Hallo lieve kinderen,

Alles goed? Ook fijn pauze gehouden zoals onze vriendjes Keesje en Annie?

Hun opa en oma maken het eveneens goed en weet je dat oma heel grappig een belletje mee naar buiten heeft genomen en er op los begon te rinkelen terwijl ze zong: “Kom maar gauw weer binnen, want we gaan meteen  beginnen!” “Haha, hahaha,” lachten die twee!  “Die oma toch, we hebben wel de liefste oma van de wereld!” riepen ze blij! De kinderen huppelden vrolijk naar binnen en na hun voeten schoon op de mat geveegd en hun handen gewassen te hebben, mochten zij een lekker warm plekje zoeken op de bank. “Zo, mijn jongen, nu mag jij verder met de parabel van de verloren zoon. We zijn er klaar voor!” zei opa  heel deftig“Ja, dank u wel opa!” zei Keesje en vervolgde enthousiast zijn verhaal!

“Ja,” sprak Keesje, de vorige keer was ik gestopt bij het gedeelte waar die jongste zoon, het niet alleen maar niks vond om zo met de varkens mee te eten en bij ze te wonen, maar hij begon zijn vader, broer en alles van thuis ook erg te missen! Bij al dat gemis, gebeurde er een wonder, want opeens zag hij zijn fouten in en kreeg oprecht heel veel spijt en wou zo spoedig mogelijk naar zijn papa terug. Nu was hij op weg naar huis en dacht na wat hij precies aan zijn papa zou zeggen. Hij zou zijn papa om vergeving vragen en zeggen: “Papa, ik ben niet waard uw zoon te zijn, want ik heb heel dom gedaan!” Intussen was hij al heel dicht bij huis en weet je, zijn vader had hem al vanuit de verte zien aankomen! Wat was zijn vader blij! Hij kon zijn ogen niet geloven en beiden snelden naar elkaar toe. De vader riep: “Welkom, Welkom, mijn zoon!” Hij omhelsde zijn zoon en gaf hem een dikke zoen! “O papa, Ik ben niet waard uw zoon te zijn!” huilde zijn zoon, maar zijn vader luisterde niet eens naar hem, zo blij was hij! “Kom binnen, ga je wassen, je krijgt schone kleren en ik geef een heel groot feest, zo blij ben ik dat jij er bent!” zei zijn vader en dat deed hij ook!

“Is dat niet mooi?” vroeg opa aan de kinderen. “Ja, natuurlijk, dat is fantastisch!” vonden ze allebei! “Vertel maar verder, fluisterde opa. “O, hemeltje!” mompelde Keesje. “Hoe gaat het verhaal nou verder? Ik ben het even vergeten!” zuchtte hij! “Zeg, dat is helemaal niet erg hoor, want ik weet het wel!Mag ik het verder vertellen?” vroeg Annie aan opa, oma en Keesje. “Nou, als Keesje dat goed vindt, dan is er geen enkel probleem!” antwoordde opa.

“Okay, ik weet nu wel weer hoe het vervolg van deze parabel is, maar als jij dat heel graag wilt doen, dan vind ik dat ook goed hoor!”

“Ah, wat fijn!” juichte Annie en vervolgde enthousiast het verhaal: “Fantastisch! Alle mensen waren blij, maar de vader was super, super blij, omdat zijn zoon het echt weer goed wilde maken en de weg naar huis terug had gevonden! Alle mensen waren blij, maar was dat echt zo? Dat zou je niet denken, maar er was toch iemand die helemaal niet blij was! Wie was dat dan? Niet schrikken hoor, maar het was zijn eigen oudste broer die niet blij was! Hij was heel boos op zijn vader en schreeuwde het uit: “Ik ben altijd gehoorzaam geweest en heb altijd alles voor u gedaan wat u maar wilde, maar u heeft nooit een keer, een feest voor mij gevierd!” Oei, oei, wat schrok die vader! Ja, hij had gedacht dat zijn oudste zoon dat wel zou begrijpen, maar dat was niet het geval! Toen sprak hij rustig tot zijn zoon: “ Mijn lieve jongen, ik houd ook van jou en wij zijn altijd bij elkaar. Van alles wat ik heb, ben jij ook de eigenaar!

