Geachte ouders,
Dit jaar wordt de Eerste Heilige Communie voor de kinderen van groep 4 gehouden op 23 april 2005 Via dit schrijven willen wij u als ouders van de desbetreffende kinderen daarop attent maken. De kinderen zullen op dit sacrament gedeeltelijk op school voorbereid worden. Er zijn voor de kinderen drie zondagochtenden in de pastorie. Daarnaast zult u als ouders aan de hand van een werkboek ook thuis met uw kind hieraan werken. Pastoor Van der Plas zal tijdens de voorbereidingstijd wat lessen komen geven onder schooltijd aan de kinderen en op enkel woensdagavonden op school of pastorie catechese geven.
Wij vragen van de ouders een eigen bijdrage van € 7,50. Dit is om het ongemak tijdens de voorbereidingen te voorkomen dat sommige mensen geld moeten voorschieten en vervolgens maar weer terug moeten krijgen. Nu hebben we eigenlijk één pot en dat is handiger. U kunt dit aan ons geven de eerste avond of overmaken op nr. 3959.28.761 t.n.v. Werkgroep EHC
Wilt u voor 15 okober doorgeven of uw kind mee doet bij een van de onderstaande personen
Heel hartelijk bedankt en graag tot ziens.

Pastoor Van der Plas Louise Hoogenboom
Gerda van de Sande Mariska Zandbergen
Marjolein Janson

Telefonische bereikbaarheid:
Pastorie Dr. van Noortstraat 88
2266 HA Stompwijk tel. 071 5801604
Pastoor B. van der Plas tel. 071 5801215
Koster A. Hilgersom tel. 071 5801563
Bij geen gehoor tel 071 5804342
Openingstijden parochiesecretariaat
E mail adres: sint laurentius@hotmail.com
Maandag, woensdag en vrijdag van 10.00 12.00 uur
Verzorging begrafenissen en crematies
De heer C. G . J. Onderwater, tel. 079 3422906
e mail: info@cuo zm.nl
PAROCHIEBERICHTEN STOMPWIJK

Gebedsintenties
Zaterdag 8 oktober 19.00 uur: Overleden armen en weldoeners van de parochie
Cisca v.d. Helm –Mensen, Corrie Luiten Waaijer, Jeanne de Groot –Pannebakker, Sanne Switsar, Sjaan v Es v Santen, Cor Zonderop – Verhagen, Theo v d Meer,
Zondag 9 oktober 11.00 uur, Overleden armen en weldoeners van de parochie
Henk Granneman, Overleden ouders en broer, Albertus v d Voort, Elisabeth Lelieveld v.Veen, Magda v Santen – v Paassen, Kees de Jong, Arie Kees en Marie Olsthoorn, Theo Lexmond, Wim v d Helm, Gerard van Steekelenburg, Corrie Verhagen, Ans Luiten, Wilma v d Horst – de Koning, Kees v Santen, Joop v Geijlswijk Jr, Martien v Leeuwen , Leen v Bohemen, Nel Zuidgeest – v Uffelen, Henk Verhagen

Bij dit bijzondere jubileumnummer treft u tevens het bekende envelopje aan voor de bijdrage van de bezorgers. Op deze manier kunt u laten merken dat u het fijn vindt dat dit blad wekelijks bij u wordt bezorgd. In de loop van volgende week worden de zakjes weer opgehaald.

Namens alle bezorgers alvast bedankt voor uw gulle bijdrage.

Het is dit jaar 25 jaar geleden dat op17 december 1975 de Dorpsketting een feit was. We hadden het leuk gevonden om juist met nummer 1800 speciaal voor de dag te komen, maar de planning kwam niet goed uit. Dit viel net na de vakanties en zo vlak voor de kerstdagen, rond de oprichtingsdatum leek ons ook niet zo geschikt, want het kerstnummer is al zo speciaal. Nu is het nummer 1803 geworden en ik ben er bijzonder trots op. Vijftig pagina’s op dit formaat is gelijk aan 100 pagina’s dorpskettingsformaat. Een kluif om te maken en om door te lezen.

