Hierbij bent u uitgenodigd voor een openbare vergadering op
* dinsdag 2 september (vanavond!) om 19.30 uur van de commissie Openbaar Gebied
* woensdag 3 september om 19.30 uur van de commissie Algemene Zaken
* dinsdag 9 september om 20.30 uur van de commissie Openbaar Gebied. De extra vergadering staat geheel in het teken van het project Revitalisering historisch centrum Leidschendam.

De vergaderingen vinden plaats in Huize Swaensteyn, Herenstraat 72/74 te Voorburg.
Gemeente Leidschendam/Voorburg

Fathel Neema, grafiek en schilderijen 6 september t/m 19 oktober 2003 Het weekend van 6 en 7 september staat in het teken van kunst en mode. Het nieuwe kunstseizoen staat weer voor de deur, het begin van veel nieuwe tentoonstellingen in galeries en musea. Op de bovengang van Museum Swaensteyn exposeert de Irakese kunstenaar Fathel Neema (1964). Hij studeerde aan de Academie voor Schone Kunsten in Bagdad en sinds enige jaren woont hij in Voorburg aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst in Den Haag. Zijn werk is een mengeling van oost en west. Geïnspireerd door de mythen, verhalen en rituelen uit het Oosten schildert hij primitieve en folkloristische figuren. Ook denkbeelden over het hiernamaals hebben een belangrijke invloed op zijn werk. Zijn schilderijen zijn kleurrijk, soms bijna abstract en nodigen de beschouwer uit om goed te kijken naar de soms complexe beelden. In zijn grafiek zijn de kleuren vaak tot een paar basistinten teruggebracht. Ook hier minimaliseert Neema zijn objecten of vermeerdert ze juist, voegt vormen toe of haalt ze weer weg. Het werk van Fathel Neema is te zien op de bovengang van Museum Swaensteyn. In het kunst en modeweekend (6 en 7 september) is de toegang gratis!

Museum Swaensteyn, Herenstraat 101, 2271 CC Voorburg, www.swaensteyn.nl.
Openingstijden: woensdag tot en met zondag van 13.00 tot 17.00 uur.

Afgelopen zaterdag was het dan weer zover. De jaarlijkse strandtraining op het Wassenaarse strand stond op het programma. De week ervoor had meester Erik alle judoka’s een briefje meegegeven om de ouders in te lichten en te vragen voor vervoer. De strandtraining zou doorgaan als het niet regende, hagelde, sneeuwde of onweerde. Vrijdag had ik er nog een hard hoofd in, maar toen ik zaterdagochtend vanaf m’n slaapplekkie een helderblauwe lucht door het dakraam zag kreeg ik meer hoop. Een telefoontje naar de meester bevestigde mijn hoop en om 9.30 uur zag het wit van het judogrut op de parkeerplaats. Bijkomend voordeel was dat het ook zwart zag van de ouders, waarvan ook nog ruim voldoende die hun auto ter beschikking stelde.
Zo vertrokken we om 9.45 uur met zeker 10 auto’s naar de Wassenaarse slag. Daar gearriveerd troffen we een lekker golvende branding met een recht op het strand blazende stevige wind aan. Meester Erik moest samen met zijn assistent meester de toch wel opgewonden leerlingen eerst even van de branding wegtrekken naar een breder stuk strand waar de training plaats zou vinden.
De warming up bestond uit een wedstrijdje hardlopen vanaf een door de meester getrokken streep naar de branding. Daar het water aanraken, terug rennen naar de teen van het duin en weer terug naar de streep. Geloof me, met dat mulle zand en op dat brede strand waren de jongens en meisjes direct voldoende opgewarmd. Daarna kwamen er wat judoworpen aan bod waar ik helaas geen namen van kan noemen. Er hebben wel heel wat leerlingen in het zand moeten bijten. Er volgde ook nog wat spelletjes met de bal en wat spar partijtjes die vaak uitmonden in een krioelende massa van die knurftjes die het liefst de meesters wilden vloeren.
Uiteindelijk na drie kwartier training was het tijd voor de zwempartij. De leerlingen met zwemdiploma gingen, met judopak of zwembroek, de branding in. Daar konden ze onder begeleiding van de meesters lekker zwemmen en een partijtje judoën met de golven. Ik heb zelfs wat ouders de branding in zien verdwijnen (en terugkomen). De diplomaloze en meest jongere leerlingen vermaakten zich in/aan de rand van de branding. Maar ook daar bleven de judopakken niet echt droog.
Om ca. 12.00 uur vertrokken we weer naar de parkeerplaats nadat een ieder zich had afgedroogd, verkleed, wat had gedronken en weer was opgewarmd. En dat betekende dan weer het einde van een geslaagde uitvoering van de jaarlijkse en ondertussen toch wel tot een traditie uitgroeiende judo strandtraining. Hou dat vol meester(s)!!!!!!!