Natuurlijk is het groot feest, omdat jouw boertje weer terug is van weggeweest! Dat is toch heel gewoon en heerlijk zo?” Toch had de oudste zoon nog even tijd nodig, om niet meer boos te hoeven te zijn! Intussen zongen alle mensen  voor de verloren zoon zo blij: ”Welkom, welkom, kom er bij!”  en zo werd er feest gevierd tot diep in de nacht!

“Nou opa, nu is mijn verhaaltje klaar!” zei Annie trots en maakte daarbij een diepe buiging! “Ook voor jou: Bravo, Bravo, Bravo, Annie!” juichte opa en ze klapten met z’n allen in hun handen!  “Ook jij kan prachtig vertellen. Ga zo door!” “Weet je wat,” riep oma, “Jullie krijgen vandaag allebei een lekker ijsje van mij, omdat jullie zo goed kunnen vertellen!” “Hoera, Hoera!” en daar gingen Annie en Keesje al jubelend voor opa en oma uit, naar de supermarkt! Je kon ze al van verre horen zingen: “Lekkere ijsjes tiereliereliere, lekkere ijsjes, tierelierelijs!”

Nou, tot zover de avonturen van Annie en Keesje!

Zeg lieve kinderen, halen jullie ook wat ijs bij de supermarkt? Natuurlijk eerst aan jullie ouders vragen hoor, maar voor ’t zover is, eerst even dit:

Vertel eens wat:

* Hebben jullie deze parabel, makkelijk in de Bijbel kunnen vinden? Hoe ging dat?

* Wat vind je van de boosheid van de oudste zoon?

* Zou jij eveneens zo boos worden? Waarom wel of waarom niet?

Creatief bezig zijn:

* Knutsel van karton of maak van klei, de stal met varkens en de “verloren zoon” erbij.

Muziek:

* Luister nogmaals naar de vorige liedjes en probeer mee te zingen!

* Hier heb je een nieuwe, die je ook op YouTube kan vinden:

             “  De verloren zoon – Elly en Rikkert “   12 feb. 2012

Zeg lieve kinderen, dat was ’t weer, Gods zegen, succes en…………tot de volgende keer!

Veel liefs, Olivia (voorleesjuf)

Leidschendam-Voorburg verspreidt bij herhaling onjuiste informatie rond bouwplannen in Vlietland

De Vereniging Vrienden van Vlietland is bijzonder boos over het -bij herhaling- verstrekken van onjuiste informatie door de gemeente Leidschendam-Voorburg. Dit tast de goede naam en integriteit van de vereniging aan: gesuggereerd wordt dat de Vrienden veelvuldig betrokken en geconsulteerd werden bij de totstandkoming van de controversiële bouwplannen. Niets is echter minder waar.

Voorzitter Ed Krijgsman vertelt: “Eerst suggereerde de gemeente in een informatiestuk aan de Raadsleden dat in ‘het proces tot nu toe’ rond de bouwplannen, er al jarenlang een degelijk burgerparticipatietraject gaande was. Dat zou in een regulier overleg tussen de Provincie en allerlei andere bij Vlietland betrokken organisaties -waaronder de Vrienden- hebben plaatsgevonden. Complete onzin: het reguliere overleg gaat over heel andere onderwerpen! Bijvoorbeeld over de geluidswering die in Vlietland langs de A4 komt en eerder de Bomenkap en de Meeslouwerplas. De bouwplannen hebben in dat reguliere overleg nooit op de agenda gestaan. De waarheid is, dat er  -tot het ontwerpbestemmingsplan al ter inzage lag- geen enkel (burger)

participatietraject heeft plaatsgevonden m.b.t. dit onderwerp. Dan moet je dus niet een heel ànder overleg uit de lucht plukken om te proberen dat verzuim richting de gemeenteraad te verbloemen.”

