Nee, niet naar Zandvoort, maar met de Zonnebloem naar Scheveningen. Vandaag hadden we weer een uitje van de Zonnebloem. Het was heerlijk weer en daar moesten we van profiteren. Dus hup, met z’n allen in de bus, op naar de koffie. Voor elk wat wils en voorzien van heerlijk appeltaart met (naar eigen keuze) voorzien van een dot slagroom. Na de koffie maakten we als eerst een wandeling over de boulevard. Waar we nog wat winkeltjes op zochten. Maar toen we als eerste een ijssalon tegen kwamen werd het winkelen al snel vergeten. We zaten prinsheerlijk op het terrasje. Na een poosje gingen we weer terug, naar het beginpunt, waar de vislunch al klaar stond.
Je begrijpt dat het nodige afgekletst werd, zodat dat dit dagje al snel om vloog. Om 4 uur werden we weer netjes thuis gebracht.
Hier mee wil ik namens ons allen, de vrijwilligers bedanken voor deze gezellige dag.
Op vrijdag werd oma op haar verjaardag, met een smoesje, opgehaald door haar dochter. In Stompwijk kwamen ze aan bij de Polderbrug. Daar stonden al haar kleinkinderen op het vlot, met een muziekje op van lang zal ze leven. Oma stapte op het vlot, en ze vertrokken naar het Noord-AA en hebben daar hun eigen feestje gemaakt, en heerlijk gegeten. Hoe mooi is het als je dit op je 87e jaar nog mee kan maken.
Onze vader is geboren aan de Dr. Van Noortstraat 178. Het huis waar ook wij opgroeiden. Hij was het vierde kind van Oma Mien en Opa Dorus. Er kwamen nog 5 kinderen bij. Toen vader Kees nog geen 7 jaar was brak de oorlog uit. Een onbezorgde jeugd had hij daarom niet. Van onze tante Riet begrepen we dat hij, wanneer hij zijn zusje een flesje gaf, hij er stiekem ook zelf van dronk omdat hij honger had. Totdat oma er achter kwam…
Het grote gezin woonde in het kleine dijkhuis (Dr. van Noortstraat 178) met veel ruimte en schuren er omheen, waar het bedrijf van opa gevestigd was. Vader Kees hield konijnen en was graag buiten. Ook viste hij stiekem in oorlogstijd om zodoende het gezin te voeden. De basisschool kon door de omstandigheden niet afgemaakt worden. Oom Henk zat al in de aardappelhandel van opa en vader Kees zou op zeer jonge leeftijd het slagersvak in gaan. Dit vanuit de gedachte ‘Twee handen en maar één mond’; de eindjes moesten aan elkaar geknoopt worden!
We hebben veel verhalen over deze tijd gehoord. Als jong mager ventje moest hij op de fiets veel te zware bestellingen wegbrengen en woonde in bij de baas. Dit beviel niet zo heel goed. Toen opa Dorus ziek werd, is ook vader Kees de aardappelhandel ingegaan. Studeren aan het conservatorium, waarover hij nogal eens droomde, is er nooit van gekomen. Hij klaagde echter nooit maar maakte er het beste van en bouwde een trouwe klantenkring op in Stompwijk, Leidschendam, Voorschoten en Zoeterwoude. ‘Kees de Pieper’ werd een graag gezien man die door weer en wind trouw zijn klanten de piepers bezorgde. Het assortiment werd uitgebreid met fruit, uien en peulvruchten. Hij had lol in het verkopen langs de deur. Later kwamen daar ook nog markten bij.
In de jaren vijftig ontmoette hij onze moeder Riny en was op slag verliefd. In 1959 trouwden ze voor de wet en in juni 1960 voor de kerk. Zo ging dat in die tijd. Het gezin van opa en oma met nog enkele jongere kinderen verhuisde naar nummer 176 en Riny en Kees betrokken het ouderlijk huis omdat het bedrijf hier gevestigd was.
In 1961 werd Ted geboren en in 1964 en 1968 volgden respectievelijk Jacqueline en Helene.
Het lukte hem om bepaalde verantwoordelijkheden bij ons te leggen zonder dat hij zei dat iets ‘moest’. Gingen we over een grens dan werd dat door hem in de druivenkas of in de schuur goed duidelijk gemaakt.
Vader Kees maakte lange dagen maar op zondag en in de avonden was er aandacht voor het gezin. We organiseerden badmintontoernooien in de tuin, gingen naar het bos, voeren met de boot of deden spelletjes. Hij was een echte kindervriend en een super goede zorgzame vader en echtgenoot voor onze moeder.
Als jongetje werd onze vader gescout voor een knapenkoor, waarmee hij ook op tournee is geweest. Tot aan de corona periode bleef hij trouw bij het koor in de H. St. Laurentiuskerk. Dit moet in totaal zo’n 75 jaar zijn geweest. Bij 50 en 60 jaar volgde hiervoor zelfs een lintje vanuit het Vaticaan. Hij deed dit met veel plezier en onderbrak zijn werkzaamheden waar mogelijk om bij bruiloften en begrafenissen te zingen.
