Tijdens de geslaagde onderlinge wedstrijd van vorige week zondag werd er door een aantal menners geopperd weer eens een ritje naar Meijendel te maken. Zondag vertrokken acht aanspanningen deels vanuit Leidschendam en Stompwijk richting Meyendel. Halverwege het fietspad door de Horsten ontmoeten de deelnemers elkaar waarna het, na een bakkie, gezamenlijk richting Meijendel ging. Voor een aantal was het de eerste keer en ook nog vaak met een nieuw of jong paard/pony .
Het was dus spannend hoe ze deze, toch best pittige rit, zouden volhouden, maar dat verliep prima allen “tippelde” vrolijk mee met de groep.
In Meijendel werden de paarden en pony’s uitgespannen en konden ze even uitblazen in de nieuwe paardenstal.
Voor de deelnemers de gelegenheid om een verfrissing te nemen en natuurlijk te genieten van een pannenkoek en jawel daarbij begon ook nog de zon even uitbundig te schijnen, genieten dus.
Tijdens de terugrit werd halverwege nog even een stop gehouden om de paarden en pony’s even wat rust te gunnen en de deelnemers te laten genieten van de onvermijdelijke mennersborrel uit de kruik van Koos.
Voor de deelnemers uit Leidschendam stond er bij thuiskomst bijna 35 km op de teller, dus inderdaad een pittige rit.
Maar kennelijk hadden de paarden en pony’s het goed doorstaan want er kon nog een “bokkesprong” af nadat ze in de wei waren gezet.
Het was een mooie en gezellige rit zo aan de vooravond van de Stompwijkse paardendagen.
Ab
Aangezien we weer in de frontlinie zitten, kon ik mooi dichtbij een paar foto’s maken.
Een aardige medewerker van de BAM vertelde dat hier stalen binten komen met betonplaten er tussen.
Vrijdag 14 juli was het weer zover! Gezellig samen eten voor inwoners van Stompwijk die alleen zijn en toch eens gezellig samen willen eten. Om kort te zijn het is weer helemaal gelukt.
Op 22 juni was de school nog even open voor publiek. Iedereen is door de school in de gelegenheid gesteld om afscheid te nemen en zijn jeugdherinneringen aan school op te halen. De opkomst was niet spectaculair. Het weer was opgeslagen en het tijdstip misschien niet echt optimaal, toch waren er genoeg mensen op af gekomen. Twee zonnige parasols staan op het schoolplein opgesteld, groot genoeg om bescherming tegen zon te beiden, maar die is vandaag ver te zoeken. Knabbels hier en daar opgesteld en een drankje. Voor school betekende dit een extra organisatie naast de drukke afsluitweken, waarin van alles moet gebeuren.
Er lijkt niets veranderd, de piepkleine wc-tjes, de waterbak en zandbak zijn er nog steeds. Herinneringen borrelen boven, veel fijne maar ook nare, zoals bij mijn vriendin. De kapstok, bevestigd onder het randje siertegeltjes, was naar beneden komen zetten en mijn vriendin kreeg de schuld. Toen ze zei wie het wel gedaan had, kreeg ze straf. “Ook nog een ander de schuld geven!” Ze werd 4 uur in een donker hok opgesloten en dat als kleuter van 4 jaar, dat maakt een onuitwisbare indruk. Ik had het hok zelfs nooit gezien. Het bewijs was er nog, dezelfde donkere tegels op de vloer, alleen was de wasbak inmiddels verdwenen. De relatie met de schuldige, die haar mond hield, is nooit meer goed gekomen. Bij de wc’s hing ook altijd zo’n grote bol gele zeep. Iemand had eens zoveel zeep gebruikt dat de juffrouw het van de handen af moest schrapen.
Ik kom 5 zussen Verhagen (v.l.n.r. Jacqueline, Angelique, Elly, Marry en Hubertine) tegen, die nog even aan de watertafel willen spelen, het zusje uit Nieuw Zeeland ontbreekt. We zoeken de poppenhoek voor een herhalingsfoto, we nemen genoegen door onze benen in de nek te vouwen en op de kleine stoeltjes achter de tafeltjes plaats te nemen.
na lang toeren zonder Tom Tom,
we rijden nu met navigatie, altijd blij
Elina gefeliciteerd met je mbo 4 diploma.