Voor het 2e jaar hebben Thea en ik zitting genomen in de plaatselijke supermarkt om, voor de toonbank van het vleeswaren en naast de karbonades, aan de klanten uitspraken te ontfutselen waarin zij geloven. Tafeltje, twee stoelen, kopje koffie en we zijn er klaar voor.

Lydia Luiten is de eerst aan wie ik de vraag stel waar zij in gelooft Ze zegt direct: ‘De paus!’. Kijk en daar geloof ik nu helemaal niets van. Na even nadenken geeft ze aan: ‘Ik wóu dat ik kon geloven in het vertrouwen van de mens.’
Onze eigen collega Gré Luk voelt zich wat overvallen door de vraag en zegt dan: ‘Rechtvaardigheid en dat het soms zo wezen moet. Hoewel het wachten op die rechtvaardigheid soms wel erg lang duurt’.
Ik zie Amy in het winkelwagentje zitten, kluivend aan een heerlijk stukje worst en ik zie aan haar oogjes dat zij nog heilig in St. Nicolaas gelooft.

Ik volg het gesprek naast mij en hoor een bekende naam vallen. Hé, had ik die mevrouw maandag niet aan de telefoon voor het doorgeven van een advertentie? Ik informeer of de advertentie succes heeft gehad. Ze geeft bevestigend antwoord. Ze heeft het nog niet gezegd of de koopster komt net met haar winkelwagen tje de hoek omzetten. Het is een kleine wereld, dat Stompwijk.

Ik vraag aan Rosina Hilgersom waar zij in gelooft. ‘In God’. Ze merkt dit aan kleine signaaltjes en zegt dat je hier wel voor open moet staan. Zo denkt ze regelmatig: ‘Hoe is het mogelijk, dat komt zo maar op je pad.’ Ze gelooft dat er meer is tussen hemel en aarde en dat houdt haar op de been bij ziekte of verdriet.

Ook Jan van der Helm gelooft dat er meer is tussen hemel en aarde. ‘Alles wat hier op aarde loopt is goed, behalve de mens. Wij maken er echt een zooitje van. En het leven kan soms zó gemeen zijn!’.
Agnes van Boheemen hoopt op een betere wereld voor haar kinderen en kleinkinderen. Het is nu zo ’n rommeltje op de wereld. Ze heeft bewondering voor mensen die in deze tijd denken aan het krijgen van kinderen of het opstarten van een bedrijf. Daar is moed voor nodig! Ze wenst ruimte en een plek voor iedereen.Ook kleine Maud vindt het allemaal wel goed, zolang ze maar een stukje worst krijgt.

Mariska Lelieveld vraagt enige bedenktijd en doet eerst haar boodschappenronde daarna geeft ze aan in zichzelf te geloven, je moet het toch zelf doen en natuurlijk gelooft zij in haar kinderen. Riet Olyhoek gelooft in haar kinderen en is ontzettend blij dat zij met de kerst bij haar thuis komen.

Het is even rustig en pas nu heb ik even tijd voor Thea Ambagtsheer zelf en zij geeft het aan in volgorde van belangrijkheid: liefde, vriendschap en in de kracht van humor.

Jos Luiten gelooft in al het goede dat er is en zij hoopt dat het dorp, het dorp blijft. Ze heeft jaren in Zoetermeer gewoond, het lijkt dichtbij maar het is zo anders.
Mariska Zandbergen gelooft in de goedheid van de mens en haar zoon Falco gelooft in een plakje worst.

Corrie van Santen gelooft dat de wereld ooit een keertje beter wordt. Ze is blij dat de jeugd toch weer wat meer naar de kerk trekt. Het zou beter zijn als de mensen wat meer voor elkaar over moeten hebben en minder egoïstisch zijn.

Tine Vergeer vangt in haar vlucht de vraag op en roept over haar schouders dat ze in de wereld gelooft en ze snelt gauw verder.
Stien Granneman gelooft in de kerk en dat er later ‘wat’ is. Als ze ergens mee zit, voelt zij zich gesteund en geholpen. Tevreden zijn met jezelf en dat doorgeven aan anderen. Ze heeft zin in ’t leven en geniet van haar kinderen.