Wij, de kinderen, hebben een heel fijne jeugd beleefd met onze ouders. Spelen in de aardappelkelders, hooitas en de tuin. Voetballen en badmintonnen in de tuin, surfen, varen en vissen. We hebben ook mooie herinneringen aan onze kampeervakanties (ook al was het steevast slecht weer), het meehelpen in de zaak en vooral aan de humor en wijsheid van onze vader.
Toen de werkzaamheden stopten, kreeg vader Kees veel tijd. Er werd een huis gebouwd in de achtertuin (v. Merodestraat) en zijn tuin was zijn trots. Geen grassprietje stond scheef en hij genoot ervan hier nu eindelijk tijd voor te hebben. Ook voor het vissen, klaverjassen/bridgen kwam meer tijd. Zijn allergrootste hobby was echter zijn nieuwe rol als opa. Jarenlang kwamen onze kinderen een vaste dag in de week bij opa en oma. Hij genoot er zichtbaar van en speelde wat af met ze. Ook zij gingen mee vissen een leerden over de natuur. De fantastische verhaaltjes die hij vroeger al aan ons vertelde, werden doorverteld. Deze verhalen verzon hij zelf en de typetjes (Paulus, Eucalypta, Oeroeboeroe en vele andere) wist hij met stemmetjes en handgebaren zo mooi te brengen, dat zelfs wij nog aan zijn lippen hingen.
Ook gingen onze ouders tot twee keer toe op bezoek in Afrika, waar Ted lang woonde. Hieraan zijn ook veel mooie herinneringen.
Wij zijn dankbaar voor alles dat hij voor ons allen heeft betekend en de lange tijd die we hem in ons midden mochten hebben. We zijn trots op het fijne en gelukkige huwelijk van onze ouders, dat in juni alweer 62 jaren telde. We hebben ondanks corona een mooie dag beleefd bij het 60 jarige huwelijksfeest in 2020.
In april hebben we, toen onze moeder 85 werd en Kees al ziek was, nog een gezellig samenzijn georganiseerd in het Dorpspunt met familie en vrienden. Dit was fijn.
De laatste 6 maanden waren, in verband met zijn ziekte, zwaar en pijnlijk. Na nog van alles geprobeerd te hebben, ging het niet meer.
Lieve pa, je hebt nu je rust.
We willen iedereen via deze weg bedanken voor de steun in de vorm van een kaartje of bezoek aan de condoleance/uitvaart. Onze vader heeft ons gevraagd een ieder de groeten te doen. Bij deze..
Je bent niet meer waar je was, maar overal waar wij zijn. We gaan je missen pap,
Hierbij wilde ik graag even een update geven van de actie voor Spieren voor Spieren. Op dit moment zijn er 58 mensen en bedrijven die mij gesponsord hebben, waar ik ontzettend dankbaar voor en ook trots op ben. Er is zelfs een groot bedrijf uit Amsterdam -de Futurum shop- die voor € 1000,— hebben gesponsord en dat schiet natuurlijk lekker op. Ik ben sowieso blij met ieder bedrag, groot of klein maakt niet uit. De training gaat goed, vorm is goed en hoop dat er nog wat bij gaat komen.
Afgelopen vrijdag hebben wij de prijsuitreiking gehouden van onze wedstrijd: ‘Wie kweekt de hoogste zonnebloem’.
In het voorjaar verkochten wij zakjes met zonnebloemzaadjes voor de Stichting. Middels een whatsappgroep hield iedereen elkaar op de hoogte over de voortgang. Bloemen langer dan 2 meter zijn we gaan meten met hulp van Nora van Leeuwen en Dustin van Bemmelen. Dustin was weer bereid om zich te verkleden als zonnebloem. Het pak zit hem dan ook als gegoten.
We hebben 7 adressen bezocht in Stompwijk en Leidschendam. Het was prachtig om te zien hoe mooi de bloemen erbij stonden en hoe enthousiast de deelnemers waren over de zorg voor hun bloem. De bloemen zijn echt gaan leven voor deze deelnemers. De top 4, met bloemen van 3 meter of hoger, zijn geworden:
4e plaats: fam. Loomans met een hoogte van 3.00 meter en met een zonne bloem met de meeste knoppen.
3e plaats: Mw. van Santen met een hoogte van 3.07 meter en deze lijkt nog niet uitgebloeid.
2e plaats: Mw. Ant van Bohemen, die een strijd met haar kleinzoon aanging om de winst. Haar zonnebloem is blijven steken op 4.14 meter.
1e plaats: Quinten van Bohemen (de kleinzoon) met een geweldige hoogte van 4.57 meter!
Deze mooie bloem is te bewonderen in zijn voortuin aan de Dr. Van Noortstraat tegenover het Dorpspunt.
De prijzen zijn uitgereikt en we hebben met elkaar een mooie avond gehad, dank jullie wel aan alle deelnemers!
Wil je volgend jaar ook meedoen? Volg ons op facebook voor de info! Ook voor meer leuke activiteiten verwijzen wij daarnaar.
