Youri heeft zijn beugel en wij leven allemaal met hem mee. Want geloof me, het is niet makkelijk al dat metaal in je mond. Toen hij na de laatste afspraak met de Orthodontist (‘Ortho’ in de volksmond..) weer op school kwam, moest hij direct aan zijn klasgenoten gaan vertellen wat ze nou precies bij hem gedaan hadden. Toen hij thuis kwam en wij hem allemaal met open mond aanstaarden, brak hij uiteindelijk de stilte en zei dat hij een spreekbeurt over beugels wilde houden… Toen ik de rekeningen binnen zag komen dacht ik nog dat voor dát geld, Youri wel de Orthodontist mee naar school mocht nemen maar dat had ik toch een beetje verkeerd begrepen.Tijdens het eten begon Sven met zijn broer ‘Beugelbekkie’ te noemen maar Youri antwoordde zoals een grote broer dat hoort te doen: “Wacht maar tot jij aan de beurt bent!” Hierop deed Sven snel zijn mond dicht want ik wilde al naar zijn tanden gaan kijken om de conclusie te kunnen trekken dat ook hij scheven tanden had. Gelukkig zijn beugels niet meer stom. Nee, ze zijn juist stoer heb ik begrepen. Je hebt tegenwoordig zelfs ‘pretbeugels’! Dat zijn beugels die eigenlijk niet echt noodzakelijk zijn maar als de klant ze wilt dan kan men die krijgen….Nu hij die beugel heeft is het feest nog niet klaar want we moesten ook een spoelwatertje halen bij de Apotheek en een soort van ragertjes bij de drogist (ja, zo kom je nog eens ergens!). Rest nog drie keer een klein kwartiertje vrije tijd om zo alles schoon te kunnen houden, alleen schiet dat er nog wel eens bij in.. In het prille begin ging het praten hem ook niet zo goed af, het was meer een soort lispelen, en hadden wij daar de grootste lol om. Maar na een paar dagen klonk hij weer normaal en waren wij enigszins gewend geraakt aan onze ‘Jaws’ van de familie. Wel krijgen we elke dag nog de vraag van hem of hij iets wel of niet mag eten of drinken, cola is bijvoorbeeld uit den boze en kleverige snoepjes liever niet. Ik belegde zelfs dagenlang zijn brood met kaas omdat ik dacht dat Pindakaas niet meer mocht maar dat bleek een fabeltje. Jammer voor de Kaasboer. Het snoepgoed wat Sint in hun schoenen heeft gedaan heeft hij allemaal zonder problemen kunnen eten en ik bewonder de Goedheiligman dat hij dat allemaal weet. Dat de marsepeinen muizen door Youri geruild werden tegen pepernoten kwam puur omdat hij niet van marsepein houdt. Ja, Sinterklaas is weer vertrokken en wij verwachten weer wat rust in huis te krijgen. Afgelopen zaterdag was de Sint op mijn werk en de jongens waren door een van Sint’s volgelingen, uitgenodigd om een leuk feessie te bouwen en daar hadden de mannen, Sven en Sil eigenlijk, wel oren naar. Natuurlijk was Sint niet direct ter plaatse en moest het kroost eerst vermaakt worden door mensen uit ’t Land van Ooit die het overigens erg leuk deden. Sven en Sil zaten vooraan en Youri stond bij zijn ouders, achteraan, want de kinderen gaan voor! Na een uurtje van zingen en springen wist iemand in de zaal te
vertellen dat Sint mét de Hoofdpiet in aantocht was dus even daarna stonden er 130 kinderen buiten te rillen van het gure weer, écht Sinterklaas weer zou ik zeggen, en wachten wij vol verwachting af. En ja hoor, daar kwam hij aan op zijn witte schimmel en Sven ging wat dichter bij me staan. Sil deinsde ook wel even achteruit maar toen Sint eenmaal gelijkvloers stond, dorst hij er wel naar toe te lopen om deze goedgeefse man een hand te geven. Daarna liep hij snel weer naar mij en ik tilde hem op en vroeg hem hoe het was gegaan. Hij gaf toen een antwoord waardoor ik mijn lachen amper nog kon inhouden: “Nou, Sint is lelijk!” Is niet de echte Sinterklaas!”Maar toen Sinterklaas even later in zijn sinterklaasstoel zat, een beetje niveau á la de stoel waarin de Troonrede in voorgelezen wordt, en Sil hem weer een handje ging geven om hem te bedanken voor het prachtige cadeautje (‘n walkie talkie…ik ‘verheugde’ me al op de resterende dagen van het weekend…) zag ik in Sil’s ogen toch ontzag voor deze bebaarde grijsaard.En zo hóórt het ook! Arjen Veldhuizen