Oproep
We hebben enige tijd geleden een oproep geplaatst om iemand uit uw straat voor te dragen om eens nader mee kennis te maken in de Dorpsketting. We hebben verenigingen benaderd en gevraagd welke medewerker een keer in het zonnetje gezet mag worden. Dit heeft geresulteerd in spontane aanmeldingen vanuit het verenigingsleven en u treft een aantal interviews aan met bijzondere mensen. Laat ik dan maar gelijk
de inhoud doorlopen.
Zoals het een voorzitter betaamt opent Sjaak Jansen deze uitgave, op de voet gevolgd door burgemeester M.A.P. van Haersma Buma. Hierna de parochieberichten, een bericht van de kortebaan pikeur van het jaar 2005. Een interview met Leo, José en Paul van Santen over hun en onze bijzonder Bep. Zij heeft zich 25 jaar ingezet voor de Dorpsketting. Het nieuws van de bibliotheek en het voor mij héél speciale interview met de “Ouwe koeien uit de sloot club”, een hecht clubje met een band met het boerenbestaan. Onze vaste adverteerders ontbreken natuurlijk niet, zij zijn immers de indirecte sponsors voor de verenigingen. Hun mes snijdt aan twee kanten.
Thea is het gesprek aangegaan met onze vaste columnist uit Leidschendam Arjen Veldhuizen, die ons wekelijks laat meegenieten met zijn gezin.
S.O.S. is even oud als de Dorpsketting en werkt ook nog met veel mensen van het eerste uur, die de steunpilaren van de vereniging zijn. Uitslag van de sponsorloop, sportwedstrijdprogramma’s en het verslag van het eerste van de voetbal. De activiteitenkalender staat weer barstensvol. Sjaak Disseldorp een verenigingsman in hart en nieren. Hij wordt genoemd bij S.O.S. maar heeft ook zijn sporen achtergelaten bij de IJsclub en de Dorpsketting. Hij komt in dit nummer aan het woord. Fanfare Juliana heeft hun eigen verenigingsbeesten. Het is een trouw gezelschap, men is vaak lid voor het leven en zelfs mensen die verhuisd zijn komen nog trouw elke week oefenen en spelen. De Gaanders maken zich op voor het nieuwe seizoen en de vraag doet zich voor wie dit jaar de prins en page zullen zijn? Frans Jansen woont al jaren in het zuiden des lands maar volgt Stompwijk op de voet. Hij vraagt zich af hoe het zijn juffrouw van Haastert in het leven is vergaan. Hij heeft haar bezocht en u leest het allemaal. Annie van Rijn is de mening toegedaan dat Rinus van Haaster bij haar in de straat aandacht verdient. Thea is met hem het gesprek aangegaan. Wie zich afvraagt waar Kees Havik zich na zijn pensionering mee bezig houdt, wordt deze week bijgepraat. Onze veldmuis ontbreekt natuurlijk niet, hij laat ons wekelijks meegenieten met al zijn belevenissen. The Limit draait op volle toeren. De Blesruiters maken zich op voor het clubkampioenschap en de cross. Theo van den Bosch mag zich terecht de clubtijger van Stompwijk ’92 noemen. Wat zal die vereniging blij met zijn met alle vrijwilligers, maar met Theo in het bijzonder. Tot slot kijkt Leo Oliehoek met u terug in de tijd, hij heeft samen met Geert Welp, oprichter van het eerste uur, de geschiedenis van ons blad weer eens op een rijtje gezet. Verder is er speciale aandacht uitgegaan naar al onze medewerkers die het wekelijks met elkaar voor elkaar krijgen dat er een gevarieerd blad op de deurmat ligt. Zij zijn vakkundig door Marjon van der Born op de foto gezet en bestookt met een aantal vragen. De voorpagina is hier getuige van. We wensen u veel leesplezier. U bent aanstaande zondag van harte welkom om een kijkje achter de schermen te komen nemen van 15.00 tot 17.00 uur en om met ons het glas te heffen op onze verjaardag.
Petra

