Wie schrijft, die blijft                  

In het kader van ons 45 jarig bestaan heeft het bestuur van de redactie van de Dorpsketting gemeend om aan hen die dit erg leuk vinden en hun probeersels in de Dorpsketting willen en durven te publiceren, om deze cursus te betalen. Dat is toch een uniek aanbod in de geschiedenis van de Dorpsketting. Het is natuurlijk eigen belang, want zonder verslagen zouden we een advertentieblad worden en dat willen we niet. Wie het eerst komt, die het eerst maalt. Meld je aan via ons emailadres redactie@dorpsketting.nl en de eerste drie aanmeldingen krijgen de cursus cadeau.

Klaar maken op uw plaatsen….1, 2, 3….af

Petra

Polderkringloop

Vorige week schreef ik over de polderkringloop en dit was aanleiding voor Jacques van Herten om hierop af te gaan om voor Midvliet TV een filmpje te maken. En woensdag was het filmpje al klaar!

https://youtu.be/6emFWsCVKZY

Dus nu het zo regent kan je de route ook virtueel volgen om het later op een zonnige dag in het echt nog eens over te doen. De route vertelt de geschiedenis van het gebied en laat de mooie natuur zien die wij hier bezitten. Tijdens de route kom je allemaal belevingspunten tegen die het ook nog spannend maken. Wil je de route van 3 km met tips, leuke weetjes, extra opdrachten en achtergrondinformatie doorlopen, ga dan eerst langs boerderij ‘Het Geertje” en koop de routekaart voor € 2,- en laat je blij verrassen.

De route begint bij de parkeerplaats van ’t Geertje – vervolgt door het Prielenbos – over de Bovenmeerweg naar de Geerpolder en zo weer terug richting ’t Geertje.

Maar eerst kijken!!!!

Veel plezier!

Een kijkje achter de voordeur

bij Loon en Mechanisatiebedrijf  P. van Leeuwen en Zonen

Een mond vol, en nu eerst die voordeur vinden…….   Het is een klein dorpje daar aan de Westeinderweg nummer 6.  Peet had al bij anderen gewerkt, toen hij achtentwintig jaar geleden als ZZP-er op een trekker begon. Dit zien Peet en Angelique als start van hun bedrijf op deze plek. In 1988 kwam er een minigraver bij. Eentje werd twee en nog meer. En zo groeide het loonwerk en het aantal medewerkers. Ook de werkzaamheden werden steeds meer divers. Ze werkten voor hoveniers, aannemers en collega loonwerkers. Ze reden zand en grond bij aanleg van wegen en verkeerspleinen. Het was druk in de regio.

En zonen…..

Ja, die hadden er ook wel zin in. Arie, de oudste, deed de loonwerkers opleiding in Houten. Dat houdt ook in repareren van trekkers en onderhoud van machines. In 2011 namen ze de mechanisatie over van Jan Onderwater. Dit was een kolfje naar de hand van Jeroen die daarvoor leerde. Hij doet nu de werkplaats waar onderhoud en reparatie wordt gepleegd. Samen met hun ouders vormen Arie en Jeroen de firma. Dan Eddie die bij de medewerkers hoort. Ook hij deed een opleiding loonwerk. Dat is onderhand een echt specialisme geworden. Je kunt het zo gek niet bedenken. Sloophout breken, groenhopen verkleinen, rioolwerk, bouwputten uitgraven, noem maar op; Eddie is van alle markten thuis.

Wie schrijft, die blijft

Angelique doet altijd al de planning van het werk en de boekhouding. Zij wordt tegenwoordig bijgestaan door dochter Elsje, die ook de verkoop van agrarische benodigdheden doet. En zo is de cirkel rond. Ze zijn open met landelijke fietsdagen zoals de Poldertocht met Hemelvaart, en ook daar bleek veel belangstelling voor. Ook stonden zij op de eerste Stompwijkse Landleven Fair tijdens de laatste paardendagen in juli. Veel werk, maar het werd een groot succes.

De kachel

Dat is een verhaal apart. Om hun huizen en bedrijfsgebouwen te verwarmen schaften zij een verwarmingsketel aan die wordt gestookt met houtsnippers. De snippers maken ze ook zelf.

