Alle berichten van Redactie Dorpsketting

Voor het 15e jaar op rij: SGW Vlietland is weer geslaagd

Op deze zonnige zondag 16 juni reisden ruim 300 ruiters, amazones en menners uit het hele land naar het mooie groene “Watersport- en recreatiegebied Vlietland” om deel te nemen aan één van de meest spectaculaire paardensportevenementen in de regio. De samengestelde wedstrijd van de regio Zuid-Holland voor de ruiters en amazones en dit jaar was er ook weer een wedstrijd georganiseerd voor de menners, een officiële minimarathon!

Twee wedstrijden op één dag: ruiters en menners in actie

Eventing is de meest veelzijdige tak van alle hippische disciplines. Elke ruiter moet 3 onderdelen afleggen: een dressuurproef, springparcours en als sluitstuk het meest favoriete onderdeel: de cross-country. Of zoals een van de deelnemers het omschreef: “Eerst laat je in de dressuur zien dat je klaar bent voor het springen, daarna test het springparcours dat je kunt springen. En dan mag je cross in en over de natuurlijke hindernissen springen. Dat is waar we het voor doen.”
Ook de menners kwamen dit jaar weer in actie. Tijdens de Minimarathon lieten ze zien dat zij in hoog tempo de ballen op de kegels kunnen laten liggen en hoe zij in de juiste volgorde de poorten van de marathonhindernissen zo snel mogelijk en zonder fouten kunnen passeren met een hoge snelheid. Dit parcours rijden zij twee keer en de totale tijd geldt als eindtijd.

Teamwork

Niet alleen ruiter, menner en paard moeten een goede combinatie vormen om succes te hebben. Ook de organisatie is een kwestie van teamwork. Paardensportverenigingen ‘de Blesruiters’ uit Stompwijk en ‘Koningin Emma’ uit Wassenaar organiseerden het evenement gezamenlijk. Ruim van tevoren zijn we al bezig met de voorbereidingen van dit grote evenement. In de winter zijn we druk aan het zagen en timmeren, we bouwen prefab-hindernissen zelf. In de week voor de wedstrijd komen die uit de opslag en worden op de juiste plek neergezet en afgebouwd. In een tijdsbestek van nog geen week verschijnt een compleet strodorp en een cross-parcours met zo’n 25 hindernissen.

Vrijwilligers

Naast de harde kern organisatoren en vrijwilligers van de Stichting Eventing Zuid-Holland, zijn er ongeveer 135 vrijwilligers nodig om zo’n grote en complexe wedstrijd tot een goed eind te laten verlopen. Dit kunnen wij uiteraard niet alleen, elk jaar melden veelal onze vaste, trouwe en ervaren vrijwilligers zich aan om ons te komen helpen. De taken variëren van hindernisjury, parkeerwachten, dierenartsassistenten tot het bewaken van overgangen voor het publiek, waar de ruiters met hun paarden in volle galop langs galopperen. Dit jaar organiseerden wij wederom een mooi gevulde loterij voor alle vrijwilligers om onze dank uit te spreken. Met als hoofdprijs; twee toegangsbewijzen voor de military in Boekelo en daarnaast vele bonnen en leuke cadeaus van onze standhouders en sponsoren.

Wedstrijdleider en voorzitter Ton Spaan kijkt zeer tevreden terug op de dag: “We hebben een geweldige dag gehad met veel zon, veel publiek en alles is goed en veilig verlopen, op naar volgend jaar”.

Benieuwd hoe de Blesruiters en Stompwijkse deelnemers hun parcoursen hebben verreden?
Kijk voor de complete uitslagen op www.eventingzuidholland.nl of
www.sgwlive.nl.

De hele dag maakte Carmen Fotografie de foto’s:
www.carmenrodriguez.nl.

Weet u dat rummikuppen een heel leuk spel is?

Hoe leuk kan bewegen zijn?

Nou heel leuk!!!!!