Nu we in de herfst beland zijn beginnen we a.s. dinsdag 4 oktober met de nieuwe competitie klaverjassen.We kaarten deze winter 16 keer waarvan 14 keer wordt geregistreerd en de twee laagste scoren worden weggestreept. Indien men een keer verhinderd is door ziekte of vakantie dan ontvangt men een score van 3750 punten. Deze score komt meestal in aanmerking om geschrapt te worden en zo heeft iedereen gelijke kansen om in de eind prijzen te komen of nog mooier gezegd “wie zich kampioen van de club mag noemen ” Nog iets om te weten: Wij gaan dit seizoen de twintig jaar volmaken, dus reden voor een feestje in april. Ja, het is ongelooflijk hoe snel de tijd gaat. De club kan nog een paar leden inschrijven. Leeftijd vanaf 16 tot?, dit mag uzelf invullen. Iedereen die van gezelligheid houdt en een beetje kan klaverjassen is welkom. Nee wij kaarten niet met het mes op tafel, het moet een avond zijn van ontspanning. De contributie bedraagt € 2, waarvan een groot percentage gaat naar de 5 prijzen per avond en een klein bedrag in de spaarpot voor de laatste sluitingsavond. Hier volgt een overzicht van de kaartavonden: 4 en 18 oktober, 1 15 en 29 november, 6 en 20 december, 3 en 17 januari, 7 en 21 februari, 1 15 en 29 maart, 5 19 en 26 april. (sluitingsavond)
Vindt U klaverjassen leuk, maar vindt U een competitie te lang, geef U dan op als reserve, want ook invallers zijn van harte welkom. Reserves betalen geen inleggeld.

Namens het bestuur wensen wij iedereen weer een fijn klaverjasseizoen toe.Voor informatie kunt U bellen naar Kees van Santen tel. 5801131 of Bea van Bemmelen tel.5801628.

Het is al weer een poosje geleden dat ik met de Toerclub gefietst heb.
Eerst tweemaal gemist door vakantie en het vorige weekend moest ik verstek laten gaan omdat ik niet mocht fietsen i.v.m. met een hartcatherisatie die ik de donderdag daarvoor had gehad. Maar dit terzijde. Vandaag stonden we er weer met de C 1 Een vijftal dames en een “heer”. Als vanouds een gezellige groep, deze keer Annemarieke, Jolanda, Ria, Mar, Elly en Willem.
Wat Mar en Annemarieke deze keer hadden gegeten weet ik niet, want langs de “Vliet” richting Leiderdorp hadden ze er flink de sokken in, op kop. Normaal gaat dat in de C 1 tussen de 18 – 21 km/uur, maar dat gingen we deze keer flink te boven. Toen we plotseling voor een opgebroken weg kwamen (Oud Leiderdorp) keerde het tempo naar het normale niveau terug. Even verderop moest Willem even afblazen, (zwakke blaas?). Trouw wachtte de groep op hem. Toen hij zich weer bij de groep voegde, meldde Annemarieke zich bij hem met de mededeling: ‘Mijn remhendels staan zo raar?’ Dat krijg je ervan dacht ik nog in stilte, als je zo tekeer gaat op kop. Ze kent haar eigen krachten niet. Met het juiste gereedschap was de klus gelukkig zo geklaard. Het geheel stond nu zo goed dat ze de hele rit niet meer van kop af is geweest, dat was wel eens anders. Bij Koudekerk a/d Rijn, kwam ik erachter dat daar ook nog een fietsenmaker is. Nooit geweten, wel fijn om te weten, je weet maar nooit. Jolanda maakte mij erop attent en liet merken dat ze maar wat trots is op haar dorp. Ja, nu die fietsenmaker er is moet ik mijn mening toch een beetje bijsturen. Iets voor tienen zaten we als eersten aan de koffie, lekker binnen. Want buiten was het op dat moment wat bewolkt en wat aan de frisse kant. Na dik een half uur stapten we weer op om via de weipoort huiswaarts te keren. Een prachtige route die nooit verveelt. Jolanda die normaal richting Koudekerk gaat, ging deze keer helemaal mee terug naar Stompwijk, om daarna huiswaarts te gaan. Ze moest nog wat kilometers maken zei ze. Geloof jij het, aan het eind van het seizoen? Ze vond het gewoon gezellig, denk ik. Met dank aan de fietsdames voor de gezelligheid, zo gezellig dat de fietsafstand mij is ontgaan.
Tot volgend seizoen Willem van Heeringen

