Op die dag begint de lente en vanaf die dag wordt de datum van Pasen berekend.En wel; Pasen valt altijd op de 1e zondag na de eerste volle maan in de lente.
Deze berekening van de datum van Pasen vanaf de lente en de eerste volle maan en dan de eerste zondag erna is afkomstig uit het jaar 365. Onze Voorouders leefden dicht bij de natuur en hadden 4 belangrijke feestpunten in de loop van een jaar. 21 December was het midwinterfeest en dat duurde 3 dagen, zij vierden dat het zonlicht weer ging toenemen. Het Christendom, binnen het Romeinse Rijk, ging op die dag ook de geboorte vieren van Jezus, die zei; ”Ik ben het licht der wereld”. Daarna vierde men de geboorte van het voorjaar en wel op 21 maart, dan begon het zaaifeest en kwam het jonge leven boven de grond, vandaar vierden de Christenen het paasfeest, de opstanding tot leven. 21 Juni was het midzomer feest en vierde men het binnenhalen van de oogst, rond die tijd vierde de kerk het Pinksterfeest, het bijeenkomen van de eerste kerk, die bezield werd met de Pinkstergeest. 21 September begon de najaarstijd, het teruglopen van de natuur en het loslaten van de bladeren en vruchten, wat binnen de kerk uitliep op Allerheiligen en Allerzielen. In de Romeinse tijd begon men het nieuwe jaar in maart en dat was begrijpelijk want onze voorouders waren agrariërs, zij leefden op bij het komen van de lente.
Dit vierden zij met vreugdevuren, ommegangen en eieren en spelen. Diverse gebruiken bij onze paasviering vind je al in de tijd van onze verre voorvaderen, ze hebben allemaal te maken met het nieuwe leven. Zo ook onze PALMPAASSTOK. De oude Germanen brachten de “Levensgeest” weer naar de velden. De Lentegodin was bij hen Ostars (het Duitse woord voor Pasen is Ostern). Bij het begin van de lente trokken de oude Germanen in een rondgang over de velden, er werden dan stokken meegedragen, waarop altijd groene takken werden vastge bonden alsook kransen en eieren en bovenop de stok was er een broodhaan. De haan was een bijzonder symbool van het licht, hij was het zonnedier, hij kraaide bij het eerste zonnelicht. Het Christendom neemt deze vruchtbaarheidsstok over als de Palmpaasstok, die het teken werd van de intocht van Jezus in Jeruzalem. De palmpaasstokken zijn nog volop in gebruik. U ziet dat onze gebruiken rond de Pasen al heel oude natuurgebruiken zijn en allemaal tekenen van nieuw leven en licht en opstanding en Lente.
B.v.d.Plas pastoor