Elly Knebel gelooft ook dat er meer is tussen hemel en aarde. Er gebeuren soms dingen dat ze denkt: ‘Hoe is het mogelijk! Het kan toeval zijn, maar toch erg frappant’. En ze gelooft in haar kinderen en in haar kleinzoon Kevin.

Antoinette v.d.Bosch gelooft niet in God, maar …. ergens moet er toch iets zijn, iets voorbestemd. Ze hoopt dat ieder wel iets van geluk krijgt.
Tamara gelooft, zeker nu haar moeder pas is overleden, dat er meer is tussen hemel en aarde.

Wil Schoonderwoerd, gelooft in zoveel dingen: ‘In God, de goedheid in de mens, in vriendschap, niet in doemdenken, in de positiviteit van jongeren.’ Ze heeft dit ervaren na het overlijden van haar man. Ze heeft van vrienden van haar kinderen heel inhoudvolle reacties ontvangen. Echt héél bijzonder. Ze sluit af met de mededeling dat ze ook gelooft in inzet in ontwikkelingslanden.

Sjaak Jansen: ‘Ik geloof dat het in Zoeterwoude wel leuk wordt.’
Adrie Onderwater: ‘Ik geloof in meer respect voor de medemens, geloof in jezelf en probeer niet zo snel oordelen.’

Dirk Elkhuizen geeft aan dat naarmate hij ouder wordt het steeds moeilijker het wordt. De jeugd heeft goede bedoelingen maar wordt vaak teleurgesteld. Hij is nu 70 jaar en heeft de laatste jaren van de oorlog bewust meegemaakt, hij heeft meegeholpen aan de heropbouw van het land. Toen woonden er 8 miljoen mensen in Nederland, dat was toen al erg veel. Er werd hard nagedacht over emigreren. Nu met 16 miljoen mensen is het geen wonder dat je vertragingen oploopt in het openbaar vervoer en in de files op de weg. Maar ja, rijkdom lokt!

Margreet en Sacha, moeder en dochter. De vraag wordt doorgespeeld aan haar dochter. Sacha kijkt verlegen, slaat de armen om har moeders nek en duikt met haar hoofd weg achter haar moeders hoofd. Dat is duidelijk, ze gelooft in haar moeder en haar moeder in haar en in een leuke kerst én in God én in brood. Ze gelooft dat ze honger heeft.

Ramona: ‘Ik geloof in mij zelf.’ Het doet me goed om te horen dat de jeugd in zichzelf gelooft.
Ook Anita Haan gelooft in zichzelf en in alles wat zichtbaar is. We moeten er met z’n allen wat van kunnen maken.

Arletta Wagemaker gelooft in haar die kinderen, die op hun beurt weer geloven in een stukje van de gevulde koek die ligt te geuren op tafel, alleen Bram gaat voor een plakje worst.
Mary Koeleman gelooft dat het toch nog een keer goed komt, met het zorgstelsel en de regering. Zoon Jan Kerkvliet gelooft in het wonen op de boerderij want pas dan krijgt hij een hondje.

Jona van der Meer loopt dik ingepakt voorbij en geeft in het voorbijgaan aan dat ze gelooft nooit meer van die migraine af te komen.

Sylvia van den Bos gelooft niet meer in het vertrouwen van de mens, maar wel in echte vrienden. Overdaad en cadeautjes met de kerst daar gelooft ze niet in, dan loop je je doel voorbij, dat past niet bij het christelijk geloof.

André Suyten gaat voor meer natuurlijke producten en meer verdraagzaam zijn naar elkaar. Hij wenst een ieder veel gezondheid toe en wil u volgend jaar weer zoveel mogelijk van dienst zijn.

Ik wil iedereen graag bedanken voor hun bijdrage aan dit kerstnummer .