Toen ik van onze secretaris het verzoek kreeg om een stukje geschiedenis te schrijven over de Dorpsketting, dacht ik, ‘dat is al eens een paar keer gedaan, ik wil iets anders. Dat weten de mensen onderhand wel een beetje.’ Toen dacht ik opeens, ik vertel gewoon hoe ik het van mijn kant af altijd beleefd heb met alle verhalen er een beetje omheen.’ Ik ben daartoe naar Gerard Welp in Bleiswijk getogen en we hebben daar gezellig een middagje oude verhalen opgehaald.

Een vinger blind
Ik moet zelfs diep nadenken hoe het allemaal begonnen is. Dat begint al in de jaren voor 1970. Gerard Welp mijn toenmalige overbuurman, zag ik altijd op maandagavond in de weer met het clubblad van toen nog Stompwijkse Boys. Vanuit ons raam zag ik hem een beetje gebogen achter zo’n oude zwarte typmachine zitten, met in zijn ene hand een sigaret en met de andere hand het een vinger blind systeem. Tegenover hem zat Hans Vreeswijk kaarsrecht met het 2 vinger blindsysteem, waarschijnlijk omdat Hans niet rookte. Dat was naar achteraf bleek voor de gelijkmatige aanslag op het stencilpapier. Stencils zagen er met een beetje vies groen uit, het materiaal was wasachtig met carbon ertussen. Er werd zonder lint op getikt. De letters werden er dus als het ware ingestansd.

Stencils krassen
Op een gegeven moment vroeg hij mij of ik geen zin had om te helpen op maandagavond. Nou liep ik in die tijd toch niet over van studielust, hetgeen resulteerde in allerhande activiteiten, die niets met school te maken hadden. Ik zat op volleybal, biljarten, voetbal, ging naar de jongerensoos in de aula en was gek op vissen. Leren ho maar….. wat redactiewerk kon er dus ook wel bij! Mijn eerste taak was om met een sjabloon de titels boven de stukjes in de stencils krassen. Dat was een heel nauwkeurig klerken werkje. Het stencil werd over een lichtbak heen gelegd en met een ijzeren pen met een stompe punt, moest ik dan mooie sierletters boven de stukjes krassen. Duwde ik te hard, dan scheurde het stencil en duwde ik te zacht dan werd het stencil niet poreus en drukte later de inkt niet door. Ook kon je bijvoorbeeld een plaatje op de lichtbak neerleggen en dit dan overtrekken. Zo werden de artikelen van lieverlee van luchtige plaatjes voorzien. Als de stencils klaar waren ging Gerard ze meestal afdrukken, waarna mijn tweede taak was om de velletjes te vouwen, alvorens alles in elkaar te schuiven en te nieten.

Stencillen
Het krassen kreeg ik snel onder de knie en zo bleef er al meer tijd over om te gaan stencillen. Dat was een race tegen de tijd. Elk velletje papier was een draai aan de hendel. Om ervoor te zorgen dat er elke keer maar één velletje papier doorheen ging, hadden we een soort rubber condoompje dat je om je wijsvinger had. Daarmee maakte ik telkens een vel los. Saai herhalend werk dus. Ik kan me herinneren dat ik er een sport van probeerde te maken, door het record aantal vellen per minuut te breken. Zo werd ik dus erg geroutineerd in het op hoog tempo vellen papier te stencillen. Bij een oplage van 250 clubbladen ging dat nog wel. Toen we later de Dorpsketting met een oplage van 500/550 maakten werd het helemaal een race tegen de klok. Ik denk dat ik dit ongeveer een jaar gedaan heb. Het record aantal vellen per minuut is volgens mij nooit meer gebroken.

