het niet echt verwacht. Ik dacht dat je je minstens veertig jaar in het zweet moest werken voor je ooit een lintje krijgt. Ik bedank de leden van het bestuur dat zij vonden dat wij dit verdiend hebben. Voor mij is het een teken van waardering. Ik draag mijn onderscheiding op aan alle medewerkers van de Dorpsketting. Leuk dat de burgemeester de moeite heeft genomen om op zijn vrije zaterdagavond hierheen te komen.’
Ook Marga verklaarde blij te zijn met haar onderscheiding. Zij reageerde zelfverzekerd: ‘Gezien het aantal uren dat ik in 30 jaar aan de Dorpsketting heb besteed, vind ik het best wel terecht dat ik hem heb gekregen.’ Petra zei in haar dankwoord: ‘Ik barst van de trots. Dit kwam totaal onverwacht.’ Zij heeft hem niet in haar eentje verdient, vindt ze: ‘Ik ben best pietluttig op de redactie. Ik kan gerust een uur bezig zijn met het bewerken van één fotootje. Dat maakt het voor mijn collega’s niet altijd gemakkelijk om met mij samen te werken.’ Vandaar dat zij een speciaal woord van dank richtte aan Bea, Jacintha en Marjo.

De avond liep op zijn einde. Als we de voorzitter mogen geloven, en waarom zouden we niet, zal Stompwijk ook de komende 35 jaar nog kunnen rekenen op de Dorpsketting!

Thea Ambagtsheer
Foto’s: Marjon van der Born