Categorie archieven: Dorpsketting

Het Blesse Paard heeft drie eieren verloren

Het Blesse Paard heeft drie eieren verloren !

Op zaterdagavond 30 maart zullen er door het dorp heen drie eieren worden verstopt. Het zijn speciale eieren in de kleuren geel, rood en blauw. En wat nog specialer is… ze kunnen open.

In deze eieren zijn verschillende prijzen verstopt.

Het gele ei herbergt een dinerbon van Restaurant ’t Voorhuys voor het Menu van de Chef.

Dit is een viergangen verrassingsdiner inclusief een wijnarrangement.

Verder hebben we nog een rood ei met een tegoedbon voor een paaspakket van slijterij De Keldermeester ter waarde van € 25,-

En dan vertegenwoordigt het blauwe ei een tegoedbon voor een lunch op ons terras of in ’t Voorhuys.

De bonnen kunnen alleen op 1e paasdag in ’t Voorhuys worden opgehaald tegen inlevering van het ei. Dit is tevens de opening van ons terrasseizoen!

 

12 april kaarten voor Pater Ted Bandsma

Vrijdag 12 april kaarten in de kantine van Stompwijk ‘92 voor Stichting Pater Ted Bandsma Villaverde-Filippijnen

Zoals ieder jaar is het vrijdag 12 april weer zover. Gezellig klaverjassen in ‘onze’ kantine. Aanvang 20.00 uur. Natuurlijk zijn er weer prachtige prijzen en de hoofdprijs van deze avond (de opbrengst) gaat naar de kinderen van Villaverde. Die gezinnen kunnen het wel gebruiken, want zonder onze bijdrage géén schoolopleiding!

Dankzij onze stichting sponsoren wij ieder jaar 300 kansarme kinderen voor hun schoolopleiding. Wilt u een kind sponsoren voor zijn of haar schoolopleiding neem dan even contact met ons op. € 150,— per jaar en alles is betaald, inclusief boekengeld en kleding. Iedere vrije gift is natuurlijk ook van harte welkom.

Iedere cent van u gaat rechtstreeks naar de Filippijnen. Stichting Pater Ted Bandsma is een stichting van vrijwilligers zonder kosten dus!

Bezoek onze nieuwe website en kijk wat we doen, al gedaan hebben en wat u kunt doen.

Groetjes Jos en Jacqueline de Groot tel. 071-5801715 of 079-3312201

 

Eerste kievitsei 2013 in Zuid-Holland gevonden in Zoeterwoude

 eerste kievitsei 

 

Het eerste kievitsei in Zuid-Holland is dit jaar gevonden op de eerste dag van de lente, gistermiddag om 13.50 uur op het bedrijf van Ge Overdevest in Zoeterwoude. Het nestje met 1 ei is gevonden door Hen Hauser en Jan Koek. Zij zijn als vrijwilliger aangesloten bij  weidevogelgroep Zoeterwoude. De melding is gecontroleerd en goedgekeurd door Landschapsbeheer Zuid-Holland.

 Vrijwilligers Hen Hauser en Jan Koek lopen al 15 jaar bij dezelfde drie boeren in de Groote Westeindsche Polder. Het extensieve beheer op het bedrijf van Overdevest maakt het tot een prachtig gebied. De eigenaar vertelt: “Alles mag hier groeien. Door alle planten en de ruige mest is er voldoende te eten voor de weidevogels. Vorig jaar waren er 80 nestjes, waarvan maar 3 verloren zijn gegaan door predatie.” Zelfs de windmolens langs de A4 hebben geen aanwijsbare invloed: “De eerste grutto broedt ieder jaar onder de windmolen. Later in het seizoen, met alle nesten, is het een waar orkest van vogels.”