Ze willen alles graag in eigen hand houden. Groter groeien hoeft niet. Ze hebben nog wel wat koeien en kalveren in de wei lopen. Het boerenbloed stroomt waar het niet gaan kan. 

Komende zaterdag 22 augustus houden ze open huis. Dan is iedereen welkom om een kijkje te nemen.

Peter, Angelique en kinderen: Nog veel geluk in de Stompwijkse polder!

Agnes van Boheemen-Vollebregt

Vakantie-tip                                    

Evolutietuin

Een foto van een ouderwetse poepdoos op facebook  in de Meerpolder trok mijn aandacht. Het was begin dit jaar met de toerclub dat ik iets moois in aanbouw zag in de Meerpolder. Wat was dat toch?

Maar altijd zat ik op de fiets en ging ik er in vliegende vaart voorbij.

Vandaag was dat anders, samen met Ria Luiten ben ik op pad gegaan en ja hoor, daar naast die oude groene schuur in de Meerpolder/Ondermeer zagen we vanuit onze ooghoek een zee van bloemen. Ietwat verscholen achter de wilgen is er een prachtige natuurtuin aangelegd. Dat klinkt wat tegenstijdig, maar de natuur kan daar aardig zijn gang gaan. Nog verder naar achter treffen we een dubbeltoilet waar je zelfs gezellig met je buurman of—vrouw op het toilet kan overleggen.

De wilgen groeien door het dak heen, er zitten zelfs poezel zachte katjes aan. Een mooie houten greep aan de deur, echt toiletpapier en een plank met twee ronde gaten met een deksel. En ja hoor, er liggen de nodige hoopjes die met zaagsel afgedekt kunnen worden. En een stoffertje om de zaak weer netjes achter te laten. Ook dit is onderdeel van het kringloop gebeuren. 

Ik lees thuis op de site van de kringloopolder.nl:

Stil kabbelend kun je de bron horen stromen in het hart van de tuin. Over de kinderkopjes spiraal loop je de ‘Evolutietuin in’ langs kleurrijke bloemen, bessen, kruiden, graan, grassen, paddenstoelen, zwammen, varens, mossen en algen, om bij het begin te beginnen van hoe de aarde zich ontwikkelde als planeet waar wij mensen op kunnen wonen en van leven.

Wim van Rijn, boer van het Geertje, wijdt zich zijn hele leven al aan dit wonder met de achterliggende vraag: Hoe kun je als mens samenwerken met de natuur? Deze vraag vraagt inkeer en verwondering en dat gebeurt door ook hier de weg naar binnen te volgen. Wat zie je allemaal hier groeien en bloeien? Of afsterven en verteren, naar gelang het seizoen?

Er start een route vanaf het parkeerterrein bij het Geertje van 3 km door het polderlandschap dat afgewisseld wordt met allerlei wilgentakken-attracties. De route verbindt op een speelse wijze tien plekken of belevingspunten waar het bijzondere van de polder te zien en te ervaren is.

We treffen twee wandelaars die dit buitengebied weer op een andere manier ontdekken middels geocaching, zij wandelen middels verkregen coördinaten en komen zo op de meest mooie plekken die het ontdekken waard zijn.

Gereedschap

Van oudsher maakt de mens gereedschap om het werk makkelijker en sneller te doen gaan. Wat ligt er nog meer voor de hand dan dat je je gereedschap maakt van datgene wat in je buurt voorkomt? Koos Vreeswijk is zijn hele leven al klompenmaker in Zoeterwoude. Koos heeft samen met Wim van Rijn  een gigantische houten schop gemaakt. Ludy Feyen heeft een supergrote bezem van wilgentakken gefabriceerd, zodat we een paar voorbeelden kunnen tonen. Ze staan beiden te prijken in de polder met als bijschrift: uit het juiste hout gesneden.

Uitkijk

Even verderop staat de tekst, stap voor stap komt men boven, het duurt even voor ik het zie, er zit een trap in de boom verborgen. Hoog in de wilg is een uitkijkpost, maar eerst voorzichtig via de wilgentakken naar boven. Eenmaal spiraalsgewijs! omhoog geklommen, stevig met beide voeten op de wilgenstam staand, zie je het groene weiland onder je liggen. Hier valt iets bijzonders te ontdekken.