Het Plaatje
Let Belt, de toenmalige freelance schrijver voor de Leidsche Courant, kwam toen regelmatig bij Gerard Welp en het is in die tijd, dat de Dorpsketting is ontstaan. Na een gesprek met alle verenigingen werd de weekeditie van de Dorpsketting gedraaid op de apparatuur van Stompwijkse Boys en de maandeditie ging ter perse bij de toenmalige winkeliersvereniging De Dorpsketting. Het waren altijd gezellige avonden, die meestal eindigden met een flink aantal flessen bier. Er moest in die turbulente tijd van eind jaren zestig natuurlijk veel gepraat worden. Op zekere avond ging dat naast het vele bier, ook gepaard met veel sigaren. De kamer van Gerard zag helemaal blauw van de rook, maar de pret was er niet minder om. Let Belt werd uiteindelijk groen, geel en blauw en moest dit bekopen met een flinke kotspartij. Half Stompwijk liep in die tijd zonder tandarts en in menig Stompwijks gebit werden plaatjes gezet. Zo ook bij Let, die niet nadenkend zijn plaatje de WC in kotste en vervolgens weer niet nadenkend het plaatje doortrok. Pas later toen hij bij zijn positieven kwam, werd het plaatje gemist. Let was toen al maatschappelijk werker in de gemeente Zoetermeer en moest dus de volgende ochtend weer een soort representatief op zijn werk verschijnen. Het beeld wat me daarvan bij gebleven is, is dat hij de andere ochtend om 7 uur bij Gerard in de tuin aan het graven was, op zoek naar de afvoer en op zoek naar zijn plaatje. Het verhaal gaat dat hij hem nog gevonden heeft ook, zeker weten doe ik dat niet meer.

Kopij
Een ander mooi verhaal van Geert gaat over de verdwenen kopij. Het was toen gebruikelijk, dat wanneer je een advertentie in de Dorpsketting wilde plaatsen je dit op een stukje papier schreef en geld erbij in de brievenbus bij Gerard Welp deed. Zo ook slager Theo van Veen, die zijn advertentie op een velletje inpakpapier uit de slagerij had geschreven. Dit papier lag natuurlijk in de buurt van de vleeswaren en zo kon het gebeuren dat daar een lichte vleeslucht aanzat. Niets vermoedend deed Theo de kopij in de brievenbus. Gerard Welp had echter een hond en het beest kreeg al snel de vleeslucht in zijn neus en verslond de kopij volledig. Het briefje van tien liet hij gelukkig liggen. De rechtmatige eigenaar van het geld kon achterhaald worden, omdat Theo zich na enkele dagen meldde bij Gerard Welp, met de vraag waarom zijn advertentie niet geplaatst was.

Magisch Machien
Na verloop van tijd werd De Dorpsketting door Stompwijkse Boys verzocht om zelf maar apparatuur aan te schaffen. Dat was een probleem. Gelukkig bracht meester Van der Put van de basisschool uitkomst en hij bood aan om de apparatuur van de school te gebruiken. Meester Van der Put was in het bezit van ‘een magisch machien’. We tikten de teksten, plakten de plaatjes gewoon op een wit vel papier. Vervolgens werd dat met een soort naald ingebrand in een stencil. Stinken dat het deed! Maar magisch was het wel, alhoewel ik me ervan herinner dat het apparaat het vaker niet dan wel deed. In die tijd wilde ik tot in detail weten hoe dergelijke apparaten werkten. Deze noodzakelijke nieuwsgierigheid heeft me later bij het maken van de Dorpsketting veel voordeel en naar alle waarschijnlijkheid ook veel kostenbesparingen opgeleverd.

Het was ook in die tijd, weten Corrie en Geert zich te herinneren van: ‘Oh ja, al die kapotte thermoskannen.’ Plotseling ziet Geert zich weer op weg gaan naar een of ander onderkomen. Een tas bij zich met daarin de kopij, enkele flesjes bier, frisdrank én een thermoskan vol koffie.