Als Maria op dinsdagmiddag om 13.15 uur haar muziek aanzet zie ik allemaal vrolijke gezichten. Zo het eerste bewegen voor de gezichtsspieren is begonnen, zo makkelijk kan bewegen zijn. Maar…zo makkelijk blijft het natuurlijk niet, alle spiergroepen worden aangesproken en op een rustige veilige setting kunt u alle spieren in beweging brengen. Altijd fijn als u wilt oversteken dat de nekspieren nog links en rechts kunnen draaien of uw sokken wilt aantrekken en bukken ineens veel makkelijker gaat.
Wij, de Ouderen soos Stompwijk hebben onlangs materialen gekocht die tegenwoordig op alle sportscholen aanwezig zijn, zodat er steeds een uitdaging is voor de spieren om meer hun best te doen.
Na het sporten krijgt u een glaasje water en mag u naar huis of……….. u kunt natuurlijk ook gelijk aanschuiven bij onze enthousiaste klaverjassers, bij het rummikuppen of kaarten gaan maken, waar alle materialen voor aanwezig zijn.
Wij heten u van harte welkom en ontvangen u graag op onze wekelijkse dinsdagmiddag soos.

Weet u dat rummikuppen een heel leuk spel is?

Iedere dinsdagmiddag zijn er enkele dames actief met dit hele leuke spel. Terwijl er een grote groep leden van de Soos voor Ouderen in Stompwijk een potje klaverjas spelen, zijn er aan de rummikub tafel best nog wel wat plekjes voor enthousiaste deelnemers. Naast het spelen is er tijd voor een gezellig praatje onder het genot van een kopje koffie of thee.
Omdat we bijna aan de zomerreces gaan heeft u nu 4 weken de gelegenheid om zonder lidmaatschap kennis te maken met het spel en de gezelligheid.
Dit is ook voor een ieder die kaarten maken leuk vindt en van klaverjassen houdt.

We zien u graag op dinsdag om 13.45 uur in het Dorpshuis.

Namens bestuur Ouderen soos Stompwijk,
Marianne

Toerclub Stompwijk

Zowel op 2e Pinksterdag als op Vaderdag zijn er bij de Toerclub weer diverse clubritten gereden. Op beide dagen was het prima fietsweer en dat bracht vele leden aan de start. Met Pinksteren gingen de A en B naar Vlist en dat is altijd een mooie rit door de Krimpenerwaard. De A1 vertrok met 14 man, waarbij onze 2 jongelingen ook weer eens present waren. Dit bracht de gemiddelde leeftijd een stuk omlaag en dat kan ook bij onze groep geen kwaad. Voor de gemiddelde snelheid had het niet echt invloed, want de jongens draaien gewoon lekker mee in de groep. Na een route via Gouda doken we bij Gouderak de polder in en genoten van het uitgestrekte weidelandschap richting Berkenwoude. Toen we na ruim 45km in Vlist arriveerden was het terras nog leeg en werden we snel voorzien van onze bestellingen. Even later arriveerde ook de B, maar de A2 en A3 kwamen dankzij hun ruime omweg pas toen wij al weer op pad waren richting Polsbroek. Daarna kregen we de noordoostenwind steeds vaker in de rug en fietste het nog een stuk makkelijker via Oudewater, Haastrecht en de Reeuwijkse plassen. Onze rit zat er weer op toen we na zo’n 95km weer terug in Stompwijk waren.
Arno van Rijn

Afgelopen zondag was Ronald weer eens de captain van de A1 aangezien onze vaste captain de Burgerronde in Zoeterwoude reed. Met de wetenschap in het achterhoofd dat Ronald bij mooi weer soms wel eens een extra lusje aan de route wil plakken, had ik hem vooraf gevraagd hoe lang de rit was die hij in gedachten had. Ik wilde namelijk graag op tijd thuis zijn. “55 kilometer heen en de kortste route terug” was het diplomatieke antwoord. We reden met 13 man via Hoogmade en Woubrugge naar het riviertje De Drecht om bij het tolhuis van Nieuwveen onze weg te vervolgen langs de zuidkant van het Amstel-Drechtkanaal. Ik heb vroeger bij aardrijkskunde geleerd dat riviertjes meanderen en dat kanalen kaarsrecht lopen, maar het Amstel-Drechtkanaal voldoet absoluut niet aan die definitie. Dat het meanderen nog erger kan merkten we toen we bij het gehucht De Kromme Mijdrecht aankwamen. We fietsten al kronkelend via de oostkant van dit gelijknamige riviertje tussen de hoge rietkragen door via De Hoef naar Noorden en Nieuwkoop. Het hoge riet ontneemt je vaak het zicht op deze bochtige weg en daardoor is het soms listig fietsen omdat je tegenliggers pas laat ziet. Gelukkig ging alles goed en na precies 55 kilometers (vanaf Stompwijk gerekend) kwamen we in Nieuwkoop aan. We konden als eerste groep plaatsnemen op het terras van café De Eerste Aanleg. Toen de zon ook net doorkwam was het daar heerlijk toeven. De koffie en de kanelige appelpuntjes werden snel geserveerd. Op de terugweg konden we nog net voordat de mannen van de halve triatlon de Nieuwkoopse Plassen in doken, het Meijepad opschieten. Via Zegveld reden we richting Woerden. We vervolgden onze weg langs de Oude Rijn naar Bodegraven. Daar verlieten we de Oude Rijn om verder bijna in vogelvlucht op huis aan te rijden. De terugweg was weliswaar niet de kortste route, maar omdat er lekker doorgereden werd en de koffie snel geserveerd was, was ik toch ruim op tijd thuis. Bedankt Ronald voor een wederom prachtige rit.
Patrick Delanghe