Eeuwen geleden stroomde hier de rivier de Rijn met zijn uitlopers het land in. Het water in dit krekenstelsel nam klei met zich mee, wat zich in de loop van de tijd afzette aan de veenlagen. Deze kleilaag bleef overeind nadat het veen inklonk.

Zodoende kun je de oevers nog zien van de kreek die hier ooit lag als een verhoging in het weiland. Kun je hem ontdekken? Stap voor stap weer omlaag, het weiland in. Zijn er koeien of schapen momenteel?

Ja, de schapen komen nieuwsgierig dichterbij en onze nieuwsgierigheid is bevredigd. Een prachtige stukje landschap om te bewonderen, helemaal gratis en voor niets. Een tip voor deze vakantie of eens met de kinderen te doen.

Met dank aan Kringlooppolder.nl

Petra

Facebookbericht:

Zondag de kringkampioenschappen verreden, eerst de proef en vervolgens voor het eerst mijn kür gereden. Wat liep Cool goed, super trots!!!!!!!!

Ik wil Geert-Jan Raateland en mijn mama Dorien van der Salm super bedanken !!!!!

Op naar de regio!

Sandy van der Salm van harte gefeliciteerd.

(redactie Dorpsketting)

Vorige week hebben Ria en Wim de pen gepakt en voor het eerst in hun leven een berichtje gezonden aan de Dorpsketting omdat ze zo onder de indruk waren van het optreden in de kerk ter gelegenheid van alle bruidsparen. Ze hebben ontzetten genoten en waren tot tranen toe geroerd door het Ave Maria en het slotoptreden met “You never walk alone”. En wat gebeurt er…… Staat hun naam er niet onder. 

Ria had het zelfs 2 x ingeleverd, 1 x in de verkeerde brievenbus en 1 x in de juiste brievenbus, waarvan we ‘s avonds geen sleutel hebben.  Marga is naar Marian Turk gefietst en samen hebben ze de brievenbus geopend bij het secretariaat. Kortom kosten noch moeite gespaard om het er in te krijgen.

Dank Ria en Wim van der Helm voor jullie bericht en onze excuses voor het wegvallen van jullie naam.   Redactie Petra

Een middag in Venetië

Daar zaten we dan gisteren in het Stadstheater in Zoetermeer pontificaal op de 2e rij op uitnodiging van John van Santen. John was al jaren actief al decorbouwer en hij heeft zelfs zijn vrouw Monique in het theater gevonden en na een voorstelling op het toneel ten huwelijk gevraagd. Sinds een paar jaar is hij  de voorzitter is van muziektheater gezelschap Cantiamo.  Een spectaculair optreden stond ons te wachten van de operette ‘Eine Nacht in Venedig’. Deze productie is niet over een nacht ijs gegaan. Wat een voorbereiding komt hierbij kijken dat zie ik als leek zelfs. Het decor was een plaatje op zich. De kostuums voor de 30 leden tellende productie, er waren marktkooplui en verkopers, maar ook de prachtigste baljaponnen. Het orkest dat samenwerkte met het toneel, het oefenen, de choreografieën, het op elkaar afstemmen.  Dat vergt maanden oefenen om dit maar 2 keer op de planken te zetten.

Het is praktisch van opzet. Er zijn 2 gastrollen met een meer professionele inslag, zij zijn de hoofdrolspelers. Samen met de amateurs en het orkest weten zij met elkaar een hele productie te dragen. De op de achtergrond optredens van kinderen van circus Never Mind maakten het decor wat afwisselender en ook de danseressen mochten met bepaalde nummers meedansen. Mooi om zo met elkaar samen te werken. De muziek van Strauss voor deze operette dateert ergens uit 1850. Hoeveel keer zal dat in de loop der eeuwen niet uitgevoerd zijn, zeker toen er nog geen televisie was!

Het stuk is met zijn tijd meegegaan en er waren ook hedendaagse grapjes in verwerkt. Ik lees in het programmaboekje dat er hele families besmet zijn door het operette-virus, zoals de familie Van Loon die met 5 gezinsleden aan deze productie meewerkten of de familie Verkaik die ook met 4 man sterk vertegenwoordigd is. Maar last but not least de familie Schipper uit Stompwijk. 

