Komende zondag is er weer een viering met medewerking van het EMS koor. Het thema is Geef het door… Geef dat verhaal door dat je nooit alleen bent, dat Jezus ons voordoet hoe je leven moet en dat we aan elkaar gegeven zijn om goed voor elkaar te zorgen. We hebben de opdracht om dat uit te dragen. Het is niet altijd gemakkelijk, maar we moeten het wel proberen. Zondag kunnen we er over nadenken. U bent van harte welkom om mee te doen.
E.M.S. koor
juni 1, 2023, Foto: Eric T’ Kindt
Het zomerseizoen is nu officieel begonnen. En ook in de zomermaanden, zetten wij elke maand een van onze leden in het zonnetje. Elk lid, van jong tot oud, van vrijwilliger tot rijder, maakt IHCL uniek met hun speciale verhaal. We willen ze hiermee de kans geven om hun verhaal te vertellen. Ons achtste lid van de maand is een echte Legacy! Ze gaat graag met de hele familie naar de ijsbaan! Zelf traint ze niet alleen al jaren bij IHCL, maar geeft ze ook sinds kort training. Ons lid van de maand van juni is: Mijntje Juffermans.
Hoe lang schaats je al?
Ongeveer 6 jaar, ik ben begonnen toen ik 6 was.
Waarom ben je begonnen met shorttracken? Mijn ouders en mijn familie schaatsten en ik vond het er altijd leuk uitzien, want iedereen ging heel snel.
Weet je nog hoe dat was, je eerste stappen?
De eerste keer dat ik ging schaatsen was met mijn beste vriendin en mijn tante gaf de training. Dus dat was een leuk begin. Wij hadden vroeger altijd drie groepjes en het was mijn eerste dag in het tweede, snellere, groepje. Ik probeerde zo hard mogelijk te rijden, maar toen viel ik. Ik was zo boos en teleurgesteld dat ik het ijs af ben gestormd. Uiteindelijk is het gelukkig wel goed gekomen.
En je eerste wedstrijden?
Ik was eerst altijd bang om wedstrijden te rijden. Ik rijd er steeds meer. Ik heb er dit jaar zelfs 20 seconden af gereden. Daar was ik wel trots op.
Je komt natuurlijk uit een shorttrackfamilie. Je oom en tante hebben geshorttrackt, je ouders schaatsen en je broertjes ook, hoe is dat?
Soms wel zwaar, mijn broertjes willen snel kunnen schaatsen en vaak wedstrijden doen, dat wordt wel erg druk. Zeker als we samen trainen, want mijn broertje kan best druk zijn, dus dat is soms lastig concentreren. Maar het is ook wel heel leuk om op het ijs te staan met iemand die je zo goed kent. Wij hebben ook allemaal goed materiaal in de familie zitten dat we kunnen delen. Mijn oom Cees helpt altijd met tips geven, ik moest eerst altijd dieper zitten en mijn armen gebruiken. Ik geef mijn broertjes ook wel tips. Ik leg bij Cas bijvoorbeeld de opdracht wel eens nog een keer uit.
Wat maakt IHCL speciaal?
Er zitten heel veel vrienden en vriendinnen bij de club. Er zijn hele leuke trainers. Het is altijd gezellig.
Hoe kijk je uit naar de nieuwe ijshal?
Ik ben er blij mee. Het is fijn om weer een schone en nieuwe ijsbaan te hebben.
Wat vind jij leuk aan shorttrack?
Met langebaan zit je met z’n tweeën in de baan, dat is vaak wat saaier. Met shorttrack zit je met heel veel mensen in de baan en is er vaak meer actie. Je rijdt ook meer rondjes bij shorttrack, dat vind ik ook fijner.
Wat vind jij leuk aan training geven?
Ja de kleine kinderen zijn gewoon erg leuk, mijn nichtjes en neefjes zitten er bijvoorbeeld tussen en kinderen uit het dorp. Het is heel leuk om ze te leren schaatsen. Sommige gaan al vrij snel sneller rijden en anderen hebben wat moeite. Die help ik dan door te gaan en ook beter te worden.
Wat neem jij mee als je training gaat geven?
Diepzitten. De kinderen vinden het vallen heel leuk, dat probeer ik vaak te doen. We doen altijd wel een relay, zodat ze dat vroeg aanleren.
Wat heb je nodig om een goede shorttracker te zijn?
Je moet kunnen durven en je moet echt willen schaatsen. Je moet echt heel graag beter willen worden.
Hoe ziet een trainingsweek in de zomer er voor jou uit?