“We hebben dan ook meteen schriftelijk en telefonisch krachtig bezwaar gemaakt tegen deze onjuiste voorstelling van zaken en op rectificatie richting Raadsleden aangedrongen. Die moet je met correcte informatie voorlichten.”

Maar helaas, ons protest mocht niet baten. Op 6 oktober, in de beantwoording van vragen die betrokken burgers online hadden gesteld (tijdens de gemeentelijke Voorlichtingsbijeenkomst voor diverse volksvertegenwoordigers) werd de gewraakte inhoud zelfs nóg explicieter herhaald. Onder het hoofdje ‘Participatie: met welke organisaties en partijen van natuur en milieu (…) heeft u overleg gehad, die tijdens en/ of na dat overleg instemden met de plannen?’ luidt het antwoord van de gemeente:

“De provincie heeft nauw samengewerkt met de Vrienden van Vlietland (…) Die samenwerking loopt deels nog door. Daarbij is sprake van consultering, niet van instemming; dat is ook niet de rol van deze organisatie(s). Daarnaast heeft de ontwikkelaar medio juli 2021 overleg gevoerd met de Vrienden van Vlietland”.

Secretaris Ton van Geijlswijk vult aan: “Dit is dus geen foutje. Anders had de gemeente na onze eerdere protesten, dit verzinsel niet opnieuw in een officieel stuk opgenomen. Wij vinden het onacceptabel dat eerst onze raadsleden verkeerd worden geïnformeerd en dat vervolgens betrokken burgers ijskoud met dezelfde verdraaiingen worden afgescheept.

Onze geloofwaardigheid en integriteit wordt zodoende ook op het spel gezet. Wij strijden al sinds 2005 met open vizier tegen de aantasting van Vlietland door die bebouwing, ook nu weer. Onze samenwerkingspartners vragen zich nu af waarom wij ze nooit verteld hebben dat we nauw betrokken waren bij de ontwikkeling daarvan.

Zij weten natuurlijk niet dat de gemeente doodleuk een provinciaal overleg dat uitdrukkelijk niét over de bouwplannen gaat, opvoert om te beweren dat allerlei partijen geconsulteerd zijn over die bouwplannen! Hoe denk je dat onze partners als ze dat lezen, over onze integriteit zullen denken?

Wij vinden dit schandalig en het moet z.s.m. rechtgezet worden. We laten onze goede naam niet op deze manier besmeuren! Daarom verwachten we excuses van de gemeente én een rectificatie naar alle ontvangers van deze valse voorstelling van zaken.”

Afgelopen zaterdag zijn wij in Goes kampioen geworden in de Overgangsklasse van het H-Hockey Seizoen 2022. En omdat ik de hele wereld wel zou willen laten weten wat een supergave sport dit is, begin ik bij de lezers van de Dorpsketting in Stompwijk.

Rolstoelhockey is een variant op hockey, een teamsport en een zaalsport, waarbij de sporters gebruikmaken van een rolstoel. Afhankelijk van het niveau speel je in teams van 4 of 5 personen. Het rolstoelhockeyveld heeft een boardingrand en een doel. Bij H-hockey worden sticks gebruikt van licht kunststof. De bal is van plastic en heeft gaten, zodat deze hoge snelheid kan bereiken en makkelijk is te slaan. Iedereen kan deelnemen, zowel mensen mét, als mensen zonder beperking. We spelen een landelijke competitie. Deze wordt georganiseerd door de Koninklijke Nederlandse Hockeybond (KNHB). Het hoogste niveau is de Hoofdklasse. Direct daarna volgt de Overgangsklasse, de Eerste, Tweede, Derde en Vierde Klasse. 