 

Veilig voor de grasmaaier

De vondst van het eerste kievitsei is de start van het nieuwe weidevogelbroedseizoen. Vanaf dit moment gaan vrijwilligers op zoek naar weidevogelnesten op boerenland. In de provincie Zuid-Holland zijn meer dan 1350 weidevogelvrijwilligers actief. Nesten van onder andere grutto’s, kieviten en tureluurs worden met stokjes gemarkeerd, zodat agrariërs later in het voorjaar gemakkelijk om de weidevogelnesten heen kunnen maaien. Daarnaast verzamelen vrijwilligers tijdens het seizoen gegevens over de vogels en hun nesten, dankzij goede samenwerking met honderden boerenbedrijven. Ook deze gegevens worden door agrariërs gebruikt om het maaibeheer op aan te passen, zodat zoveel mogelijk weidevogelkuikens kunnen uitgroeien tot ‘vliegvlugge’ jongen. Vanaf dat moment zijn ze groot genoeg om zelfstandig te kunnen uitwijken voor de grasmaaier. Gemiddeld 80% van de beschermde eieren komt uiteindelijk uit.

Eerste ei in Nederland  gisterochtend in Ede

Het vinden van het eerste kievitsei is een bijzonder moment, omdat de kievit de eerste weidevogel is die eieren legt en begint met broeden. Andere weidevogels zoals de grutto en de tureluur, volgen enkele weken later. Het eerste ei van Nederland werd ook gisteren gevonden, eerder op de dag om 07.25 uur op een akker in de gemeente Ede.

 

Lieve Fred,

 

Snoeien, onderhoud, aanleggen, straten, en beplanten,

Door het leveren van kwaliteit heb jij veel vaste klanten.

Deze mensen hebben veel plezier aan jouw bezoek beleefd,

Omdat je hun tuinen een mooiere uitstraling geeft.

ZZP hovenier vanaf 1 april 1988, nee geen grap.

Dus feliciteer ik jou van harte met 25 jaar vakmanschap!

Blijf nog maar lang de bloemetjes fijn buiten zetten Fred van Rijn,

De rokjestijd hang in de lucht, wat is het hoveniersvak toch fijn…

 

Kus van je meissie

 

Een dank je wel en wat herinneringen

Een dank je wel en wat herinneringen

Dinsdag 19 februari 2013, precies een week na het geweldige senioren carnaval schrijf ik deze krabbel vanuit onze “sleurhut” op zo’n 900 km vanaf Gaandrië in het plaatsje Riezeln in Oostenrijk. Mijn vrouw Greet en ik rusten in dit wintersportdorp uit van de polonaises in Het Blesse Paard.

Als inwoners van Leidschendam, maar geboren en getogen Stompwijker (Greet in Zoetermeer) voelen wij ons nog helemaal thuis in Stompwijk.

Mijn geboortegrond langs de Vliet is dezelfde als die van de inmiddels onttroonde Prins Adrie I. 18 Februari hebben we de fles rosé burgemeester gemaakt die we bij de loterij gewonnen hadden, overigens hebben we er goed op geslapen. Een groot compliment van ons geldt de Gaanders voor deze goed verzorgde middag. Bedankt bestuur, prins, Raad van Elf, jeugd prins en raad, alsmede de dames van de organisatie. Alles was helemaal toppie!!

Toen we in de grote zaal van Het Blesse Paard carnaval vierden gingen even de gedachten uit naar de oorlogsjaren 1940-1945. In die grote zaal waren toen vier of zes klassen gevestigd van de Gerardus Majella Jongensschool. Ik was daar ook bij, waarschijnlijk in de derde klas. De eerste klas zat ik bij juf Wezenbeek in de achterkamer bij Rien? Waayer tegenover de rietdekker Quirien de Bruin. Dit alles omdat de jongensschool bezet was door Duitse soldaten. De 4e klas van de jongensschool waar ik onder meer toe behoorde kreeg les van meester van Dijk in de meisjesschool tegenover de kerk. Klas 5 en 6 kreeg weer les in de G.M. school (de oorlog was afgelopen. Wij kregen les van meester Gadella. Gadella was 28 april jarig evenals Jan de Bruin en mijn persoon. De klassen 5 en 6 zaten bij elkaar in hetzelfde lokaal. Dat was feest, voorlezen, zingen en vrij tekenen, was die dag het parool. Zevende klas bij Meester Boogmans, vrijdagmiddag laatste uur vrij tekenen en ondertussen kwam hij zelf langs de banken, catechismus overhoren, een rampenplan om nooit te vergeten. Ook was er nog een 8ste klas. Als je door ging leren mocht je de 8ste klas overslaan. Zelf wist ik toen al dat ik timmerman wilde worden.