Petra Oliehoek van Es

Ten eerste: de viering van afgelopen zondag ging grandioos!!!!…het welkomstlied van VAN HALEN hebben we echt laten knallen!!! KNAP HOOR!!…Bedankt!!! Ook namens Sjaak en Ria van Rijn. Dit is het lievelingslied van de vader van Mirna van Doorn….dus Jos jouw dag kon niet meer stuk!…hahahaha…Ten tweede: nog een paar nachtjes slapen dan is het zover: KERSTAVOND! We mogen niet mopperen, de generale repetitie van afgelopen maandag is goed gegaan! Ik mag tevreden zijn en Maria sluit zich hierbij aan. Wij mogen trots zijn op de KIDS!!! We hebben gemerkt dat jullie vooruit zijn gegaan. Liedjes, die jullie vorig jaar te hoog vonden, zingen jullie nu met gemak. Zelfs een paar liedjes zingen jullie nu hoger dan vorig jaar, dit is een goed teken. A.s. zaterdagavond 24 december gaan we weer gezamenlijk broodmaaltijd nuttigen. Wij verwachten jullie om 17.00 uur. We nemen aan dat iedereen weer op tijd aanwezig is, zodat wij ook op tijd kunnen beginnen. DUS TOT A.S. ZATERDAGAVOND OM 17.00 UUR!!! Wij zorgen voor de broodmaaltijd! Annabel denk aan je fluit!!!…hahahaha…
Verder wensen wij iedereen nog fijne dagen!!!
Maria & Carmen