Ik ben inmiddels alweer bijna 8 jaar lid van Doing Zoetermeer, een vereniging voor aangepast en geïntegreerd sporten. Naast handbewogen (H) rolstoelhockey wordt daar ook elektrisch (E) rolstoelhockey, tafeltennis en zwemmen aangeboden. Onze vereniging wordt gesteund door bedrijven, waaronder onze shirtsponsor Hoveniersbedrijf Van Marwijk.

H-hockeytraining bij Doing is 2 x per week, op donderdag van 19:30 tot 22:30 en op zaterdag van 12:00 tot 14:00.

Ben of ken je iemand die het leuk vindt om een keertje te komen kijken of mee te trainen, dan ben je natuurlijk van harte welkom!

Voor meer info check www.doing.nl of Doing Zoetermeer H-Hockey, Rolstoelhockey (op Facebook) of doingsv (op Instragram) of stuur een berichtje naar mij. De redactie weet mij te vinden.

Groetjes, Sandra

Vorige week zaterdag vertrok ik vol goede moed richting Leeuwarden om 2 maal te overnachten in een bed en breakfast. Zaterdagavond om 20.00 hadden we een meeting waar we bijgepraat zouden worden over de actie voor spieren voor spieren. In het begin van de week waren de weersvoorspellingen echt niet best, maar gelukkig zijn het voorspellingen en zag het er zaterdag een stuk beter uit. Nadat we bijgepraat waren en nog een paar mooie anekdotes hadden gehoord over de laatste Elfstedentocht ging ik toch nog redelijk op tijd naar mijn bedje. Zondagochtend vroeg uit de veren want je moet goed ontbijten om deze klus te klaren. Rond 8 uur in de ochtend aangekomen bij hotel vd valk waar we zouden starten om 8.15. Op dat moment waren er al 3 groepjes onderweg en wij zouden als laatste starten .

Om 8.15 kwam echter de regen met bakken uit de hemel dus er werd besloten om de start met 15 min uit te stellen. Rond half negen vertrokken we vol goede moed maar helaas binnen 10 minuten kregen we toch de volle laag. Het was ook geen klein buitje maar de eerste 2 uur kregen we de volle laag over ons heen en de temperatuur viel ook niet echt mee.

Gelukkig komt na regen zonneschijn en langzaam aan warmden we wat op.

We reden de route met een mooie groep wielrenners incl. een paar jonge jongens van de schaatsploeg van Henk Angenent. Jammer was dat Henk na een kilometer of 50 in een bocht hard onderuit ging. Gelukkig niets gebroken of zo maar hij wel last van een stijve heup. Bij Harlingen sloot Syp vd Ploeg van de band de kast aan, is een goede vriend van Henk.

Bij de volgende stop stapte Henk en nog een aantal over naar een iets langzamere groep en gingen wij in hetzelfde tempo door. De wind trok aan en het werd al met al toch steeds iets zwaarder. Gelukkig was het top georganiseerd en nadat we heerlijk geluncht hadden kregen we er weer zin in. De andere groepen hadden we allemaal ingehaald en zo begonnen we aan de laatste 60 km. Ondertussen reden we 3 x lek en daar mochten we niet over klagen.

Rond half zes kwamen we weer aan in Leeuwarden waar we als helden werden binnengehaald. Nadat de andere groepen ook binnen waren kregen we de eindstand te horen waar iedereen toch wel even stil van werd.

Tjonge wat was er met een klein clubje mensen echt een berg geld opgehaald

De teller stond op dat moment op € 24.068 en er komt nog steeds geld binnen.

Ik wil graag iedereen bedanken die deze actie gesteund en gesponsord heeft en ben er trots op dat ik met mijn gezonde spieren iets heb kunnen betekenen voor het onderzoek naar spieren voor spieren voor kinderen. Een man deed mee en zijn dochtertje heeft deze vervelende ziekte en ze heeft de hele dag meegereden met haar moeder maar dan besef je weer hoe mooi het is als je gezond ben. Dus nogmaals dank voor alle steun en vertrouwen.

Groetjes Guus vd Bosch