Ik ga twee keer per week wielrennen. Ik heb ook skeelertraining. In het weekend wisselt het, dan doe ik van alles. Ik doe ook een droogtraining. Dat doe ik samen met mijn moeder. Wij hebben bij IHCL een uniek uur waar ouders en kinderen samen kunnen schaatsen.
Hoe is het om samen met (in jouw geval) je moeder op het ijs te staan?
Dat vind ik wel leuk. Dan zie ik haar ook schaatsen. Soms haal ik haar dan in. Dan zie je haar ook zo kijken: “Kan ze dit al?”.
Wie is jouw grootste shorttrackinspiratie?
Xandra Velzeboer. Die rijdt een hele goede 500 meter. Natuurlijk ook wel mijn tante en mijn oom.
Wat is jouw proces op een wedstrijddag?
Ik zorg dat ik goed en genoeg eet. Ik zorg dat ik alles meeneem wat ik nodig heb. En dan proberen relaxed voor de start te staan. Ik word soms wel een beetje zenuwachtig, maar dat is ook wel goed voor je.
Wat is jouw favoriete wedstrijdonderdeel?
De 500 meter.
Shortrack wedstrijden kunnen lastig zijn omdat een ongeluk in een klein hoekje zit. Je kan al snel vallen of een fout maken. Toch moet je een tijdje daarna weer op het ijs staan en alles kunnen geven, hoe ga je met dat snelle omschakelen om?
Ik word meestal eerst even rustig in de kleedkamer. Dan loop ik even een paar rondjes, daar wordt ik ook rustig van. Dan ben ik alweer klaar voor de volgende wedstrijd.
Heb jij nog een gouden tip voor iemand die net begonnen is?
Het is als je begint echt wel moeilijk. Je moet wennen, maar ook als je valt, moet je gewoon door gaan. Ik vond het ook moeilijk toen ik begon, maar uiteindelijk gaat het steeds beter.
Als iemand nog aan het twijfelen is om te komen shorttracken bij IHCL, wat zou je dan tegen ze zeggen?
Ik zou eerst een proefles doen. Shorttrack is actief en gezellig. Je kan lekker hard gaan, probeer het gewoon.
Met dank aan:
Shorttrack & Inline Leiden
Afgelopen week is in de gemeenteraad uitgebreid gesproken over windmolens in het buitengebied. Twee weken eerder was tijdens een commissievergadering door twee Stompwijkse ondernemers een pleidooi gehouden om windmolens te mogen plaatsen voor de eigen energievoorziening. Sinds 2020 is het beleid van onze gemeente dat er geen windturbines/windmolens binnen de gemeentegrenzen mogen worden geplaatst. Door de gemeenteraad is nu in het kader van het verduurzamingsbeleid een motie aangenomen van D’66, GBLV/Gemeentebelangen en de ChristenUnie om een verkenning te starten naar de wenselijkheid om energie op te wekken door middel van windmolens in het buitengebied. De partijen die de motie hebben ingediend vinden het van belang dat allereerst de inwoners van Stompwijk/het buitengebied zich uitspreken over de wenselijkheid om wel of niet windmolens te plaatsen. De motie roept op tot het welwillend benaderen van lokale initiatieven voor de opwek van windenergie in het buitengebied, mits ze voldoen aan belangrijke criteria.
Ten eerste is het uitgangspunt lokaal, coöperatief eigendom, waardoor er ook meerwaarde is voor de lokale gemeenschap (de omvang van de coöperatie zal nog moeten worden bepaald).
Ten tweede is het beoordelen van de mogelijke impact op de landschappelijke kwaliteit een belangrijk criterium en als derde punt moet gekeken worden naar het maatschappelijk draagvlak, waarbij het zoveel mogelijk voorkomen van overlast voor mens en dier belangrijke aspecten vormen.
Een definitief besluit over het mogelijk toekennen van lokale initiatieven om windmolens te plaatsen zal pas door de gemeenteraad worden genomen na de afronding van deze verkenning. Kortom, in de komende periode zullen wij als Stompwijkers met elkaar de voor- en nadelen van windenergie moeten afwegen. De uitkomst van deze discussie zal medebepalend zijn voor de verdere besluitvorming. Wordt vervolgd!
Koos van Wissen & Marien van Wijk
(bewoners buitengebied Stompwijk en gemeenteraadsleden voor GBLV)
Vrijdag is er inloopochtend in het Dorpspunt. U bent van harte welkom.
We starten om 10.00 uur.