Op 13 december 2005 vierden de leden van de ‘Vrouw Actief’ vereniging hun eerste kerstavond sinds hun oprichting begin dit jaar. Een excellente gelegenheid om te informeren waar de vrouw van nu in gelooft. Geloof en hoop liggen dicht bij elkaar en de hoop overtreft soms het geloof, daarom heb ik mijn vragenlijstje uitgebreid met hoop en liefde. Dat maakt het traditionele rijtje compleet.
Carla Belt zit vlak naast mij en mag de spits afbijten. Ze hoopt dat haar verhuizing goed gaat. Ze houdt van Joop en de leuke dingen in het leven, zoals het maken van reizen. Ze gelooft dat er een leven is na de vijftig. Carla van harte gefeliciteerd!
Tilly Janson zit aan mijn linkerzijde en zij hoopt gezond oud te worden, ze houdt van haar kinderen en kleinkinderen en van het maken van verre reizen. Ze gelooft in échte liefde.
Loes de Haas gelooft in alles wat groeit en bloeit, ze houdt van lekker gezond bezig zijn en hoopt op een soepel en ontspannen 2006.
Bep Luiten gelooft dat er íets is, ze hoopt op een goed verloop van de mensen en haar liefde gaat uit naar de vreugde en harmonie met de mensen om haar heen.
Marga Stijnman gelooft in de goedheid van de mensen, de wereld is zo slecht nog niet. Ze hoopt op een leuke baan en haar liefde gaat uit naar lekker buiten in de natuur bezig te zijn.
Ik schuif iets verder op en spreek Nel van der Zwan, ze gelooft in weinig, maar wel in de natuur, daar komt ze tot rust. Als ze het wel eens moeilijk heeft zoekt ze het strand op om uit te wapperen. Ze hoopt dat het straks goed gaat met het nieuwe salarissysteem op haar werk. Ze hoopt dat het systeem aansluit bij haar eigen systeem in haar hoofd. Haar liefde gaat eveneens uit naar de natuur.
Mieke Hogervorst heeft haar geloof al uitgesproken in de supermarkt, ze hoopt dat de toekomst beter wordt: minder aanslagen en gezondheid voor haar gezin. Ze houdt van haar honden en vissen en het werken met bloemen. Ria van Leeuwen Bolleboom gelooft niet dat ze gelooft. Ze hoopt dat alles blijft gaan, zoals het gaat. Haar liefde gaat uit naar de natuur, bloemen, kinderen en kleindochter Rienke.
Joke Juffermans gelooft in het goede van de mensen en dat ze de juiste mensen op haar pad tegenkomt. Ze gelooft in het geven van training aan leuke kinderen. De jeugd is hetzelfde gebleven, alleen wordt er steeds meer angst gekweekt. Men durft elkaar letterlijk niet meer in de ogen te kijken. Er is bijna geen oogcontact meer. Ze hoopt op meer openheid. Ze houdt van haar Kees en de kinderen, familie is heel belangrijk voor haar, de basis moet goed zijn. Ze gelooft trouwens niet in de media, daar word je alleen maar somber van. Als ze ’s morgens in bed naar het nieuws kijken, worden ze daar niet vrolijk van. Om de dag toch nog goed te starten kijken ze na het nieuws even naar Sesamstraat, want na het zien van Pino en Supergroover kan je dag niet meer stuk.
Annie van Rijn, gelooft in gezellige kerstdagen, hoopt op een lot uit de nieuwjaarsloterij en op meer vrede op aarde en of we wat meer aan elkaar kunnen denken. Ze houdt van fietsen, wandelen en zwemmen.
Agaath v.d.. Zwaan gelooft niet in mensen die alles beloven en niets nakomen. Ze hoopt op een goed en gezond leven. Ze houdt van gezelligheid, eten, van mensen om haar heen, haar man en van winkelen. Conny Janson gelooft niet in sprookjes, ze hoopt op een beter 2006 met minder narigheid en natuurlijk op het voortbestaan van de vrouwenvereniging. Haar liefde gaat uit naar haar eigen Piet en naar lekker fietsen en buiten zijn.
Regina de Winter heeft haar geloof al prijs gegeven aan de kassa bij de supermarkt, ze hoopt op een toekomst met veel vrede en gezondheid. Haar liefde gaat uit naar muziek, zingen en schaatsen. Anneke de Jong gelooft in de sterren, ze hoopt op een gezond en fijn jaar voor iedereen en haar familie in het bijzonder. Haar liefde gaat uit naar haar kinderen, bloemen en planten.
Ida Soonius gelooft dat er wat is en ze hoopt dan dat iedereen gelijk is. Ze houdt van ijs, van lekker buiten in de natuur zijn, haar kleinzoon Levi en ze houdt ook alvast van de volgende.
Wil Soonius gelooft in het hiernamaals, daar is ze van overtuigd. Ze hoopt dat ze gezond blijft. Zij houdt van haar kleindochter Iva, haar kinderen en de héle familie.
Martha Hooymans gelooft. Er gebeurt wel eens iets dat geen toeval kan zijn, maar je moet het ook willen zien. Ida heeft hier een sprekend voorbeeld van. Op de dag dat haar moeder werd begraven en zij van het kerkhof kwam zag ze een auto met ‘Treurniet’ erop langs rijden……
Martha hoopt gezond te blijven en prijst zich gelukkig omdat zij beide ouders nog heeft. Ze heeft dubbele gevoelens voor haar zoon Björn die beroepsmilitair is en mogelijk begin volgend jaar naar Afghanistan wordt uitgezonden. Hij wil het graag en ze gunt het hem, maar…..
Wil van Es hoopt dat Martijn een marathonwedstrijd gaat winnen op de schaats. Ohhh maar dat willen alle tafelgenoten om haar heen ook, sterker nog zij geloven het. Ze is gek op haar kleindochter Isis, ze is heel speciaal. Ze is blij dat ze 1 á 2 dagen per week mag oppassen. Hebben jullie Martijn trouwens gezien op t.v. west? Hij was allerlei schaatsbanen aan het uittesten.
Alie van Veen gelooft dat er meer is tussen hemel en aarde en dat we elkaar later in het hiernamaals weer tegenkomen en dan richten we weer een nieuwe vrouwenclub op! Ze hoopt op een beter 2006 met meer gezondheid. Ze wenst de buurtjes Theo en Bep een geweldige vakantie toe, ze verdienen het omdat ze altijd voor anderen klaar staan. Ze hoopt ook dat Lia de Jong een geweldige tijd zal hebben bij haar dochter Linda in Brazilië. Ze is dol op haar kleinkinderen Amber, Wessel en Finn.
Rita van der Hoek gelooft in alles wat goed is. Het maakt eigenlijk niet zoveel uit of het nu God, Christus of Boeddha is. De basisprincipes zijn gelijk, het gaat in alle gevallen om het goed en kwaad. Ze hoopt op een wereld zonder ruzie, maar wel met discussies. Ze houdt van eten, drinken, roken en natuurlijk haar kleindochter Cindy.
Er waren nog veel meer leden, maar door deze toch wat tijdrovende klus, was een deel van hen al naar huis. Ik ga ervan uit dat zij geloven in het voortbestaan van deze vereniging. Een ieder bedankt voor uw inbreng.
Petra Oliehoek van Es

Gera Vermaas heeft bijgedragen aan het kerstnummer met een stukje tekst van schrijver Ton van der Kroon. Het gaat over geven, vooral in relaties. Het sprak haar zo aan, dat zij het met ons wil delen.