Helma en Martin lijken elkaar ooit ontmoet te hebben bij kinderoperette “de Mascotte” en zij zingen al weer jaren bij dit operettekoor en vooral Martin heeft een flinke rol met de nodige solo’s voor zijn rekening genomen. Verrassend.

Ontzettend leuk om te zien hoe zij zich thuis voelen op de planken.

Helaas ontbreken mij de actie foto’s van dit jaar in vol ornaat, want het is een samenwerking tussen oren en ogen. Een feestje was het in ieder geval.

Petra Oliehoek- van Es

Ja, het is blijkbaar toch wel goed werken in Stompwijk. Aad van der Poel, geboren tuinderszoon van de Dr. Kortmanstraat, werkt 50 jaar bij Scheria. Hij heeft er drie generaties meegemaakt. Hier op de Stompwijkseweg 76 is hij begonnen. 

Als scholier kwam hij al in de vakanties bij vader Kees van Santen helpen. Kazen poetsen en keren. Boter inpakken; pakjes maken van 250 gram. Dat ging eerst ook nog handmatig. Toen hij van school kwam als bijna 14-jarige kon hij meteen in vaste dienst komen. Zo ging hij mee eieren ophalen in Barneveld. Toen had je ook nog echte winters. Als het glad was moest iedereen mee helpen om de volle wagen ’s morgens tegen de hoogte op, op de Stompwijkse weg te krijgen. Een flinke aanloop, en een paar kaarsen op het dashboard om de ruiten ontdooid te houden…   

Chauffeur – verkoper

Op de weg zitten was zijn passie. Een wagen boter, kaas en eieren mee, en later kip, en verkopen. Dat heeft hij van zijn 18^e tot zijn 36^e jaar gedaan. Nieuwe klanten maken voor kwaliteitsproducten was zijn lust en zijn leven. Leiden en de Bollenstreek was zijn route. Ondertussen haalde hij ook zijn poeliersdiploma. Hij is van alle markten thuis. Weet echt alles van kip, wild en kalkoen. Hoe en waar ze worden gehouden. Biologisch, scharrel enzovoort. Ondertussen was een eindje verderop het nieuwe bedrijf gebouwd. En Aad ging weer mee. Met de tweede generatie van Santen. Jac, Leo en Kees. Het aandeel kip, wild en kalkoen werd steeds groter. En in het begin nog allemaal handmatig gesneden. Als het druk was met Kerstmis en de bestellingen af moesten was het een sport om samen met Leo in korte tijd zo veel mogelijk filet te snijden. ’s Morgens om 5 uur uit bed. Weken van 60 á 70 uur waren heel gewoon. Later werd het zo uitgebreid dat er werd geautomatiseerd en uitzendkrachten werden ingezet. Hij bleef er nog wel eens slapen. Maar nu kon zijn bed ook weer mee naar huis…… 

Op kantoor

Toen hij 25 jaar bij het bedrijf was vroeg iemand tijdens de receptie: “en, nog 25 jaar er bij?” Nou dat leek hem wel een heel eind. Hij was nooit ziek, maar een beetje meer thuis bij vrouw en kinderen zou toch ook wel leuk zijn. Samen met zijn vrouw is hij een enthousiast wandelaar. Hij heeft ook al heel wat Vierdaagses op zijn naam staan. Dat is een mooie ontspanning. Op zijn werk kwam hij steeds meer op kantoor te zitten. Klanten bellen, bestellingen opnemen. Voor veel klanten is Scheria: Aad! Als er problemen waren: Aad lost alles op. Terwijl sinds 1 januari 2000 de derde generatie al aan het roer staat. Coen, Sjoerd en Frank. En Aad bleef, ongemerkt, de 50 jaar vol maken.

Rustiger aan doen

Hij heeft een nieuwe passie gevonden. Vanaf augustus gaat hij weer het pad op. Klanten bezoeken, ook oude. Sommigen heeft hij in jaren niet gezien. Alleen aan de telefoon gehad.  

Aan zijn kennis van de producten zal het niet liggen. En als hij zo gezond blijft, kan hij nog jaren mee. Dat wensen we hem van harte toe!  

Agnes van Boheemen -Vollebregt

Bezorgers gevraagd voor de Dorpsketting

Jarenlang had ik vele liefhebbers op de reservelijst staan voor het lopen van een wijkje Dorpskettingen. U snapt het al, mijn lijstje is leeg!