We vertrokken met z’n dertienen bij een gematigde zuidoostenwind richting Benthuizen om vanaf Bleiswijk de Rotte te volgen. Vlak voor Oud Verlaat sloegen we links af richting Nieuwerkerk om op de Schielandse Hoge Zeedijk langs de IJssel te komen. We kwamen langs het monument waar de dijk het in 1953 bijna begaf en heel Holland tot Amsterdam onder water had kunnen komen te staan. Vervolgens gingen we over de stormvloedkering bij Capelle tot Schoonhoven langs de Lek om vanuit  het zuiden langs de Vlist bij de koffietent te komen. Na de koffie vervolgden we onze weg langs het zelfde riviertje. Vanaf Gouda reden we langs de A12 richting Leidschenveen, zodat iedereen zo dicht mogelijk bij huis af kon slaan. Na 113 km te hebben gefietst waren we om kwart voor 1 weer thuis.
Sjaak Hoogweg

Code groen, om half 7, liep dan toch voor mij voor mij de wekker af, om op tijd aan de start te verschijnen in Stompwijk, voor mijn eerste rit van het seizoen, naar Haastrecht. Na een warm welkom, begon onze rit. De hele week, hadden de weerprofeten, al code geel, afgekondigd, wegens de hevige regen, onweersbuien en storm, en dat allemaal, wanneer de zomer nog moet komen. Maar dat konden we vandaag dan nog goed zien. Door de vele takken en bladeren op de weg, was het onstuimige weer nog goed zichtbaar, nu hadden we alleen nog maar last van de wind. Gelukkig heen tegen en op de terugweg, zo goed als windje mee. Dwars door het Bentwoud, lekker rustig en wat een prachtig gezicht is dat, iedereen in clubtenue. Echt een eenheid, zo’n grote groep, van 14 fietsers, waaronder 3 mannen en de vele dames. Het valt dan ook meteen op, wanneer er een vreemde eend, binnen de groep rijdt, want die kleur is zo anders. Bij de koffiestop aangekomen, konden we lekker op het terras genieten, van het toen, nog schijnende zonnetje. Maar oh oh, wat een drama speelt er toch af in Stompwijk. Al dagen is de pinautomaat buiten werking in dat dorp en zonder contant geld, is toch wel heel onhandig. Nu de prima oplossing, de koffie in 1 keer betalen met je pin voor iedereen, en al het kleine geld in je zakken laden, zodat je weer wat contant geld op zak hebt. De terugweg liep, volgens mij, zonder problemen, buiten het vallen van bidon en een jasje, want die konden op de terugweg toch wel allemaal uit. Bij Hazerswoude dorp ben ik afgehaakt, net na half 1 parkeerde ik mijn fiets in de schuur met bijna 75 kilometers op de teller. Kortom ik heb heerlijk gefietst.
Fietsgroetjes, Jolanda

