We vragen uw aandacht voor (TROMGEROFFEL):
Nynke van Rijn
Zij is niet alleen geslaagd voor haar HAVO, maar ook nog aangenomen na een strenge selectie bij ACAPA (Circusschool) in Tilburg.
Wij wensen haar heel veel plezier en succes bij het najagen haar droom.
Frank, Yvon, Stijn en opa’s en oma’s
De laatste eigentijdse viering voor de vakantie is een speciale viering geworden. We hadden een jubilaris in ons midden!
Mevrouw Marian Vincenten is 25 jaar bij ons koor! Het was voor haar een complete verrassing, temeer omdat er veel familie aanwezig was bij deze gelegenheid. Bij Marian werd een corsage opgespeld door de voorzitster, zij sprak waardering en dank uit voor haar jarenlange trouwe inzet. Ook werd haar een Erediploma vanuit het bisdom aangeboden, een mooie kaars en natuurlijk een mooi boeket.
Na deze mooie viering was er koffie voor alle aanwezigen met een heerlijk koekje met de tekst ‘25 jaar EMS’.
Wij willen Rienus en Fietje hartelijk danken voor hun inzet hiervoor.
Zo sluiten wij maandag ons seizoen af en zal hierover nog worden nagepraat. Er zullen die avond nog meer mensen in het zonnetje worden gezet voor hun jarenlange inzet. We zullen ongetwijfeld een gezellige avond hebben!
Het bestuur E.M.S
Er zijn verschillende plannen om nieuwe woningen te bouwen in Stompwijk. De gemeente wil ervoor zorgen dat de nieuwe woningen goed aansluiten bij de vraag die er is. Daarom heeft zij data-onderzoek laten doen naar de vraag naar woningen in Stompwijk. Op woensdag 10 mei zijn de uitkomsten van dit onderzoek besproken met inwoners tijdens een bijeenkomst in De Bles.
Bij die bijeenkomst waren niet veel jongeren aanwezig. Om de woonwensen van jongeren uit Stompwijk te verkennen, is in samenspraak met de Adviesraad besloten een korte vragenlijst te maken. De resultaten gebruikt de gemeente, samen met de inbreng van inwoners en de uitkomsten van het data-onderzoek, als onderlegger voor het maken van een goede afweging over de verschillende bouwinitiatieven die er zijn.
De enquête is te vinden op www.lv.nl/woningbehoefte. Ben je nog geen 27 jaar en woon(e) je in Stompwijk, vul dan de vragenlijst in! Dit kan tot 31 juli 2017.
Cindy, van harte gefeliciteerd met je VWO-diploma.
Heel veel succes in Wageningen.
Papa, mama, Mike en Rick
Een paar weken geleden kregen we bericht dat we genomineerd waren voor de lenteprijs van het AD en Fonds 1818.
Donderdag 22 juni vertrokken wij, Anneke en Wea, naar de prijsuitreiking in hartje Den Haag. Jetty was helaas verhinderd dus met zijn tweeën in de Randstadrail richting de grote stad. We werden ontvangen met een sapje. De prijsuitreiking begon al gauw. De een na de ander kreeg een cheque uitgereikt. We zeiden net tegen elkaar o, dan hebben we vast niks gewonnen. We waren nog niet uitgesproken of we werden naar voren geroepen. We kregen een cheque van € 1.000,— uitgereikt voor het samen eten project in het Dorpshuis. Een mooie waardering voor onze inzet om mensen, op de 2e vrijdag van de maand, een lekker 3 gangenmenu voor te zetten. Nu kunnen we pannen, leuke tafelkleedjes en een rijstkoker kopen.
Heel trots gingen we naar Stompwijk terug!
Anneke v Bemmelen en Wea Manders
Spectaculaire paardensport in recreatiegebied Vlietland
Afgelopen weekend reisden ruim 400 ruiters en amazones uit het hele land naar het schitterende recreatiegebied Vlietland in Leidschendam om deel te nemen aan één van de meest spectaculaire paardensportevenementen in de regio. Tijdens de samengestelde wedstrijden werd gestreden om het KNHS kampioenschap Eventing en het regiokampioenschap van Zuid-Holland. Dit jaar startte de strijd om het KNHS Kampioenschap al op vrijdag met de dressuur. Zaterdagochtend klonk rond 11.00 het startschot voor de eerste deelnemer in cross-country. Vooraf hebben de soms flink zenuwachtige ruiters het parcours goed verkend. Ze passen de afstanden uit en beslissen hoe ze de sprongen zullen aanrijden.