Voor het Oosteinde zoek ik per direct een liefhebber, het liefst een ouder iemand of een jongere die in het Oosteinde woont en die de drukke N 206 gewend is. Anouska van Velsen, de huidige bezorgster, is op dinsdag pas laat uit school en heeft dan nog huiswerk te doen.

De Dorpsketting kan bezorgd worden op dinsdag vanaf 11.00 uur.

Voor het aanvullen van de reservelijst: meld je aan via redactie@dorpsketting.nl

Houd er rekening mee dat het soms heel lang kan duren voor je aan de beurt bent.

Red. Marga Stijnman

Hemelvaartdag- Polderdag

Het is elk jaar weer een feestje om op je fiets de omgeving af te struinen om in de buurt allerlei gelegenheden te bezoeken. Onze start was bij Joost en Annemarie Juffermans, waar alles nog vol in voorbereiding was om de wellicht honderden gasten te ontvangen. Alles klopte, de schaapjes naast het spinnenwiel, de rietdekker aan de slag, springkussens opgeblazen voor de kinderen. Een tentoonstelling in de stal van grappige schilderijen en stevig steigerhouten meubelen en statafels, prachtige buitenkachels en natuurlijk koffie en prachtig versierde cupcakes. Een gezellige ontvangst en voordat we het wisten was er al een uur om en hadden we nog maar de eerste locatie bezocht. We hadden gekozen voor een doorsteek naar Wassenaar om daar aansluiting te zoeken met de route aldaar. Als je al jaren meefietst is dit weer eens wat anders. We pikten de route op bij het Valkenburgse meer, een prachtige locatie bij de stoomtrein die daar nog steeds rondtuft.  Lekker loungen met uitzicht op het water waar de eerste wateractiviteiten waarneembaar waren. 

We bezochten een kwekerij met heerlijk geurende lathyrussen met de prachtigste kleuren. Voordat we binnen konden gaan snuiven, werd de neus geprikkeld door makrelen en een dikke sigaar in de mondhoek van een van de stoere mannen. Ze hebben een klein hartje, want de opbrengst ging naar het KWF fonds. Binnen was een dixie-landorkest vrolijke noten aan het spelen en werd er bier gebrouwen en natuurlijk even geproefd. We fietsen langs de locatie van Soldaat van Oranje en lieten ons een heerlijke pannenkoek smaken op het terras, hierna nog een klein bezoek gebracht aan een prachtige manage met allerlei kraampjes buiten waar  zelf gemaakte vruchtenwijn geproefd kon worden. 

Inmiddels was het al vier uur geworden en we zaten nog in Wassenaar. Er wachtte ons nog een locatie in Stompwijk voor het goede doel; Nepal. We wisten niet wat we zagen, wat een gezelligheid. Nog wat rest activiteiten, een deel was al aan het opruimen. We kwamen net op tijd voor het optreden door meisjes van elastiek die op een lange mat hun kunsten vertoonden. Er was een band, de pizza’s waren al lang uitverkocht. De kar waar Ferdinand en Fientje hun pannenkoeken bakten was nog volop in bedrijf. Kinderen speelden in de geweldige boomhut en lieten van alles in mandjes naar beneden zakken, slingerden in een hangmat of sprongen op de trampoline. 

Een ontspannen sfeertje misschien dankzij de massage en het werk van de waarzegster. De sateetjes pruttelden en de bar was open.  Er was bedrijvigheid alom en iedereen was actief voor het goede doel of het nu tappen of het eten en drinken was. Er is  vooraf al verschrikkelijk veel werk verricht op het terrein van de Zingende Zaag waar Fred en Ilse hun werk doen door het opvangen van mensen met een verstandelijke beperking. Een veld vol vrijwilligers die het anderen naar het zin maken. Wat een geluk dat wij hier wonen en niet geteisterd worden door aardbevingen of ander natuurgeweld.

En wat een geluk dat er mensen zijn zoals Ilse en Mariska die met elkaar en vele anderen een flink bedrag op zondag scoorden van ruim € 6.000,- en inmiddels staat de teller op ruim € 12.000,-. Het was in een woord hartverwarmend!

Petra Oliehoek– van Es