C1. Met 6 vrouw en 1 man, stonden wij om 8.30 startklaar bij de sporthal. Door afwezigheid van Annie en Aad, was Jan v.d. Vegt deze week onze captain. “Jan, weet jij de weg naar het Zeeltje”, was mijn vraag. “Ja natuurlijk wel”, zei Jan. Oké, dan konden we zeker niet verdwalen. Dat is een geruststellende gedacht nietwaar? Toen wij om 10.10 uur nóg door Zoetermeer aan het crossen waren, bracht dat toch enige lichte twijfel binnen ons groepje. Ik heb nooit geweten, dat Zoetermeer zo lang een fietsgroepje kon herbergen. We hebben diverse woonwijken gezien, prachtige parken, maar uiteindelijk fietsten we dan toch richting Rotte. De verbazing was ontzettend groot (bij mij tenminste wel), toen toch ineens het Zeeltje in zicht kwam. We kwamen van een andere kant en dan kun je mij van alles wijsmaken. Om 10.30 schoven we aan een tafel voor koffie, en lekker dat ie smaakte. We vonden allemaal, dat we die hartstikke verdiend hadden. We hadden immers al vele kilometers in de benen. We zaten heerlijk buiten onze koffie te nuttigen, toen het begon te spetteren. Gauw onze kopjes meegenomen naar binnen en toen ging het spetteren over in plenzen. Wat hadden wij een geluk! Echt, na ons tweede bakkie, was het droog en gingen we weer op de pedalen. We kwamen mooie houten kunstwerken tegen en daar eiste ik even een fotomomentje op. Jan en Pia fietsten door, die wilden waarschijnlijk toch snel naar huis.;-) 😉 Het werd prachtig weer en dat is het gebleven! Kortste weg naar huis en uiteindelijk plaatste ik mijn fiets om 10 over 12 in de achtertuin en had ik 62,49 km op mijn teller staan. Jan, hartstikke bedankt, we hebben ons ‘bochtenwerk’ weer even goed kunnen oefenen.
Trees

Vorige week maandag, 2e Pinksterdag, fietste de C2 met 7 personen naar Haastrecht. Over de bekende uitvalswegen via Benthuizen naar Moerkapelle, welke wij middendoor dit dorpje de weg vervolgden. We kwamen bij het Logistiek-Park A12 en toen richting Gouda, waar we af en toe goed moesten opletten hoe we moesten rijden. Gelukkig kreeg de captain vaak goed advies van de 2e kopman deze dag. Samen of zo met elkaar kom je er altijd wel uit. We fietsten ook een mooi stukje door het natuurgebied ’t Weegje alleen het schelpenpad was niet zo fraai. Al snel kwamen we op de Goejanverwelledijk en vervolgden onze weg langs de Hollandsche IJssel naar Haastrecht. Hier kwamen we met 32,5 km op de teller om 10.15 uur aan. We gingen binnen zitten en genoten van een bakkie met appelpunt of brownie en het verhaal
van de geschiedenis van de Goejanverwellesluis in 1787, die door een van ons haarfijn verteld werd. Om 10.55 uur begonnen we aan de terug route en die verliep niet geheel gesmeerd! Eerst over de dijk richting Reeuwijkse Plassen en toen we door Gouda heen waren via Het Omlooppad en de Bloemendaalseweg kwamen we in Waddinxveen bij een wegopbreking aan. Er lagen rijplaten waar ondergetekende afstapte. Mijn achterligger wilde zich aan een hek vastpakken en viel toen ‘in slow motion’ met hek en al om. Het was een zachte landing vanwege het zand. Gelukkig was alles zo goed als heel, alleen ’n beetje pijn in de knie. Gelukkig kon de fietstocht zijn vervolg krijgen en we fietsten rustig naar huis door het Bentwoud en waren om 12.40 uur thuis met 63 km op de teller.
Afgelopen zondag vertrok de C2 met 3 fietsers gewoontegetrouw als laatste groep van de parkeerplaats bij Stompwijk ’92. Wij fietsten via de Bovenmeer, Noord-AA naar het Bentwoud, waar we bij voetbalvereniging DSO de N209 overstaken om vervolgens richting Moerkapelle en Zevenhuizen te rijden. We bleven dit keer langs de Rotte fietsen en een stukje vóór Oud Verlaat gingen we de brug over en kwamen met 21,5 km om 09.50 uur bij ’t Zeeltje in Bleiswijk aan. Iets te vroeg maar al snel konden we op ’t terras plaats nemen. Het was er nog rustig dus werden we snel en vriendelijk geholpen. Terug namen we de Groenendaalseweg en tussen de kassen door de A.H. Verweijweg en J. Poortmanweg en toen kwamen we op de Munnikenweg uit op de rand van Berkel en Rodenrijs. Hier fietsten wij een eenzame TC fietser zwaaiend tegemoet. Nu werd het voor ons tijd om richting Zoetermeer te fietsen, waar we bij tuincentrum De Driesprong nog even schuilen moesten tegen een fikse bui. Daarna gingen we via de Katwijkerlaan en de nieuwbouwwijk op het Floriade terrein richting het Westerpark. Tja, dan ruiken we de stal en kwamen om 11.50 uur thuis met bijna 45 km op de teller. Vaderdag kon zijn vervolg krijgen.
Groetjes, Lia de Jong-Zwetsloot

Aanstaande zondag staat voor alle groepen een rit naar de kust op het programma. Voor de A is dat het Kopje van Bloemendaal, de B gaat naar Langevelderslag en de C naar Noordwijk. We vertrekken weer om 8.30u vanaf het Klaverblad.