Vol schrijven
Tegenwoordig met computers kun je schuiven met de teksten en een beetje knippen en plakken en de pagina’s zitten netjes vol. Vroeger niet! Het was een hele kunst om precies in veelvouden van 4 x A5 velletjes uit te komen. Meestal lukte dat ook niet. Dan moest het blad dus vol gekletst worden. Dat waren de mooiste uurtjes. Met de meeste mogelijke onzin schreven Gerrit met de waterfiets (Gerard Welp) en Leen met het baardje (Let Belt) de weersverwachtingen voor de komende periode, doorspekt met politieke uitspraken en hints naar lokale notabelen. Tijd speelde geen rol en soms verlieten we het schoolgebouw ’s morgens om vijf uur en kwamen we de eerste boeren al weer tegen op weg naar hun melkstekkie.

Oplage
Ook de oplage (circa 550) speelde ons in die tijd parten. Konden we natuurlijk het wereldrecord stencilen met gemak aan, toch kregen we steeds meer argwaan m.b.t. de oplage. Steeds meer bezorgers zeiden dat ze er niet genoeg hadden en bijna maandelijks ging de oplage omhoog. ‘Op zich een goed teken omdat we voorzagen in een behoefte’ weet Geert. Dit was verdacht en het toenmalige bestuur besloot dat de huizen geteld moesten worden. Gerard en Let togen dus op een mooie zaterdagmorgen het Stompwijkse land in en turfden alle huizen vanaf de Drie Molens tot Zoeterwoude en van de Meer en Geer tot en met de Onder en Bovenmeer. Zij kwamen slechts tot het respectabele aantal van circa 400 woningen. Op dat moment werden er al wekelijks 550 exemplaren gemaakt. Bij verdere overhoring van de bezorgers kwam de aap uit de mouw. Sommigen wilden extra exemplaren voor ome Jan en ome Piet die buiten het dorp woonden. of voor opa en oma. Dat werd snel aan banden gelegd en het fenomeen abonnement is toen geboren. Heden ten dagen worden er nog steeds circa 80 per post verstuurd en sinds begin van dit jaar ook als PDF bestand naar een dertigtal email adressen.

Inktspetters
Na de stencilperiode in de school en een eenmalige geld ophaal actie in het dorp kon de Dorpsketting eindelijk zijn eigen drukapparatuur aanschaffen. Het werd een Roto. Een soort stencilmachine maar dan met een inktbak ertussen, waar we de vloeibare inkt in moesten laten lopen. We waren inmiddels verhuisd naar het Dorpshuis. Het probleem met deze machine was de inkt zelf. De hele week stond het apparaat in de kou en maar een keer per week werd er gedraaid. De achtergebleven inkt in de bak was dan keihard en er moesten rollen door de inkt heen draaien, die daar natuurlijk flink aan moesten sjorren. De machine draaide weliswaar elektrisch, maar door de stugge inkt ging dat in het begin niet erg hard. Na verloop van tijd werd de inkt dan soepeler en ging de machine harder draaien. Tegen elven ’s avonds als we bijna klaar waren, draaide de machine op zijn top. De inkt was als boter en de snelheid was super. Een nadeel had dat altijd wel, want je moest er altijd bij blijven staan. En dat was ik dus altijd. Snelheid was nog altijd alles en de inkt vloog in het rond en drukte niet alleen de mooiste afdrukken, maar ook de mooi groengeverfde Dorpshuiswand kwam langzaam onder de inkt te zitten en ikzelf ook.

Computers
Na een serie typemachines met schrijfkogels en letterschijven, werd eind jaren 80 de 1e computer voor de redactie aangeschaft. Een wereld ging open en we konden alle informatie van de hele wereld kwijt op een schijf van 20MB. Wat een enorme opslagcapaciteit en wat gemakkelijk ging het allemaal. In een periode van 5 jaar werden alle typmachines vervangen door computers. De opslagcapaciteit nam toe en er ontstond behoefte aan centrale opslag . Dat betekende weer dat alle computers dus aan elkaar gekoppeld moesten worden in een netwerk. En zo sleutelen, vervangen en bouwen we maar door. Niet op de top van de vernieuwing, maar wel hier wel dicht op. We moeten wel in de ontwikkeling bijblijven, maar niet voorlopen. Gelukkig is het al veel meer betaalbaar ten opzichte van vroeger. De 1e typemachine met een “schrijfkogel” (toen het neusje van de zalm) kostte f. 3.300,00 . Een redelijke PC kost tegenwoordig € 700,00, dat is altijd nog de helft minder dan de typmachine vroeger.