Onvoorwaardelijk geven
In het spel voor gevorderden komt het begrip onvoorwaardelijk geven en ontvangen om de hoek kijken. Het is het hogeschoolniveau in relaties, de slagroom op de koffie. Hoe kunnen we werkelijk geven, zonder er direct iets voor terug te willen hebben? Het vraagt een sublieme afstemming op degene aan wie we iets te geven hebben, en anderzijds vereist het de gave van de tegenpartij om werkelijk te kunnen ontvangen. Beide kanten dragen bij aan een steeds dieper niveau van wederzijdse uitwisseling. Het geven wordt een kunst op zich, een ondergeschiktheid aan het genot en het welbevinden van de ander in plaats van de heimelijke bevrediging van onze eigen wensen. Het geven wordt boven het beperkte geven van een ding uitgetild, een moment van aandacht of zorg, of een cadeau, en transformeert in het geven van jezelf. Werkelijk geven is jezelf geven, je liefde, je kwetsbaarheid, je falen, je vreugde, je passie.
Het ontvangen is een zo mogelijk nog diepere spirituele ervaring. Door ons helemaal leeg te maken, onze verwachtingen los te laten over wat we graag gehad zouden willen hebben, onze veronderstelde wensen en behoeften aan de kant te zetten, ontstaat een diepe ontvankelijkheid die overeenkomt met meditatie.
In beide principes, het ontvangen en het geven, stuiten we op het begrip overgave . Overgave aan de liefde van de ander, die boven het persoonlijke niveau uitstijgt.
Overgave aan de stroom van waarheid en energie die zich tussen twee partners heen en weer beweegt. Overgave aan alles wat op je pad komt, of het nu prachtig, hemels, verschrikkelijk of banaal is. Overgave aan de liefde zelf, maar het vergt een lange weg om het leven zo transparant en vloeibaar te maken. Soms zijn we bang om te ontvangen, soms zijn we bang om te geven. Liefde roept pijn op: oude patronen komen aan de oppervlakte als echo s uit het verleden. De kunst is om daar met aandacht en bewustzijn naar te kijken, zodat de pijn kan transformeren dat is de alchemistische waarde van een relatie. Verwacht geen rozengeur en maneschijn; het doel van een relatie is om oude wonden te helen, je verder te ontwikkelen, dieper lief te hebben. Wat ooit een strijd was, wordt langzamerhand een spel, een uitproberen, een proces van groei en verandering. Wie open staat om te leren zal telkens weer nieuwe mogelijkheden vinden voor het spel van geven en ontvangen.

Het geloof van de Gaanders
In deze tijd van het jaar is het een drukte van belang in de pastorie en Nel Klijn loopt vaak even in en uit, zodat ook haar de vraag wordt voorgelegd waar zij in gelooft. ‘In de goedheid van de mens’ is haar eerste spontane reactie. Ze vertelt druk bezig te zijn met de voorbereidingen van het Gaandersboekje dat het eerste weekend van het nieuwe jaar verspreid gaat worden. Ik bedenk dat dit ook en leuk clubje is om eens bij te informeren waar zij nu geloven. Nel is per direct als reporter aangenomen en zij zal een visje uitgooien. Ze heeft de vraag op een van de avonden uitgezet om later in de week haar vangst binnen te halen.

Waar geloof jij in?
Paul van Santen: ‘Ik geloof, dat mijn moeder over mijn schouder mee kijkt.’

Ronald van Nierop:
Ik geloof, dat Prins Aad II , de Raad van Elf een rozige carnaval gaat bezorgen.
Ik geloof, dat ik niet geloof.
Ik geloof, dat Frits Philips nu ergens anders zijn lampje opsteekt.
Ik geloof, dat er in de hemel ook zwaartekracht is, anders hadden de engelen geen vleugels gehad.
Pas wanneer Sint is vertrokken, mag de kerstversiering uit de kast worden getrokken.
Ik geloof het wel!

Nel Klijn:
Ik geloof, in de goedheid van de mens.
Ik geloof, in de inzet die ik doe voor mijn werk.
Ik geloof, dat er meer is tussen hemel en aarde.
Ik geloof, in onze familieband.
Ik geloof, dat we dit jaar weer een mooi carnavalsboekje krijgen.