Beste bewoner van de Doctor van Noortstraat

Vanuit Witteveen+Bos, het ingenieursbureau dat zich (in samenwerking met gemeente Leidschendam) bezighoudt met de bereikbaarheid van Stompwijk, ben ik bezig met mijn afstudeeropdracht over mogelijke ontwerpprincipes voor de herinrichting van de Doctor van Noortstraat. Hiervoor wil ik graag een inventarisatie doen van de herinrichtingsmogelijkheden.
Een belangrijk onderdeel hiervan is uw mening als bewoner van deze straat of inwoner van Stompwijk. Ik heb een enquête opgesteld (met 10 vragen) die gaat over de herinrichting van de straat, te vinden op:

https://www.survio.com/survey/d/G1I8S8M2H0G2R4X4O

Het einddoel van de enquête is om uw wensen samen te vatten en te gebruiken als informatie en inspiratie voor het uiteindelijke inrichtingsontwerp. Ik zou u willen vragen om de enquête voor volgende week maandag 24 juni in te vullen.
Alvast hartelijk bedankt voor het invullen van deze enquête.

Met vriendelijke groet,
Isabel Koopman
Afstudeerder Witteveen+Bos

Zware vlucht tijdens het Pinksterweekend!

Er stonden twee vluchten op het programma: een korte vitessevlucht vanuit Peronne, 264 km, en een dagfondvlucht vanuit Isoudun, 600 km. Vanwege de harde wind op zaterdag werden beide vluchten uitgesteld tot zondag. Zondagochtend werd vanwege regen op de losplaats besloten om de duiven van Isoudun terug te rijden naar Vierzon, 566 km. Daar werden de duiven om 6.40 uur gelost met een zuidenwind. Het werd een hele zware en slechte vlucht voor de duiven. Waarschijnlijk door het ’s ochtends vroeg nog terug rijden met de vrachtwagen en daarna te snel lossen. En ook nog een regengebied dat ze onderweg naar huis tegenkwamen. Na ruim acht uur vliegen was het de 18-159 van Comb. van Leeuwen die om 14.56 uur als eerste in Stompwijk landde. Zij vloog gemiddeld 68 km/uur. Tien minuten later pakte de 17-331 van Wim v.d. Bosch met 67 km/uur de tweede plaats. Daarna was het heel lang wachten op de volgende duif. Die kwam ruim twee uur later om 17.16 uur. Het was de 17-897 van Gré Luk-Vork die gemiddeld 53 km/uur vloog.

De duiven in Peronne waren ondertussen om 7.30 uur gelost en waren al eerder thuis gekomen. Deze vlucht ging gelukkig wel goed. Om 10.24 uur was het de 18-192 van Comb. van Leeuwen die met bijna 91 km/uur de eerste plaats pakte. Een kleine minuut later pakte de 18-384 van Wim v.d. Bosch de tweede plaats met 90 km/uur. En om 10.29 uur was het de 18-459 van Hilgersom-Tijssen die als derde eindigde met 88 km/uur.

Overwinning voor Comb. van Leeuwen!

Afgelopen zaterdag stond er een vlucht vanuit Pontoise, 374 km, op het programma. ’s Ochtends was het lang nog te bewolkt, maar om 13.00 uur konden de duiven toch gelost worden met west-zuidwestenwind.

Na iets meer dan vier uur vliegen arriveerde om 17.04 uur de eerste duif in Stompwijk. Het was de 18-192 van Comb. Leeuwen die met 92 km/uur naar huis was gevlogen. Zij werd op de voet gevolgd door de 17-288 van Wim v.d. Bosch die twaalf seconden later landde. En om 17.06 uur was het de 18-297 van Jan v.d. Bosch die de derde plaats pakte met 91 km/uur.

