STOMPWIJK Zes punten uit twee duels en medekoploper. Stompwijk ’92 verkeert even in een roesstemming, omdat de promovendus op niet meer dan twee punten had gerekend tegen Teylingen en Rijnland. Toch waakt Ron de Roode voor al teveel optimisme. Elk duel staat op zich. Handhaving blijft de hoofddoelstelling.
door Hans Beukema
De verrassende uitzege tegen Teylingen heeft veel losgemaakt bij Stompwijk ’92. Het elftal zag het thuisduel tegen het stugge Rijnland dan ook vol vertrouwen tegemoet. Een 2*2 gelijkspel zoals twee jaar geleden zou een prima resultaat zijn. De wedstrijd tegen de Leidenaren begon echter met een enorme tegenvaller voor de Stompwijkers. De licht geblesseerde Kevin van den Bos moest na zeven minuten al vervangen worden door Jorrian Hendriks. Het elftal speelde bovendien erg mat tegen het eveneens tegenvallende Rijnland. Vooral aanvallend kon de thuisploeg maar weinig afdwingen, omdat de Leidenaren met een echte ausputzer speelden. Bovendien wist Stompwijk ’92 weinig raad met de dubbele dekking op Toby van Marwijk. De achterhoede van de thuisploeg onder leiding van de uitstekend spelende Hans van Benten kwam zelf ook nauwelijks in de problemen. Het duel kon dus wel wat hoogstaande momenten gebruiken. In de 27e minuut sloeg de vlam eindelijk in de pan. Rijnland mocht een vrije trap vanaf de linkerkant. De Stompwijkers hadden dusdanig veel moeite met de gevaarlijk indraaiende bal dat deze bleef hangen. Daardoor kon Verplancke de bal vol op de slof nemen. Rijnland scoorde echter niet, omdat Vincent Belt de bal op wonderlijke wijze uit het doel kopte. Vier minuten waren de Leidenaren weer dichtbij een voorsprong, maar dit keer voorkwam Danny Mooijman op katachtige wijze een zeker lijkende goal van de koppende Pilipovic. De keeper keerde zijn inzet van dichtbij met de voet.
Stompwijk ’92 ontsnapte dus twee maal aan een achterstand, omdat Rijnland op dat moment de betere ploeg was. In de 41e minuut kreeg het elftal zelf een droomkans. Toby van Marwijk kwam enigszins gelukkig in balbezit terecht en kon na een fraaie actie zomaar op doelman Akse aflopen. Hij schoof de bal in het doel, maar de scheidsrechter dacht daar anders over. Pavlin zou de bal nog met een fraaie sliding nog van de doellijn hebben afgehaald. Beide elftallen gingen dus met 0 0 rusten. Na de pauze kwam de thuisploeg veel beter uit de startblokken. De spelers gingen steeds beter combineren tegen de vermoeide Leidenaren. Rijnland kon de achterhoede niet meer dichthouden en kwam in de 56e minuut verdiend op achterstand. De treffer van Martijn Droog kan voor een groot deel op naam van Toby van Marwijk geschreven worden. Eerst ontdeed de linksbuiten zich handig van zijn directe tegenstander en vervolgens legde hij de bal heel fraai terug op de centrumspits. Het was wachten op meer goals. Rijnland kon voorin weinig uitrichten, zeker na het uitvallen van de eigen midvoor. De twee wissels hielpen ook weinig. Stompwijk ’92 domineerde de tweede helft volledig, maar het elftal grossierde in gemiste kansen. Tim van Rijn hoefde zijn hoofd in de 63e minuut na een schitterende vrije trap van Hans van Benten alleen maar tegen de bal aan te zetten. De middenvelder kopte echter naast het lege doel.
Andere spelers vonden de uitstekende doelman Akse steeds op hun weg. Volgens de voorzitter van Rijnland is er zelfs geen betere keeper in Leiden te vinden. De oud korfballer schijnt slechts een jaar onder de lat te staan. De doelman bewaarde zijn beste saves voor op het laatst. In de 86e minuut tikte hij de beste vrije trap van Hans van Benten met zijn handpalm over de lat. Drie minuten later leek Akse een magneet in zijn hand te hebben. Mastrong Geus, ex jeugdspeler van RKAVV, deed helemaal niets fout. Daardoor bleef het duel met de magere 1*0 voorsprong tot op het laatste moment spannend. Rijnland was zelf nog enkele keren gevaarlijk, vooral bij corners. De Leidenaren straften net als Teylingen een week eerder de geringe Stompwijkse schotvaardigheid niet af. Ron de Roode besefte zich dat maar al te goed. Het benutten van de kansen moet beter. Dit kan Stompwijk ’92 punten gaan kosten. Hij was wel tevreden over de beginfase en het vertoonde spel na rust. Het elftal startte volgens hem redelijk, maar de spelers gaven het initiatief na een kwartier uit handen aan Rijnland. De thuisploeg had de bal veel meer in de hoeken moeten spelen om de verdediging van de tegenstander kapot te spelen. Van Marwijk werd te weinig in stelling gebracht, maar na rust was de spits helemaal los. Hij doet komende zondag normaliter gewoon mee in de uitwedstrijd tegen medekoploper ASC uit Oegstgeest. Maatje Martijn Droog zal de komende twee duels zeker niet spelen, omdat hij op vakantie is. Ron de Roode baalt daar wel van, omdat hij te weinig spitsen heeft. Waarschijnlijk zal een middenvelder zijn plaats innemen. Voorlopig loopt iedereen in Stompwijk trots rond met de zes punten uit twee duels. De trainer had daar zelf ook niet op gerekend. Hij waakt wel voor teveel optimisme. Stompwijk ’92 is volgens hem zeker wel goed genoeg voor de vierde klasse.