Ricoh
Inmiddels zijn we via de kelder van Bep van Santen, verhuisd naar het Hoefblad, werd het steeds groeiende Dorpsketting bedrijf omgetoverd tot een heuse drukkerij. Offset apparatuur werd aangeschaft en met een heuse hijskraan werden de spullen door het dakraam naar binnengetakeld. Een vooruitgang was het wel, er werd schoner gedrukt, de kwaliteit ging omhoog en de capaciteit nam toe. Nadeel van off set was, dat na afloop het hele apparaat absoluut inktvrij moest zijn, omdat anders de inkt in zou drogen op de rollen. Met een scherp soort wasmiddel moest het hele apparaat dan schoongemaakt worden. Iedereen zat al lekker beneden te klaverjassen, terwijl ik meestal zeker nog een uur bezig was om het hele apparaat inktvrij te maken. Een beetje zuur was dat soms wel.

Copyprinters
Hiermee werd het ei van Columbus eindelijk gevonden. Met een snelheid van 120 afdrukken per minuut werd het oude stencilconcept in ere hersteld. Dit keer absoluut schoonwerken in een afgesloten inktsysteem. Altijd draaiklaar, niet schoonmaken en weinig onderhoud. Hoe hebben ze het kunnen bedenken. De Dorpsketting vaart er wel bij, de oplage is inmiddels gegroeid naar 1070 per week. Na de verhuizing van de Dotterbloem naar de pastorie, hebben we inmiddels de 3e copyprinter in bedrijf, die al op zijn beurt rechtstreeks op de computer aangesloten kan worden. Per jaar worden er ongeveer 1,2 miljoen afdrukken door heen gejaagd en iedereen kan het. Niet meer afhankelijk van een wijsneus zoals ik. Dat maakt mij voor wat betreft het drukken overbodig. Geenszins is dat het geval met de computers. Hoe meer we daarvan afhankelijk worden, hoe meer kennis we aan deze kant weer moeten behouden. “Kennis is in beweging”, zou je kunnen zeggen, we zijn nooit meer klaar.

Digitaal
De tijd verandert snel. De inhoudelijke informatie niet. Wel de manier waarop de informatie op ons toekomt. Het internet is een niet meer weg te denken nieuwsbron en ook de DK is inmiddels digitaal. Je kunt zelf op zoek naar benodigde informatie via internet. Zoekmachines zoals Google vieren hoogtij. Dit in tegenstelling tot de krant of zo je wilt De Dorpsketting, waarin informatie aangeboden wordt.
Beide ontwikkelingen gaan nu nog gelijk op en zullen zeker nog een tiental jaren naast elkaar blijven bestaan. Ik waag me niet aan voorspellingen, maar ga er wel vanuit, dat de informatie steeds meer digitaal aangeleverd wordt en dat het vertrouwde beeld van de krant uiteindelijk een keer eindig wordt. Het zal onze tijd zeker uitduren.
Leo Oliehoek

Ja, deze week wel.
We hebben aan alle medewerkers gevraagd met wie zij
wel eens een keer op de voorpagina zouden willen staan.
Marja van den Berg en haar vader Bas van der Helm
vallen deze eer te beurt, omdat haar vader 82 jaar is
en nog nooit in de Dorpsketting heeft gestaan!