Cheyenne v.d. Bosch

Stichting Oud Stompwijk en Stompwiic nummer 12

Deze week ontvangen alle donateurs de nieuwste aflevering van ons huisblad, Stompwiic. Het is alweer de 12de editie en hij staat vol met mooie verhalen. Deel 2 van de geschiedenis van Stompwijk 200 jaar geleden. Ook is het dit jaar 200 jaar geleden dat de kerktoren met uurwerk en klok geplaatst werd en dat het kerkhof werd aangelegd. In augustus wordt hier extra aandacht aan besteed door de Laurentius parochie.
Wie kan ons vertellen waar het vaandel van de toneelvereniging is gebleven? Frans Jansen vertelt deze keer het verhaal over de voorkant van de bidprentjes en we zijn op zoek naar verhalen over de oorlogstijd en over de daarop volgende bevrijding. De aftrap van 75 jaar bevrijding is afgelopen 6 juni geweest vanwege D-Day in Frankrijk in 1944, maar Stompwijk werd pas bevrijd op 5 mei 1945 gelijk met de rest van Nederland boven de rivieren. Wij willen hier volgend jaar extra aandacht aan besteden en hopen dat er mooie verhalen en foto’s komen zodat het bewaard blijft voor toekomstige generaties. Op de wat kortere termijn zijn wij op zoek naar foto’s van jou met vader, moeder, broer, zus, vriend of vriendin terwijl je op weg bent naar de kermis of de Paardendagen. Veel mensen hebben nog zo’n foto van als ze het terrein opkomen en we willen daar wat mee doen op de Landlevenfair. Natuurlijk mag het ook een andere foto zijn, van op het terrein of in de feesttent. Zeker vroeger was het ‘Het feest van het jaar’ en feesten kunnen ze nu, maar ook in het verleden werden de Stompwijkse feesten goed bezocht door mensen uit de hele omgeving. Het was echt een sociale gebeurtenis en er zijn veel stelletjes ontstaan tijdens dit evenement. Zijn jullie een kermisstelletje? Leuk als we de foto mogen inscannen en plaatsen. Ook de foto’s van jouw eerste kermis, b.v. in de kinderwagen zijn welkom. We gaan er een mooie middag van maken op zaterdag de 20ste op de Landlevenfair. Iedereen is welkom.
Wil je nu al de Stompwiic lezen, maar ben je nog geen donateur? Kijk op de website www.oudstompwijk.nl en geef je op als donateur. Voor slechts €12,50 ondersteun je de Stichting en krijg je ook nog eens vier maal per jaar het prachtige boekje in huis.

Doen dus!

Ria Luiten

Vele wegen leiden naar Rome, maar ook naar Rotterdam

Ik fiets regelmatig naar mijn dochter in Rotterdam en volg dan keurig de bordjes, maar vandaag, 6 juni, is alles anders. Op de kalender van de soos activiteiten staat ‘jaarlijkse fietstocht’.
Na een korte nacht, door de hevige regen die tegen de ramen sloeg en het onweer wat mij onder mijn bed deed duiken, stond ik half slaperig om half tien op de afgesproken plaats te wachten op de sportievelingen uit Stompwijk. Om tien uur dacht ik, zou de kerkklok stilstaan want er kwam niemand. Wat een geluk is het toch te leven in de moderne tijd waarin een ieder beschikt over een mobile telefoon. En dan te bedenken dat in de jaren ‘70 deze alleen nog maar te zien waren in de Star Wars film en je deze fantasie niet kon geloven. Maar gelukkig ik had een VM bericht waarop Annie duidelijk sprak, we zijn wat later want er is een lekke band onder ons, we staan bij het parkeerterrein van de Intra tuin. Hoe zou dat vroeger gegaan zijn, zonder mobiel. Al met al was het onze voorman die erg aan het tobben is geweest met de achterband. Zelfs de hulptroepen uit Zoetermeer zijn, in de persoon van Henk, nog komen helpen en uiteindelijk konden we op weg. Een uurtje te laat voor de koffie maar in Nederland is het gelukkig altijd koffietijd.
De gevoelstempratuur wisselde van heerlijk zonnig naar knap winderig fris. Heel in de verte zagen we donkere wolken maar tussen onze voorman en de hekkensluiter was er geen sprake van een donderbui iedereen had een zonnig humeurtje. (En trek in koffie). Annie en Aad hebben ons langs prachtige landelijke wegen geleid naar het zwarte goud in Delfts Hout. En overal dacht ik, hier ben ik nog nooit geweest, volgende keer ga ik zo naar Rotterdam.
Na de heerlijke taart bij de koffie moesten we toch maar weer wat kilometers in de benen krijgen voor de verbranding van al dat lekkers want we wisten na de koffie komt de lunch. Inmiddels wist ik nog 15 kilometer te gaan en ik als niet ervaren kilometervreter had pijn in de bibs.
“Hup niet zeuren……gewoon blijven trappen” zei Trees, zij was de enige dame in het gezelschap die echt moest trappen want Trees reed zonder trapondersteuning. Weer was ik ergens waar ik nog nooit geweest was en weer dacht ik…. Zo dichtbij en zo mooi waarom volg ik toch altijd die bordjes, als je ook achter Aad en Annie kan aan fietsen.