Combinatiesprongen
Ook dit jaar wisten parcoursbouwers Kees de Jong en Martin Spruijt een gevarieerd parcours neer te zetten, met hindernissen die variëren in moeilijkheidsgraad. In de cross-country was niet één duidelijke scherprechter aan te wijzen. Nieuwe hindernissen als de Trekzaag en de dubbele punt leverden de deelnemers weinig problemen op. Wel lastig was de combinatiesprong voor de klasse M en Z: de smalle waterput voor de waterinsprong. Ook de hindernis ‘Binnendoor of Buitenom’ – waar de ruiters konden kiezen tussen een snelle en langere route – leverde de nodige weigeringen of extra seconden op.
Eventingkampioenen
In de klasse Z paarden won Dexter Biersteker uit Wassenaar met Chase de titel en werd daarmee tegelijkertijd regiokampioen van Zuid-Holland. In de klasse M paarden ging het kampioenlint naar Anouk van Wijk met Checkpoint. Marloes de Jong met Goodtimes werd kampioen in de klasse L paarden. Voor de derde keer op rij werd bij het KNHS Kampioenschap in de klasse L ook een equipewedstrijd verreden. Per provincie namen daar 6 combinaties aan deel. De resultaten van de beste 4 ruiters telden mee voor het equipe-klassement. Provincie Zuid-Holland ging er met de eer vandoor, met een kleine voorsprong op Noord-Holland dat Overijssel nipt voor bleef met een verschil van minder dan 1 strafpunt.
Wat is eventing?
Eventing is de meest veelzijdige van alle hippische disciplines. Uitblinken in alleen de dressuur is niet genoeg voor een hoge klassering in deze ‘triathlon voor paarden’. Elke combinatie rijdt 3 onderdelen: een dressuurproef, springparcours en als sluitstuk het favoriete onderdeel: de cross-country. De cross-country is het grote spektakel van het evenement: een speciaal parcours van ca. 3 kilometer, waar paard en ruiter zo’n 25 natuurlijke hindernissen wachten: boomstam, rietsprong, haag, op- en afsprong. Ook de altijd spannende waterhindernis ontbrak natuurlijk niet.
Adviesraad en veel Stompwijkers denken op de oude voet te kunnen doorgaan en houden er redeneringen op na die niet meer van deze tijd zijn. De gemeente is verplicht te handelen naar de Europese verdragen die Nederland heeft getekend om de gevolgen van klimaatverandering binnen de perken te houden en de (slechte) luchtkwaliteit in Leidschendam-Voorburg in overeenstemming te brengen met de Europese normen. Maar in de praktijk handelt de gemeente daar nauwelijks naar. Hoe komt dat?
Ambtenaren laten hun oren hangen naar de burger en lokale politici verwarren ‘luisteren naar de burger’ met ‘doen wat de burger wil’. En die wil in de eerste plaats consumeren, autorijden en vliegen. Dat verklaart waarom er nieuwe milieu verziekende projecten in onze regio zijn: de Rijnlandroute (duizenden bomen gesloopt), de Mall of the Netherlands (Leidschendam), het grootste outlet-center van Europa (Zoetermeer), de Rotterdamse baan et cetera. En de afgelopen maanden zijn we met het oor op het feit gedrukt dat Stompwijk in de omgeving van Schiphol ligt.
Tot pakweg de jaren zestig werden woningen, wijken, buurten, straten en parken gebouwd zonder enige bemoeienis van bewoners. Het woord ‘inspraak’ bestond nog niet. De gemeente bracht mensen die er écht verstand van hadden bij elkaar rondom de tekentafel. Dat resulteerde in snelle besluitvorming, evenwichtige opbouw, aantrekkelijke straten, pleinen, plantsoenen en een fraaie architectuur. In zulke wijken is het vandaag nog net zo aangenaam toeven als honderd jaar geleden. Kijk eens op de beeldenbank van Den Haag en zie hoe aantrekkelijk de openbare ruimte toen was. Met de afbraak van het gezag ontstond dit misverstand: mensen die er wonen weten zelf het beste wat goed is voor hun wijk. Inmiddels is de ‘inspraak’ zo ver doorgeschoten, dat bewoners zich bij het maken van plannen voor hun wijk verdringen rond de tekentafel. Het resultaat is meestal zo slecht, dat nieuwe wijken al na twintig jaar weer op de schop moeten doordat bij al de individuele meninkjes te weinig aan het algemene belang is gedacht. Het is een veel gehoorde klacht: Nederland oogt verrommeld. Geen wonder: als je tien mensen vraagt samen een paard te tekenen, krijg je een kameel.
Tijdens de bijeenkomst op 10 mei over de ‘woningbehoefte’ in Stompwijk stonden zo’n 60 Stompwijkers letterlijk rond de tekentafel. Zo ging het ook 10 jaar geleden, toen het programmateam van start ging om het Kulturhus, de verbindingsweg en de renovatie van het glastuinbouwgebied te regelen. Het resultaat van al dat meepraten is bedroevend.