Deze groep wordt mede gedraaid door Jeanet Schuijt– Hagen. Het doet ons verdriet om u te laten weten dat haar lieve man, Leo, is overleden. Ik ken Leo als een vrolijke man met belangstelling voor zijn omgeving. Op onze ochtenden telde Jeanet de koppen en belde Leo en hij stond al klaar om lekker vers brood en beleg te halen. “Dat doet hij graag!”
Wat een gemis voor zijn gezin, familie, vrienden en ons. Wij wensen Jeanet en haar naasten heel veel sterkte met het verwerken van dit enorme verlies.
Petra
Wat er in ruim 50 jaar niet is veranderd: ‘De Dorpsketting’ was een halve eeuw terug het grootste weekblad van Stompwijk en is dat nóg. Het drukwerk ging toen op A4 en dat is het nog. Wat ook niet veranderde, is dat Petra Oliehoek (toen Van Es) er toen al bij was en dat is ze nog stééds. Maar de finish is bereikt.
Een poging om de inzet en betekenis van ‘Peet’ voor De Dorpsketting (DK) weer te geven is op voorhand gedoemd te mislukken. Een ruw rekensommetje in tijd: 2500 DK’s x 4,5 uur maakt 11.250 uur. Gedeeld door 24 houdt in, dat Peet ongeveer 469 ‘volle dagen’ aan-één-stuk bezig is geweest met de DK. Dus 469 dagen van 24 uur.
Laten we daar DK-werkdagen van 12 uur per dag van maken, dan kom je in totaal op 938 dagen. Dat houdt in dat ze om en nabij tweeënhalf jaar aan één stuk met de DK is bezig geweest. Inclusief wekelijkse nazit en borrel zelfs ongeveer drie jaar. Onvoorstelbaar.
Energie
Zoiets valt alleen vol te houden als je over ongekend veel positieve energie beschikt. Bij Peet is het glas altijd halfvol (i.p.v. halfleeg). Ik ken deze dame een beetje van vakanties, maar het komt hoogstzelden voor dat ze uit het veld is geslagen. Alleen dan kun je zoiets als een halve eeuw DK volhouden.
Even terug naar de beginjaren, toen de DK gemaakt werd in een van de achterste lokalen van de oude R.K. meisjesschool (waar nu huizen staan op de Zustersdijk). Af en toe was ik daar ook bij, net zoals Marja van Rijn. Namen die me verder te binnen schieten zijn die van Let Belt (goed voor alternatieve ideeën) en Gerard Welp (immer met gebogen rug achter de schrijfmachine) en, jawel….. Leo Oliehoek (ja, toen ook al).
Eén telefoon
In de school stond in het voorste lokaal één telefoontoestel en dat ding kon je in het achterste niet horen. Onvoorstelbaar, dat je toen ongestoord het wekelijkse dorpsblaadje kon maken. Toen op stencilvellen op een heuse stencilmachine met rondspattende inkt. Velletje voor velletje werd met de hand gedraaid. Da’s ook, zeker nu, onvoorstelbaar.
Leo en Peet, da’s een sterk koppel, want al dat drukwerk kwam voornamelijk uit handen van Leo. Die twee hebben elkaar heel goed vastgehouden, anders hou je ‘een halve eeuw DK’ onmogelijk vol. Het duo is – met de andere redactieleden – veel geprezen. Het duo is koninklijk onderscheiden en jaren geleden nog geroemd in een prachtig interview in het Leidsch Dagblad. Ik zou zeggen, een standbeeld op het kerkplein is misschien wat overdreven, maar een gouden veer en een zilveren inktpot zouden bij dit afscheid niet misstaan.
Jack Luiten
Komende zaterdag (10 juni) staan we met de Opkikkerkraam bij de opening van het Kerkbos.
We verkopen diverse soorten klompjes, zoals sleutelhangers en openers met het Stompwijkse logo erop. Leuk voor een kado of voor vaderdag.
En we hebben ook alle soorten Stompwijkse vlaggen te koop. Voor de boot, trekker, gevel en mastvlag. Alvast voor de komende Stompwijkse feesten!
Oude of kapotte mobieltjes of cartridges kunt u nog steeds bij ons inleveren. Want voor elk mobieltje of cartridge ontvangt de stichting Opkikker een vergoeding om daarvan weer een leuke dag te kunnen organiseren voor zieke kinderen en hun gezin!
Groetjes Tim en Maureen, Frances en Wendy
Op vrijdag 9 juni is het de laatste keer klaverjassen voor dit seizoen.
Om 19.45 uur staat de koffie klaar en om 20.00 uur starten we. De dames achter de bar en in de bediening hopen dat er een hoop tafels bezet zijn.