Met een heel stel gingen we naar de Ambachtsschool aan het Lamgroen in Den Haag. Een paar namen; Sjaak Vurens, Kees Lexmond, Piet Oliehoek, Gerard Vurens, ieder zijn eigen vakrichting.

Twee jaar naar Den Haag trappen en als je geslaagd was, naar een baas. Overdag werken en vier avonden naar de avondschool in de wintermaanden, dat waren nog eens tijden.

Voetballen bij de Stompwijkse Boys

Ook dat heb ik gedaan, een aantal jaren A en B Junioren. Een elftal met o.a. Sjaak Vurens, Joop de Hey, Joop Olijhoek, Gerard Granneman, Wim van de r Helm, Quirien v.d. Helm, Jan van Bohemen, Piet Oliehoek, Huib van der Helm. Zelf was ik keeper. Als je naar DOSR moest op de fiets, was je al versleten als je aankwam. Van het 1ste elftal van Stompwijkse Boys ken ik nog wel wat namen, b.v. Jan Hagen (schoenmaker) Piet Waayer, Wim Groeneweg (linksbuiten) trainer—speler Wim Verschoor, Freek Waayer, Piet Waayer,

 

Ben v.d. Bosch, Wim Olyhoek en Joop van Marwijk. Meer heb ik niet voorhanden.

 

Zodra je ontdekt had dat er twee soorten mensen waren (mannen en vrouwen) en het meisje ook nog ook nog in een ander dorp of stad woonde, dan raakten de contacten op een zijspoor. Zo mogelijk kom je elkaar weer eens tegen als senior bij de Gaanders of zo. Er staat nog veel op mijn netvlies, leuke en minder leuke dingen, die ook bij het leven horen. Ik zou er een boek over kunnen schrijven, maar gelukkig heb ik daar geen tijd voor.

 

Oud Stompwijker Jan van Santen uit 1935

 

 

 

 

 

 

 

Onverwachte ontmoetingen met de Koninklijke familie

 

 In deze serie mag het verhaal van Gerard Suyten niet ontbreken en vandaar dat ik bij hem langs ben geweest voor een interview. Wie had ooit kunnen bedenken dat een kleine zelfstandige rijschoolhouder uit Stompwijk uitgekozen zou worden om rijles te geven aan de toekomstige koning van Nederland? Veel plezier met het lezen van wederom een zeer bijzondere ontmoeting..

Anja van Boheemen  (Stichting Oranjefeesten Stompwijk)

 

Koninklijke rijlessen door autorijschool ‘Suyten’