Het Kulturhuis lijkt er – na 15 jaar praten! – nu eindelijk te komen, maar de verbindingsweg zal nog wel enkele jaren op zich laten wachten. Een werkbare 30-km zone in de Dr. Van Noortstraat? We hebben het niet voor elkaar gekregen. Het aanpakken van hardrijders? Op 9 september 2013 is voor het laatst in Stompwijk een bon uitgereikt. De lichthinder vanuit het kassengebied? Het mag volgens de wet niet, maar niemand doet er wat aan. In Stompwijk kunnen we het op de huidige manier gewoon niet.
Laten we onszelf dus niet langer wijsmaken dat meepraten goed voor ons is en voortaan afwachten wat er van de kant van de gemeente op ons af komt. Mochten haar plannen ons niet bevallen, kunnen we er altijd tegen in verzet komen.
Jos Teunissen
En …daar ging de bus rond half negen, uitgezwaaid door Koos van Rijn (? Ben nog niet zo goed in namen, begin pas net), het dorp uit richting het oude ambacht en speelgoedmuseum in Ter Schuur. Iedereen in de bus is vol goede zin en heeft genoeg gesprekstof terwijl ze genieten van het uitzicht en alle wetenswaardigheden die onze buschauffeur ons vertelt …we zijn op weg naar de koffie….. en een heerlijk gebakje. De eigenaar van het museum vertelde, dat de anderhalf uur die tot onze beschikking hadden weleens te weinig zou kunnen zijn….zeker omdat in dit museum je niet alleen mag kijken maar ook overal mag aankomen. 
En inderdaad hier kan je wel een dag verblijven….zoveel herinneringen aan vroeger de één herkende de wastobbe …de ander de wringer, de telex of de eerste televisie en de mannen herkenden heel veel werktuigen. Uitgezwaaid en uitgenodigd voor volgend jaar zijn we onze reis vervolgd naar de lunch……mmmm lekker…..(niet van Mora)….maar wel de oer Hollandse kroket, lekkere broodjes met een veelvoud aan beleg. Genoeg sapjes, melk, koffie en thee om de vochthuishouding op peil te houden, want met de warmste dag van de week moesten we daar wel voor zorgen. Voor de zekerheid had onze penningmeester Jan Duyvestijn met 60 flesjes water lopen sjouwen zodat hij er zeker van kon zijn dat niemand zou uitdrogen. Na de lunch…eindelijk op weg naar Amsterdam……..spannend…..want inmiddels …was het niet zulk mooi weer meer en we moeten de rondvaartboot nog op……..is tie open…is tie dicht…….gelukkig, hij was overkapt dus de regen die viel vond zijn weg in het water en niet op ons. Prachtig is Amsterdam vanaf het water ….maar zeker ook de rondrit die we als toetje kregen met alle uitleg van onze chauffeur Theo was de moeite waard. En gelukkig …alle mannen waren ook in de bus…want dat weet je in Amsterdam niet hè…..denk maar aan Guus……..
Zo rond half zeven reden we vol verwachting Ter Aar binnen voor het diner……Met een volle buik de bus in en uitbuiken thuis op de bank dat kon rond negen uur, want toen had Theo ons weer veilig in Stompwijk afgezet.
Ik denk dat iedereen die mee is geweest volgend jaar zeker weer meegaat…..want zo’n dag uit, is een dag met een gouden randje.
En een ieder die niet mee is geweest…….doe het volgend jaar gewoon………
Marianne Hoppe, secretaris
Sinds zaterdag 17 juni hebben wij hem niet meer gezien. Eddie is een grote cyperse kater met wat wit onder zijn kin. Hij is heel lief en aanhankelijk. Gaat normaal gesproken nooit ver dus wij maken ons zorgen! Mocht u Eddie hebben gezien neem dan a.u.b. even contact op!
Alvast bedankt! Angelique van Hoeijen,
tel.: 0625196840
Om 8.30u was het nog opvallend rustig bij de sporthal. Een kleine 25 man/vrouw stond klaar voor een clubrit naar het Kopje van Bloemendaal. Misschien lag het aan het weer, dat ten opzichte van de afgelopen weken een stuk grijzer was. Of hadden velen hun plannen aangepast voor het rijden van de Rabosponsortocht? Dat zou natuurlijk mooi zijn.
Bij de A2 moesten ze het zonder captain doen en reden ze daardoor met z’n 6en de koffietent al voorbij voordat ze bij het Kopje waren. Toen ze die eenmaal gevonden en bedwongen hadden zochten ze maar een alternatief op voor een lekkere appelpunt. Voor de terugweg bracht de navigatieapparatuur uitkomst.