Van vrijdag 6 januari tot 6 maart 2006 is er een expositie van unieke panoramische foto s georganiseerd in het gemeentehuis van Zoeterwoude. Het thema van de expositie is zomer in winter . De foto s zijn gemaakt door Coen Franken, zelf woonachtig in Zoeterwoude. Coen is gespecialiseerd in fotografie en met name niet alledaags fotografisch beeld bewerken op artistieke/kunstzinnige wijze.
De expositie betreft realistische zomerlandschapsfoto s die het weiland en dorpskarakter van Zoeterwoude en omliggende de streek richting het groene hart typeren. Het zijn die plekken waar de inwoners van Zoeterwoude veelal met trots over spreken.
Het gaat om een 20 tal foto s waarvan er tussen de 10 en 12 in het gemeentehuis te bezichtigen zullen zijn.
De foto s zijn in een (afwijkend) formaat van 25cm hoog x 100cm breed tot 125cm breed.
Er zijn om u een indruk te geven van de foto s zijn 2 voorbeelden bijgesloten.
Zie om een indruk te krijgen van Coen zijn overig werk de website www.frankenbol.nl , met name onder bewerking . Sinds enige tijd heeft Coen een eigen onderneming opgezet om zich verder te onderscheiden en te ontwikkelen op dit gebied. Onder het kopje stratenproject vindt u overigens ook een aantal (panorama)foto s van Stompwijk die in de collectie zitten. Mogelijk komt er in Stompwijk ook een expositie!
Het idee van de expositie is ontstaan naar aanleiding van veel positieve reacties op een panoramafoto die tijdens de laatste braderie in Zoeterwoude in mijn stand hing. Juist omdat het onderwerp doorgaans veel mensen in de omgeving van Zoeterwoude aanspreekt zou het leuk zijn als iedereen weet dat de foto s te bezichtigen zijn in het gemeentehuis.
De opening van de expositie is op vrijdag 6 januari om 16.30uur.

Aad en Plony v. Es uit Australië
Wensen familie, vrienden en bekenden
een gezond en gelukkig 2006 toe

Een vriendje van mijn zoon Sven kijkt naar de sterrenhemel en wijst een ster aan: “Dat is de ster van mijn zus!” zegt hij stellig. Daar gelooft hij in. Zij was twaalf toen ze stierf. Ik slik een paar keer en zeg hem dat hij helemaal gelijk heeft. Wie ben ik om hem tegen te spreken? Toen de opa van mijn kinderen overleden was en Youri en Sven weer op het voetbalveld stonden omdat het leven weer opgepikt moest worden, scoorden ze een doelpunt: “Voor Opa!” schreeuwden ze naar de kant waar ik stond toe te kijken, en vervolgens wezen ze met hun vinger naar boven. Want daar geloven ze in en wie ben ik om dat geloof af te pakken? Mijn moeder zegt altijd als ze haar kleinkinderen naar bed brengt:
“Slaap met Godje” en geeft ze vervolgens met de vinger een kruisje op hun voorhoofd. Want zij gelooft dat ze daar lekkerder van slapen gaan. Als de jongens het voetbalveld oplopen voor een wedstrijd gaan ze er op voorhand helemaal van uit dat ze winnen omdat ze geloven dat zíj de beste zijn. Ze vergelijken zichzelf met de sterren uit de voetbalwereld en dat zijn ze ook in de ogen van hun ouders want die geloven dat hun zoon of dochter de beste is. Als je vooruit wilt móet je wel ergens in geloven. Terwijl ik dit schrijf komt zoon Youri naast me staan, spant zijn bovenarm en geeft daarbij aan dat het zijn spierballen zijn want daar gelooft hij in. Een collega van mij geloofde dat hij een slag uit het wiel kon halen van een van onze fietsen en heeft vervolgens drie uur lang kromgebogen over de fiets met de spaken zitten stoeien… maar de slag kwam er niet uit. Wel kreeg hij een slag in zijn rug maar de fysiotherapeut geloofde er volledig in om die rug weer op orde te krijgen….André geloofde dat Rachel in hem geloofde en zong daar een liedje over en werd vervolgens met een vuurpijl de ruimte in geschoten want daar geloofde zij weer in. Peter R. de Vries geloofde dat hij in de politiek een zaak had maar een groot deel van de Nederlandse bevolking geloofde dat niet en nu kan hij weer achter weggegooide computers aan en op zoek naar floppies met geheime informatie. Ik geloof dat over een jaar of twintig alle culturen in dit land wél goed met elkaar kunnen, dat we dan écht een tolerant land zijn. We zullen het toch met elkaar moeten doen. Ik geloof ook dat de NOS gewoon weer het voetbal terug krijgt maar ik geloof niet in een Wouter Bos die politiek vergelijkt met het coachen van een Nederlands Elftal: hij vindt zichzelf meer een Van Basten dan een Advocaat… Wij steken elke avond een kaarsje aan bij de foto van onze overleden vader en schoonvader zodat hij tóch nog bij ons is want daar geloven wij in. Tot vervelens toe herhalen wij naar de kinderen toe dat ze de deur achter zich dicht moeten doen, de dop op de tandpasta moeten draaien en naar links en naar rechts moeten kijken als ze willen oversteken want we geloven dat er een dag komt dat ze dat allemaal uit hun zelf doen. Geloven is immers hopen dat je gelijk hebt of krijgt. Want wij geloven ook dat we de kinderen een goede basis meegeven in hun verdere leven. Ik geloof ook in de mensen die andere mensen helpen, bijvoorbeeld door het verspreiden van voedselpakketten. Want zij geloven niet in dat we de armoede maar gewoon moeten negeren. Mijn vrouw gelooft dat ik ooit in onze huiskamer een hele mooie wandkast zal maken maar persoonlijk heb ik daar weer weinig geloof in. Zij gelooft weer niet dat ik de magnetron kan maken maar daar geloof ik wel weer in. Alleen lukt dat me niet meer in 2005 maar gok ik meer op het nieuwe jaar.Prettige Kerstdagen en blijf met twee benen op de grond staan in 2006!