Tot vrijdag, de klaverjascommissie
Dankzij het mooie weer stonden afgelopen zondag weer zo’n 70 fietsers aan de start. Voor de A-groepen stond het Kopje van Bloemendaal op de kalender. Daarbij was een nieuwe koffietent gezocht, want de oude is er niet meer. Bij het samenstellen van de kalender was ons oog gevallen op het Duincafé in de Kennemerduinen, dus zette ook de A1 met 12 man koers in die richting. Het mooie weer zorgt natuurlijk voor veel meer recreanten op de fietspaden, dus lieten we de route door de duinen maar een keer links liggen. Via de Leidsevaart en Vogelenzang is ook een prima route. Natuurlijk namen we het Kopje van Bloemendaal van de lastige kant en daarna was het niet ver meer naar het Duincafé. Daar bleek het echter al zo druk met wandelaars en fietsers, dat we een lange wachttijd vreesden. Na wat besluiteloos gedrentel voor de ingang, toch maar op zoek naar een alternatief verderop op de route. Die bleek al snel gevonden bij De Hemelse Pannenkoek. Daar was nog niemand, dus een heel terras voor onszelf. De koffie en appelpunten smaakten ons prima. Of de pannenkoeken werkelijk hemels zijn hebben we niet geprobeerd. De terugweg ging weer via Vogelenzang en daarna de makkelijke weg langs de Ringvaart. Na zo’n 110km waren we weer terug in Stompwijk.
Arno van Rijn
Vandaag staat de Meije op de kalender voor de C1. Met een mooi zonnetje en 4 beaufort uit het noordoosten. Met z’n achten op pad, via het Bentwoud, Boskoop richting de Meije. Het leek de Gekke Paadjestocht wel, want op een gegeven moment zien we iemand half over het fietspad hangen. Hij bleek daar een grote boodschap af te leveren. Uiteindelijk langs het Potlood richting Nieuwkoop naar de koffie bij De Eerste Aanleg. De koffie werd gedronken uit , waarschijnlijk, nieuwe kopjes. Prima. Na een stuk over het parcours van de triatlon te hebben gereden suisden we via Alphen en Zoeterwoude richting Stompwijk. Rond 12.30u weer thuis met 74 km op de teller. Lekker gefietst.
Jan van der Vegt
één van de meest inspirerende en lieve vrouwen die wij ontmoet hebben! De energie die zij gaf met een knuffel, haar typerende stem, de lieve woorden….onvergetelijk!
Bijna 10 jaar geleden vroeg Jeff Leatham ons voor een samenwerking voor bloemen voor het huwelijk van Tina Turner met haar liefde Erwin Bach. We selecteerden de mooiste bloemen voor wat zo een ontzettend bijzondere gelegenheid werd.
Op haar landgoed in Kusnacht openden de hekken en terwijl we naar het huis liepen kwam ze ons al met open armen tegemoet en werden we met een ‘big hug’ ontvangen. Die dagen voor de grote dag op 21 juli 2013 werkten we daar aan het meest romantische huwelijk zoveel liefde straalde het paar uit.
De ceremonie ging plaatsvinden in de voortuin en daar werd een bloemenwand gerealiseerd die de ‘tree of life’ symboliseerde. En hoe bijzonder is haar ‘life’! Op het podium kwam haar vriend Bryan Adams soundchecken, het raam ging open en ze zong mee…. krijgen nog kippenvel van dat intieme moment terwijl we daar met bloemen, mesjes en snoeischaar in onze handen stonden.
Haar huis werd in de bloemen gezet en alles hield ze vol vertrouwen in de gaten, hard werken maar wel meelevend ‘are you alright honey, can I get you something’…..Een immense wand van rode rozen in de achtertuin met op de dinertafels ook rode rozen…. geïnspireerd op haar rode lippen.
De liefde van Erwin voor haar was voelbaar, met de gasten in aantocht stond hij nog in zijn korte broek relaxt met ons te praten, zo’n ontspannen sfeer was er daar….En blij dat zo’n iconische prachtig mooie lieve vrouw met alles wat ze heeft meegemaakt zo een liefdevolle man heeft ontmoet!
Rest in peace sweet dear Tina, you will be missed by so many people who you touched with your kindness….Our heart goes out to Erwin and all who loved you dearly….
Met dank aan Marc Knijnenburg
(vader Kees komt uit Stompwijk en Marc heeft mooie herinneringen aan opa Aad en oma Jo aan de Dr van Noortstraat.) Leuk toch!