De A1 vertrok nog wel met 13 man via de Wassenaarse Klip en door de duinen tot Langevelderslag. Daarna gingen we een beetje het binnenland in om via Vogelenzang en Aerdenhout rechtstreeks naar het Kopje te rijden. Omdat we er niet zo vaak komen is het altijd even opletten om de goede route te nemen, maar we kwamen gelukkig precies goed uit. We deden het klimmetje eerst van de zuidkant en daarna ook nog een keer van de noordkant. Zo hebben de mannen die volgende week naar de Mont Ventoux gaan toch nog wat hoogtemeters getraind. 😉
Bij de koffietent waaide je bijna van het terras weg, dus gingen we maar binnen zitten. We kregen de bovenverdieping toegewezen, waar we het rijk voor onszelf hadden. Via een zijraampje hadden we nog net zicht op onze fietsen en dat de gesprekken soms wat luidruchtig verliepen deerde niemand. Gevolg was wel dat de serveerster diverse keren de trap op en af moest met onze bestellingen. Gelukkig deed ze daar niet moeilijk over. Op de terugweg was de wind nog wat verder aangewakkerd richting kracht 5 en reden we alsnog het stuk door de duinen naar Langevelderslag. In de buurt van Lisse moesten we de route een beetje inkorten om niet te ver over de honderd uit te komen. Maar omdat de regio Leiden niet mijn sterkste punt is om te improviseren liep de route alsnog een beetje in het honderd. Uiteindelijk kwamen we dwars door de binnenstad bij Lammenschans uit en wisten we van daar de weg naar huis gemakkelijk te vinden. Op een paar miezerdruppels na waren we zelfs droog gebleven.
Arno van Rijn
Rabosponsortocht C1 en C2
Wij verzamelden als 2 groepjes om kwart voor 9 bij de sporthal, waar wij ons in konden schrijven voor bovengenoemde tocht. Zoals elke week, de C1 en C2 apart…. De C1 was met 4 vrouw, de C2 met 4 vrouw/man. We kozen ieder voor zich het goede doel en na een overheerlijk kopje koffie in de kantine, gingen wij op pad. Voor onderweg kregen wij allemaal een AA’tje mee, gratis, dus dat was mooi meegenomen! Gaan wij voor de 40 of de 60? Ondanks de stevige wind, werd er toch gekozen voor de 60 km. Goed geluimd gingen wij op weg, we hadden er zin in. De C1 voorop en de C2 op gepaste afstand achter ons aan. En het ging toch lekker, zo vóór het windje, het was bijna een soort van laag vliegen. Al gauw besloten wij, dat het onzin was om met twee groepjes te fietsen en sloot de C2 bij ons aan. Zo versmolten wij tot een iets grotere groep. Via via waren wij al heel snel bij de Eendenkooi voor onze eerste stempel en een snel bakkie! Met zijn 8-en snel verder naar Woubrugge, waar wij bij biljartvereniging Jacobswoude stopten voor een tweede stempel en alweer een bakkie, maar nu met een overheerlijke koek, die maar liefst wel € 0,25 kostte. En weer verder en nog steeds vóór de wind, wij realiseerden ons terdege, dat alles wat we nu vóór hadden, straks op de terugweg tégen zouden hebben. Maar goed, komt tijd komt raad. Zo kwamen we bij de volgende stempelpost, de molen (de naam ben ik kwijt), langs het spoor in Hazerswoude. En, wie zagen we daar??? Jawel hoor, onze captain Annie, tot ons groot genoegen was ook zij deze tocht aan het fietsen. Weliswaar op een E-bike, maar ze wás er! Later kwam zij ons goed van pas, toen de tegenwind ons teveel dreigde te worden. Annie kwam voorop en hield ons toch maar mooi uit de wind. Annie, onze hartelijke dank hiervoor! Uiteindelijk kwamen wij moe, maar zéér voldaan aan in de kantine van Srompwijk’92. Heerlij gefietst én het goede doel gesteund. Het zal zo rond 1 uur geweest zijn… Daarna nog even wat gedronken/gegeten met elkaar en zo waren we, na 60 winderige kilometers, rond half 2 weer thuis. Cock, Chiel, Cors en Sjaak, wij vonden het reuze gezellig, dat jullie met ons mee fietsten!
Trees van Velzen
Aanstaande zondag staat voor de A en B de rit naar Noorden op het programma. De C gaat dezelfde kant op maar drinkt de koffie in Nieuwkoop. Vertrek is weer om 8.30u vanaf het Klaverblad.