De Stompwijkse Oranje vereniging werd in 1975 opgericht en bestaat alweer heel wat jaartjes. Deze vereniging is voortgekomen uit de destijds bestaande verenigingen in Stompwijk. Vanaf het eerste moment maakte Sjaak Disseldorp als voorzitter deel uit van de organisatie en ook de twee echtparen Jan en Trees van der Burg en Hans en Fiet Schuyt zijn al jaren steunpilaren van de SOS. Zij hebben al heel wat activiteiten georganiseerd en ontvangen zowel oude als nieuwe ideeën met open armen. Of het nu gaat om de sporthal vol te zetten met dominostenen, een verkeerstuin aan te leggen, een levend voetbalspel of het traditionele playback festival te organiseren, wat telt is dat er voor jong en oud wat te beleven is op 30 April in ons dorp. Dit jaar had Koninginnedag en Bevrijdingsdag een extra feestelijk tintje vanwege het 3 dubbele lustrum 30 jaar Koningschap, 60 jaar na de bevrijding en 30 jarig bestaan van ons Oranjevereniging. Dit verdiende een formele opening van de dag door het houden van een officiële aubade bij het hijsen van de vlag op het Kerkplein. Onder muzikale begeleiding van de Showband Kids werd het Nederlandse volkslied door menigeen uit volle borst gezongen. De kinderen hadden dit op school van tevoren ingestudeerd. Als bestuur hebben wij genoten van dit moment waarbij het eresaluut van de twee dienstdoende agenten het plaatje compleet maakte. Het SOS bestuur heeft door de jaren heen mogen rekenen op enthousiaste inzet van heel wat Stompwijkers en de ervaring leert dat elk nieuw bestuurslid vanzelf in zijn/haar specifieke rol valt. Zo werd het afgelopen jaar de SOS versterkt door Martin Gootjes en Jan de Groot, twee mannen die wel van aanpakken weten. Samen leven we naar 30 April toe en hopen we dat de weergoden ons gunstig gestemd zijn want bij slecht weer wordt ons improvisatievermogen danig op de proef gesteld.
Door vernieuwing in het bestuur worden de creatieve geesten weer aangescherpt om zo elk jaar weer met een leuk programma te komen met de beperkte middelen waar de stichting het mee moet doen. Ook de vele vrijwilligers dragen hun steentje bij, want zonder de inzet van vele mensen wordt niets een feest. Na een geslaagde dag met veel positieve reacties, zijn wij als bestuur toch erg voldaan en opgelucht dat alles weer goed verlopen is en dat zich geen ernstige persoonlijke ongelukken hebben voorgedaan. Om in de termen van Hélène te spreken ”Na een hele dag de “poten“ uit mijn lijf te hebben gelopen, ben ik ‘s avonds bekaf maar ga ik met een voldaan gevoel en een glimlach op mijn gezicht naar huis.”
Yvonne van Boheemen

Uitslag sponsorloop Stompwijk ’92 25 september 2005

Afgelopen zondag werd de jaarlijkse sponsorloop gehouden. Om 17.00 uur vertrokken er ca. 60 lopers om zo veel mogelijk rondjes te lopen. Er stonden veel ouders, opa’s, oma’s en vrienden langs de lijn om alle kinderen aan te moedigen. Nadat het eindsignaal geklonken had, konden de kinderen hun stempelkaart inleveren en kregen zij iets te drinken en een leuk aandenken. De organisatie ging toen hard aan de slag om de uitslag zo snel mogelijk bekend te maken. En de uitslag is geworden:

Het totaal bedrag wat alle kinderen bij elkaar gelopen hebben is € 1815,55. Een mooi bedrag maar helaas waren er minder lopers dan vorig jaar waardoor er ook minder geld voor de vereniging is, maar alle lopers, heel erg bedankt. Jennifer vd Bosch had goed haar best gedaan want zij heeft een mooie prijs gewonnen omdat zij het meeste geld bij elkaar heeft gelopen, nl. totaal € 150,50. En 2e werd Wessel Suyten met een bedrag van € 82,40 waar hij ook een mooie prijs mee gewonnen heeft. Onder alle lopers werden nog twee cadeaubonnen verloot en die zijn gewonnen door Demi Houthuysen en Dominique Stade en de 2 ballen die werden verloot zijn gewonnen door Ian den Hartog en Casper Turk.Wij willen alle lopers, sponsors, stempelaars en iedereen bedanken die ons geholpen hebben met het organiseren en goed laten verlopen van de sponsorloop. Deze week komen de kinderen langs om het geld bij de sponsors op te halen. De kinderen hebben hun stempelkaart + een lijst met het totaal bedrag wat gesponsord is bij het sponsorformulier zodat u het nog kan controleren. Voor de lopers nog een verzoek om het geld zo snel mogelijk in te leveren bij Tineke Switzar, Dr. van Noortstraat 130. Bedankt,

De sponsorloopcommissie