koninklijke lessen

In april 1985 ging de telefoon bij ons thuis. Het was de directeur van het CBR en aangezien ik niet thuis was werd er gevraagd of ik even terug wilde bellen. Toen ik dat vervolgens deed had ik nooit kunnen verwachten dat hij me de volgende vraag zou stellen “Zou jij kroonprins Willem Alexander rijles willen geven?’ Ik kreeg een paar dagen de tijd om hier met mijn vrouw Annie over na te denken maar samen waren we het er al snel over eens dat we dit een enorme eer vonden en graag wilden doen. Voordat het echter zover was, zou er een screening plaatsvinden en kwam de heer van den Hout, de Stalmeester van de Koningin, bij ons thuis om alles te controleren en de details verder te bespreken.  Ons theorielokaal werd nog eens extra op veiligheid gecontroleerd en toen de ruimte in orde werd bevonden, kon de eerste rijles van prins Willem Alexander beginnen. Echter voordat ik de prins op kon halen moest mijn auto er natuurlijk piekfijn uit zien, dus na nog  een extra schoonmaakbeurt ging ik op weg naar de Mauritskade waar ik hem bij de Koninklijke stallen ophaalde.  Ik had onderhand de nodige leservaring en was goed voorbereid door de Stalmeester maar spannend was het wel die eerste keer. Nadat de beveiliging de auto gescreend had, nam Willem Alexander plaats achter het stuur van mijn leswagen en achterin stapte zijn beveiliger in.  Na de eerste drie lessen reed er geen beveiliging meer mee in de auto maar zaten zij in de volgauto achter ons.

De lessen verliepen voorspoedig en het werd tijd voor de eerste theorieles bij ons thuis. Van te voren zorgden wij er voor dat alles schoon en keurig was en de diaprojector klaar stond. Mijn zoon Richard hielp mij met deze lessen en er werd al snel vooruitgang geboekt door Willem Alexander  terwijl de beveiliging boven een kopje koffie dronk.

 Na enkele lessen bleek de prins over voldoende kennis te beschikken, hij werd aangemeld voor het theorie examen waar hij in één keer glansrijk voor slaagde. Ook de rijlessen verliepen voorspoedig, de prins bleek een goed gevoel te hebben voor de bediening van de auto en een prima inzicht in het verkeer. Willem Alexander was heel sociaal en erg prettig in de omgang, ‘Zeg maar gewoon Alex’ zei hij de eerste keer tegen me in de auto. Hij maakte ook gretig gebruik van het snoepbakje dat ik voor in de auto had staan met  heerlijke boterbabbelaars. Op een dag waren deze echter net op toen ik hem had opgehaald, vervolgens zijn we naar Stompwijk gereden om samen in de kruidenierswinkel van mijn broer Wim nieuwe snoepjes te kopen. We kochten twee zakjes één voor de beveiliging en één voor onszelf. koninklijke lessen 2

 Over de rijlessen mochten wij uiteraard niet spreken maar de auto’s met het AA kenteken voor de deur zorgden ervoor dat hier weldra druk over gespeculeerd werd in het dorp. Ook reden we met enige regelmaat  door Stompwijk met de beveiliging achter ons aan en dit bleef niet onopgemerkt. De prins maakte goede vorderingen en kon worden opgegeven voor het rijexamen. Op maandag 17 juni 1985 om 10.30 uur was het zover, de prins ging afrijden. Hij had zijn proefexamen met goed gevolg afgelegd en Willem Alexander had er vertrouwen in dat het hem ging lukken.  Hij slaagde in één keer en voor ik het wist kon ik naar Rijkswaterstaat om zijn rijbewijs aan te vragen. Daar werd wel even vreemd opgekeken toen ik met de spullen van Prins Willem Alexander aan kwam zetten maar al gauw stond ik met het rijbewijs in mijn handen.  Bij huis Ten Bosch heb ik het rijbewijs aan de prins overhandigd en de Koningin gefeliciteerd, ze was erg blij dat hij in één keer was geslaagd. De Stalmeester stuurde ons later nog een officiële bedankbrief namens de Koningin. Met enige regelmaat kwam ik daarna Willem Alexander op de weg wel eens tegen, ook al werd hij gereden dan toch ging het raampje van de geblindeerde auto naar beneden en werd er even gedag gezegd. Enige jaren later begon ook prins Constantijn bij mij aan zijn rijlessen, prins Friso had zijn rijbewijs ondertussen al in Australië gehaald tijdens zijn studie daar. Net als zijn broer bleek Constantijn een vlotte leerling die in één keer voor zijn rijbewijs wist te slagen.