Aangekomen bij de Dobbeplas hebben we een plekje gevonden waar we gezellig met elkaar aan tafel konden zitten en heeft ieder voor zich de bestelling gedaan. Voor Joop ging er een wereld open toen hij zag wat hij besteld had ‘een wrap’. hij heeft gesmeuld.
De kok had het verder druk met eieren rapen voor de nodige omeletten en uitsmijters die werden besteld. Met een volle buik naar huis ging goed en dat ene wijntje deed ook geen kwaad.
Toen, we waren bijna op de Oude Middenweg, sprak Aad de legendarische woorden: “We gaan nog niet huis…nog lange niet…nog lange niet… We gaan nog niet naar huis want daar is niemand thuis……”
In plaats van rechts af te slaan naar de Stompwijkseweg nam Aad ons mee op sleeptouw door de wijk De Tol naar de ijssalon bij het Sluisje. Allemaal heerlijk een ijsje gegeten, Trees wel een heel kleintje…….en toen …was het ineens afgelopen iedereen was van mening dat Annie en Aad een prachtige rit verzorgd hebben en we genoten hebben met elkaar.
Ik wil, Marrijke, Aad, Annie, Sjaan, Joop, René, Piet, zijn vrouw, de twee Lenie’s en Trees bedanken voor hun bijdrage aan deze dag, een dag met een gouden randje.

Namens het bestuur,
Marianne

In memoriam Nico v.d. Bosch

Nico van den Bosch werd geboren op 24 mei 1934. Hij was het tiende en laatste kind van de familie van den Bosch. Ze woonden aan de Meerlaan op nummer 5. Ondanks de oorlog had pa toch een vrij zorgeloze jeugd. Op de dag dat hij 14 werd, ging hij ‘s morgens nog voor het laatst naar school terwijl hij ‘s middags al met broer Piet met de bakfiets meeging naar Den Haag om kip en kaas te gaan verkopen. Zo ging dat in die tijd. Toen Piet naar Indië werd uitgezonden, heeft pa zijn wijk gelopen en later overgenomen.

Aan het eind van de jaren 50 leerde hij Willy Vlasveld kennen en dat was liefde op het eerste gezicht. Na een aantal jaren verkering was er een baby op komst en ging er getrouwd worden. En omdat Anneke, de verkering van zwager Jan Vlasveld, ook in verwachting was, besliste opa Vlasveld dat er een dubbele bruiloft moest komen. Wie kon toen vermoeden dat Nico en Anneke ooit samen verder zouden gaan?
Op 26 augustus 1960 werd Koen geboren en op 6 december 1962 volgde Guus. Pa was een enorme fan van Feijenoord en de beide zoons zijn vernoemd naar twee van zijn voetbalhelden Coen Moulijn en Guus Haak. Toen op 21 januari 1972 zich een dochter aandiende, mocht moeder Willy de naam kiezen en dit werd Wendy.

In 1960 werd een start gemaakt met de bouw van het huis aan de Dokter van Noortstraat 103. Broer Jan had hiervoor de tekeningen gemaakt. Op nummer 105 woonde broer Leo met zijn gezin. Er werd hard gewerkt in die tijd. Iedere maandagavond kippen slachten in de kelder en 6 dagen per week op pad om kip en kaas te verkopen. Niet meer met de bakfiets maar met een auto. Iedere zaterdagavond werd de auto helemaal leeggehaald en van verkoop auto terug gezet in de normale stand om ermee naar de thuiswedstrijden van Feijenoord te kunnen gaan.

Ondertussen was Nico in navolging van zijn vader ook toegetreden tot het bestuur van harddraverij Nooit Gedacht. Hij is 45 jaar bestuurslid geweest, waarvan de laatste 19 jaar als voorzitter. Voor deze verdiensten is hij koninklijk onderscheiden.

Naast hard werken hield Nico ook wel van een feestje en was hij een trouwe supporter van HVS. Naast de thuiswedstrijden werden ook de uitwedstrijden in heel Nederland bezocht. In 1983 werd Stompwijk opgeschrikt door het busongeluk met de supportersbus van HVS waarbij Nico zowel zijn beste vriend Kees de Bruin als zijn broer Leo verloor.