Burendag
Zo gaan we volgende maand, op zaterdag 24 september, met elkaar burendag vieren! Met hulp van het Oranjefonds organiseren wij zaterdag 24 september een gezellige middag insectenhotels bouwen met (voor wie wil) aansluitend een BBQ. Bouw een insectenhotel voor je eigen tuin of straat of help mee aan het hotel voor bij de stichting!
Wie: Iedereen die woont in Stompwijk is welkom.
Tijd: Het is vanaf 14u. BBQ tot ongeveer 20u.
Kosten: Deelname is € 5,— pp, kinderen t/m 4 jaar gratis, drinken en materialen zijn inbegrepen.
Waar: Dr van Noorstraat 53a in Stompwijk.
BBQ: Neem zelf je eigen vlees en drinken mee. Voor de kinderen hebben we genoeg vermaak! Zin om ook te komen?
Aanmelden: Is verplicht en kan t/m 20 september, er zijn een beperkt aantal plaatsen beschikbaar. Alleen een insectenhotel komen ma- ken kan ook.
Aanmelden kan door een mailtje te sturen naar: info@stichtinggroenengeluk.nl of een berichtje naar Maarten of Mariska van der Meer.
Na een lekkere warme, lange, zomerstop gaan we op dinsdag 6 september van start met de eerste soosmiddag van het seizoen. Iedereen is weer van harte welkom om te komen klaverjassen, rummikuppen of kaarten te maken. We beginnen om 14:00 uur in het Dorpspunt.
Bent u nog geen lid maar wel nieuwsgierig hoe het er op zo’n middag aan toe gaat? Kom gewoon een keer vrijblijvend kijken. Misschien is het ook wel iets voor u. U bent van harte welkom.
Vrijdag mochten ze zonder pony verkleed komen. Op het programma stond o.a. knutselen en speurtocht en disco. Met de speurtocht moesten ze 60 dingen opzoeken in het dorp en er foto’s van maken. Zoals een tuinkabouter, konijnenhok, gemaal, dixie of een hond. Daarna disco en dat ging door tot laat. De jongsten bleven het langste wakker, om 2 uur later alweer wakker te zijn.
Ochtend programma met pony’s
Eerst de pony’s versieren en ook de Kids weer verkleed van politieagent, een boef, een zeemeermin, Hawaï tot boerin, allemaal zagen ze er fantastisch uit. Voor de moeders nog een verrassing. Zij kregen ruiterfit training, gegeven door Marine van der Helm.
De Kids mochten met de ponys door de waterbak en over hindernissen. Het middag programma was weer lekker knutselen en natuurlijk na het knutselen mochten ze zelf in de waterbak om daarna moe en voldaan naar huis te gaan.. Het was weer super geslaagd. Het thema voor volgend jaar is Kerst.
Namens de ruiter- en jeugd commissie,
Manon, Karin en Dorien, Jordan, Iris, Iva, Bo en Daphne
Zondag 28 augustus stond bij veel oldtimer liefhebbers al lang in de agenda. Al vele jaren wordt dit bijzondere evenement georganiseerd door Joost Janson en Adri Bennis met grote steun van Marion en Rosalie. Deze keer geen vertrek vanuit de Bles, maar vanuit het Dorpspunt, dus het kerkplein stond vol met oude, klassieke auto’s van diverse pluimage. Je kunt beter zeggen welk merk er niet bij was dan wat er wel mee reed, er waren maar liefst 55 equipes!
Wat een enthousiasme en wat hadden de heren weer een mooi parcours geregeld, heel afwisselend door het mooie groene hart richting Bilderdam. Het was een prachtige dag en daardoor veel fietsers, wandelaars en boten die ook op pad waren, maar op zo’n dag heeft eigenlijk niemand haast op een paar groepjes wielrenners na. Er kon op diverse plekken gestopt worden voor een hapje of drankje. In Noorden was het behoorlijk druk, wij hebben zelf een stop gemaakt in Zegveld waar het minder druk was. In het centrum van Oudewater waar we later doorheen reden konden we het beeld van Swiebertje bijna niet zien door de vele Stompwijkers die hier de stop gemaakt hebben.
Zwaaien en dan natuurlijk niet op het papiertje letten, ja dan zit je gelijk een brug verkeerd. Maar we zijn eruit gekomen en via Hekendorp terug via de Weipoort waar bij Hoveniersbedrijf Janson een gezellige afsluiting georganiseerd was, met een life achtergrond bandje dat in de Lift zit en ook zo heet.
Er waren maar liefst 7 equipes die alle 9 foto’s getraceerd hebben en voor alle 7 was er een prijsje. Hopelijk heeft iedereen wat in de fooienpot gedaan want het is op zich al geweldig wat een feestje zij ervan maken zonder inschrijfgeld te vragen.
Wij hopen er volgend jaar weer bij te zijn. Voor deze editie Joost, Marion, Adri en Rosalie bedankt namens alle deelnemers, het was weer top!