 Jaren later in 1999, kregen wij een uitnodiging van het Koninklijk huis om Prinsjesdag van dichtbij mee te maken, het werd een fantastische dag met een rondleiding door de Koninklijke stallen met alle koetsen en oude auto’s van de Koninklijke familie en een plaatsje op de eretribune.  Wat zo eenvoudig begonnen was met één telefoontje in 1985 werd uiteindelijk voor ons een ervaring om nooit te vergeten. 

Gerard en Annie Suyten

 

 

 

 

 

 

Paasgedicht door Janus Verhagen

palmpasen

Palm Pasen dat is toch elk jaar

De kinderen hebben hun Paasstok klaar

De Paashaan en de palmen boven op te staan

Zo zijn ze in processie door de kerk gegaan

Daarna aan te bieden bij zieke en oude mensen

En natuurlijk hen een mooie Pasen te wensen

Ook ondergetekende kreeg hem menig keer

Misschien komt hij dit jaar wel weer

Zo zat ik te denken komt hij niet of wel

En ja hoor, daar ging de bel

Toen ben ik naar de deur gegaan

Daar stond Bryan en bood zijn paasstok aan

Dit is echt leuk, eerlijk waar

Hij staat op een mooi plekje, reken maar

Bryan en zijn ma; bedankt

                                            Janus Verhagen

 

Rijnlandroute

Besluit provincie inzake de RijnlandRoute dramatisch voor recreatiegebied Vlietland!

Op dinsdag 19 maart jl. heeft Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland een besluit genomen inzake de exacte ligging van de Rijnlandroute en de aansluiting op de A4, dat dramatisch slecht uitpakt voor het gebruik en de toekomst van het recreatiegebied Vlietland en de Oostvlietpolder. Inmiddels hebben zowel de gemeente Leidschendam-Voorburg als andere direct bij Vlietland betrokken partijen verontwaardigd gereageerd op dit besluit. Toen de Provincie Zuid-Holland vorig jaar koos voor een tracé van de RijnlandRoute op slechts 80 meter afstand van Vlietland en zelfs deels dwars door het recreatiegebied heen, werd gezegd dat dit een ‘voorlopig ontwerp’ betrof dat ‘verdere inpassing en optimalisatie behoefde’. Omdat de provincie vervolgens niet met concrete voorstellen kwam voor inpassing van deze nieuwe vierbaansweg, hebben bij het recreatiegebied betrokken partijen de voor Vlietland meest noodzakelijke inpassingen laten ontwerpen. Dit ter voorkoming van de allerergste overlast -door lawaai, stank, luchtvervuiling en lelijk uitzicht- voor dit grootste recreatiegebied van de provincie Zuid-Holland, waar jaarlijks meer dan een miljoen mensen komen. Naar nu blijkt heeft de provincie geen van deze voorstellen overgenomen. Directeur Bart Alting van Vlietland zegt desgevraagd te hopen dat de verantwoordelijke statenleden van de provincie Zuid-Holland en de politici in omringende gemeenten, waaronder met name Leiden, het grote belang van Vlietland voor hun inwoners zullen onderkennen en mee zullen strijden voor het behoud van Vlietland als hoogwaardig, openbaar en gratis toegankelijk recreatiegebied.

 

Bart Carpentier

 

50 jaar tussen de wielen

arie hooymans 001

 

Rijwielen en bromfietsen, benzine en diesel; Arie Hooymans is al 50 jaar van alle markten thuis. Zijn vader, ook Arie, begon in 1930 een eigen rijwielhandel. Na de oorlog kwamen er meer auto’s en nam hij er een benzinepomp bij. Arie junior ging naar de technische school en de handelsavondschool voor het Middenstandsdiploma. Toen hij in 1963 op zijn 20e uit militaire dienst kwam, begon hij voor zich zelf. In de schuur op het erf van Cors van den Bosch. De vakdiploma’s kwamen er ook via avondstudie.  