BIBLIOTHEEK GESLOTEN TIJDENS FEESTDAGEN
In verband met de komende feestdagen zijn de drie locaties van Bibliotheek Leidschendam Voorburg gesloten op maandag 26 december, tweede Kerstdag.
Voor de overige dagen gelden normale openingstijden:
Locatie Stompwijk: maandag en vrijdag 18.30 20.00 uur, dinsdag 13.30 16.30 uur, woensdag en zaterdag: gesloten, donderdag 9.00 12.30 uur.

Op donderdagmiddag 12 januari gaat de cursus terugblik van start in de bibliotheek, locatie Voorburg.
Waarom terugblik?
Iedereen heeft zijn eigen levensverhaal. Het is leuk om op zoek te gaan naar de achtergrond van dat verhaal en het te begrijpen, te bewaren of verder te vertellen.
Terugblik laat mensen in hun geheugen graven. Een geur, muziek, een voorwerp of een anekdote. Terugblik is een feest van herinnering. Ieder deelnemers werkt aan zijn eigen terugblikmap vol herinneringen aan het dagelijks leven, zijn woonomgeving, zijn levenswerk, vrienden, dromen, verwachtingen, de rode draad en nog veel meer. Terugblik inspireert.
Terugblik zal voor sommigen het begin zijn van een autobiografie. Anderen zullen zich verder willen verdiepen in de contact van het eigen levensverhaal. Maar iederéén zal verbaasd zijn over de hoeveelheid herinnering en het plezier de Terugblik heeft opgeleverd.
Meer informatie en aanmelden : telefoon 070 3222669,
email: info@terugblikcursus.nl of website:www.terugblikcursus.nl

DAMTOERNOOI OP DE SCHAAKCLUB
Ja, U leest het goed, dammen op de schaakclub. Om het oudjaar ludiek uit te luiden organiseert de schaakclub een echt damtoernooi. Dit toernooi zal gespeeld worden op:
DINSDAG 27 DECEMBER in het DORPSHUIS. ZAAL OPEN: 20.00 UUR, AANVANG: 20.15 UUR. Het toernooi staat open voor iedere inwoner van Stompwijk en de winnaar mag zich de allereerste officiële damkampioen van Stompwijk noemen. Een zeer grote eer, mogen we wel zeggen.
Gelieve voor maandag 26 december opgeven bij John van Santen, tel: 023 5577801.