Het was sowieso een moeilijke periode omdat zijn vrouw na jarenlang ziek te zijn geweest, uiteindelijk in 1984 overleed. Na het overlijden van zijn vrouw spreekt hij Anneke die in hetzelfde schuitje zit. Haar man is een aantal jaren ervoor overleden. Zij kunnen het zo goed vinden dat ze besluiten samen verder te gaan. Oma Vlasveld zei toen; “Dat komt goed uit! Dan blijft het mooi in de familie!”

Er breekt een fijne periode aan. Nico en tante Anneke worden opa en oma. Ze hebben het gezellig met vrienden en spreken regelmatig af om bijvoorbeeld een potje te kaarten. Vader Nico hield erg van klaverjassen en was daar best bedreven in. Hij kon zeker ook goed nakaarten! Hij kaartte graag met Cock van Geijlswijk. Op zaterdagavond gingen ze ook regelmatig jokeren met Anneke en Ien.

Op zondag ging pa de laatste jaren vaak kijken bij Stompwijk ‘92 samen met Max, Cock en Willem. Na afloop kwamen Leni, Ien, Ria en Anneke erbij voor een biertje en een wijntje. Ze gingen dan geregeld als laatste de kantine weer uit. Kortom, hij hield erg van gezelligheid.

Koen en later ook Guus komen in de zaak. Er komt een kans om op de markt te gaan staan in Voorburg en Leidschendam. Op zaterdag samen met Koen en Guus en later ook met kleindochter Zoey op de markt staan, vond hij het mooiste wat er was. Tot aan de dag van zijn eerste CVA op 8 juli 2017 heeft Nico gewerkt. Het was zijn lust en zijn leven. Vakanties vond hij maar onzin. Verkopen en onder de mensen zijn, was echt zijn ding.

Helaas is het hierna snel achteruit gegaan met zijn gezondheid. De laatste periode kon hij niet meer thuis wonen. Hij was echter rustig en tevreden. Hij vond het fijn als we op bezoek kwamen, maar hij vond het ook prima als we weer weggingen.

Uiteindelijk is hij op 31 mei overleden.

Pa, bedankt voor alles en rust zacht.

Zoals door Koen voorgelezen bij het afscheid van zijn vader.

12 juni inloopavond bouwplannen Dr. v Noortstraat en Westeinderweg

Bouwen …… bouwen …. en nog eens bouwen!

Dat was en is nog steeds de strekking en uitkomst van de diverse raadplegingen en hoorzittingen in Stompwijk als het over de problematieken in ons dorp gaat.

De vorig jaar nieuw aangestelde Adviesraad heeft zich tot doel gesteld om in ieder geval richting gemeente nieuwe woningbouw voor Stompwijk blijvend te stimuleren en continue op de agenda te plaatsen.

Recent heeft de adviesraad voorlichting gekregen over een 3-tal plannen. Nabij de Westeinderweg (24 woningen), terrein naast Kulturhus (20 woningen) en voormalig pand Luiten (5 woningen).
De Adviesraad vindt dit uitstekende initiatieven. Bovendien zal dit naar hun mening een enorme verrijking van de dorpskern worden en staan hier dan ook voor de volle 100% achter.

Het accent zal komen te liggen op woningen voor oud- en jong, niet te groot, zodat ze betaal blijven voor starters en doorstromers. Daarnaast wordt er gekeken naar het inpassen in de dorpsstructuur qua ligging, naar doorzichten, naar voldoende groen en naar voldoende parkeerplaatsen. Kortom het zijn eigenlijk fantastische plannen.

Het is nu aan de gemeente, maar ook aan U!
De Adviesraad vindt dat er vergunningen in dit jubileumjaar – ‘25 jaar geen woningbouw in Stompwijk’ – zouden moeten komen. Gepraat is er genoeg! Zij realiseert zich ook dat er ook bezwaren zullen zijn, maar hopen dat een ieder het belang van woningbouw in Stompwijk ziet. Het kan heel veel tijd besparen.

Kom woensdag 12 juni om 19:00u in ieder geval naar het Kulturhus,, overtuig U van de plannen en meldt U aan bij de bouwplannen-eigenaren en/of gemeente als echte geïnteresseerde. Stel vooral vragen! Op detail is er niet altijd een antwoord, maar helpt altijd in de beeldvorming.

Namens Adviesraad
Leo Oliehoek