Zonder water

Zonder water, maar mèt een kolenkachel kon hij zich daar redden. De milieu eisen waren nog in opkomst. Brommers en fietsen werden nog schoongemaakt met een mengsel van petroleum en olie. Alles was vaak stoffig en vet. Ook de overall’s. Zijn vrouw was er druk mee.

Desnoods uitkoken; schoon moesten ze.

Het was een volle boel in de oude kleine schuur. Nieuwe fietsen stonden in dozen opgestapeld. Overal accessoires, gereedschappen enzovoort. Maar Arie wist altijd precies te vinden wat hij zocht.  

Kouwe prak

“Het waren mooie tijden,“ aldus Arie. Volgens zijn kinderen was hij van half acht ’s morgens tot half acht ’s avonds in de weer. Ze woonden nog verderop aan de Meerlaan en later aan de Van Santhorststraat. Dus voor koffie en eten moest de tent even dicht. Of de kinderen mochten om de beurt de benzinepomp bemannen. Terwijl zijn eten voor de zoveelste keer koud stond te worden plakte hij nog even een band of tankte benzine. Dat is nu wel makkelijker. Met een pasje kunnen klanten zelf tanken.  

Een nieuwe winkel

De gemeente wilde op hun plek huizen bouwen; de Van Merodestraat. Arie had zijn oog al laten vallen op een stuk grond aan de overkant van de Meerlaan. Dat had nog heel wat voeten in aarde. Maar in februari 1980 werd met de bouw begonnen en in het najaar konden ze daar de werkplaats en de winkel openen. Ook de benzinepomp wordt telkens weer aan de eisen van de tijd aangepast. De nieuwe voorschriften vliegen je als pomphouder om de oren.

En dat is maar goed ook. Veiligheid voor alles. Een dichte bak onder het geheel is natuurlijk beter voor het milieu. De hele levering en beprijzen door de benzinemaatschappij gaan tegenwoordig via GPS.

 Vrije tijd

Vakanties zaten er als ZZP-er die eerste jaren ook nog helemaal niet in. De laatste jaren is hij ’s maandags gesloten en kunnen ze wel vaker en verder weg met de caravan. Op latere leeftijd ging Arie nog leren zwemmen om met de familie te kunnen meedoen op de camping. Van fietsenmakers zou je verwachten dat ze vaak op de fiets zitten. Maar ze wandelen liever.  

Een opvolger is nog niet in zicht. Maar dat is ook helemaal niet aan de orde. Arie gaat ondanks zijn 70 jaren nog lekker door. Ook voor schaatsen slijpen; vlak, noren, en kunstschaatsen heeft hij de nieuwste spullen in huis. En ook van E-bikes weet hij alles af.

 Trappetje

Van de winkel naar de benzinepomp en weer terug; hoe vaak zal hij dat trappetje niet zijn afgegaan? Hij heeft er een snel loopje voor ontwikkeld. 

Eén keer ging het toch mis. Het schilderwerk van het pand doet hij graag zelf. Dat gaat doorgaans ook goed. Maar nu rolde hij om met een pot verf en een trap en eindigde geverfd en al bij de deur van het pand…………. 

 Arie gefeliciteerd. Nog vele jaren ! (en voorzichtig met het trappetje…….)

 Agnes van Boheemen-Vollebregt

 

 

 

 

De nieuwe paus is er!

nieuwe paus

De nieuwe paus is er!!

Hem wacht een zware taak. De meesten van ons zullen niet met hem willen ruilen.

Wilt U de nieuw paus een hart onder de riem steken; hem wat licht sturen? Bel dan voor info: 06—50 22 79 04.

Hopelijk doet hij zijn naam eer aan, Franciscus hield van de dieren en van Gods schepping. Heel misschien krijgen we een keer een dierenzegening of een oogstdankviering. Het is echt niet zo vanzelfsprekend, dat alles zonder problemen groeit en bloeit.

Groetjes van Marjolein Steenstra