Peter Bol

Stompwijk ’92 hoeft het begin van de competitie niet te vrezen. De ploeg is zeker niet de voornaamste degradatiekandidaat. De zwaarbevochten en op karakter afgedwongen 3*2 zege tegen Bernardus voor de amstelcup lijkt daarvoor een goede graadmeter. Het elftal toonde naast goed voetbal met name veel wilskracht tegen de op papier gelijkwaardige tegenstander. De spitsen moeten wel beter met de kansen leren omspringen. Ron de Roode brengt steeds meer voetbal in het elftal. Stompwijk ’92 verloor op 26 augustus weliswaar met 4*1 van Woubrugge voor de beker, maar het elftal was voetballend zeker gelijkwaardig aan de derdeklasser. Drie van de vier tegengoals waren onnodig. Ondanks deze defensieve fouten koos de trainer vol voor de aanval tegen Bernardus. Dat elftal is een goede middenmoter in de vierde klasse. De start van de wedstrijd mocht er zijn. De spelers lieten de bal lekker snel rondgaan en liepen zich goed vrij. Centrale verdediger Hans van Benten speelde een belangrijke rol in het spel, omdat hij voortdurend doorschoof naar het middenveld. Omdat de tegenstander uit Hazerswoude Rijndijk ook vol op de aanval speelde, was de wedstrijd erg aantrekkelijk. De offensieve speelstijl van de Stompwijkers ging echter wel ten koste van de achterhoede. Bij balverlies kwam de defensie meteen in de problemen, omdat de verdedigers man op man speelden tegen de snelle spitsen. Bernardus kwam dan ook in de 11e minuut op voorsprong uit een messcherpe counter. Jordi de Brabander liep Dennis Soonius erg helemaal uit en schoof de bal beheerst langs doelman Mooyman in de korte hoek. Stompwijk ’92 liet zich niet van de wijs brengen door deze plotselinge treffer en ging verwoed op jacht naar de 1*1. Martijn Droog had zijn ploeg in de 14e minuut zeker op gelijke hoogte gebracht, wanneer Toby van Marwijk de bal op hem had afgegeven. Het doel was namelijk helemaal leeg. De rechterspits ging echter voor eigen succes. Drie minuten later scoorde Droog wel, maar zijn goal werd vanwege buitenspel afgekeurd. De verdiende gelijkmaker hing in de lucht, maar de goal viel echter aan de andere kant. Edwin Buitelaar kon zijn ploeg in de 29e minuut naar 2*0 schieten, omdat een Stompwijker de bal uit een hoekschop zomaar in zijn voeten kopte. Buitelaar had het duel vijf minuten later het duel voortijdig kunnen beslissen, maar ditmaal liet hij een opgelegde kans onbenut. Dat bleek een dure misser te zijn, omdat Stompwijk ’92 in de 37e minuut een strafschop kreeg. Hans van Benten benutte dit buitenkansje koelbloedig.Deze treffer bleek het keerpunt in het aantrekkelijke duel. Met name het inbrengen van Jorrian Hendriks bleek een goede zet, omdat de jonge speler veel op het middenveld afdwong. De Stompwijkers kregen na rust kans op kans en binnen een mum van tijd was het 2*2. Toby van Marwijk schoof de bal akelig precies langs doelman Van der Werff. De thuisploeg ging de duels ook vol aan tegen Bernardus dat de kluts steeds meer kwijt raakte. De spelers joegen veel feller op de bal dan voor de rust, waardoor de verdedigers van de tegenpartij de bal steeds vaker op de eigen keeper moesten terugspelen. De terugspeelballen op Van der Werff waren regelmatig te zacht, maar de spitsen wisten deze fouten niet af te straffen. Ondanks het duidelijke Stompwijkse overwicht na rust werd Bernardus nog twee keer echt gevaarlijk. Jordi de Brabander kon in de 78e minuut zomaar op Danny Mooyman aflopen voor zijn tweede treffer. De uit zijn doel gelopen keeper verkleinde zijn doel echter zo goed dat de fysiek sterke spits niet kon scoren. Hans van Benten haalde de bal van de lijn af en een minuut later deed Wouter van Santen hetzelfde. Stompwijk ’92 ontsnapte dus aan de 3*2. In de 80e minuut scoorde de thuisploeg zelf wel de meer dan verdiende derde treffer. Een verre uittrap van Danny Mooyman leidde de goal van Toby van Marwijk in. De spits sprintte op het juiste moment weg bij zijn directe tegenstander, waardoor hij met de bal in zijn voet ongehinderd op doelman Van der Werff kon aflopen. De rappe aanvaller hield het hoofd koel en bracht zijn elftal aan de leiding. Stompwijk ’92 kreeg ook nog enkele grote kansen op de 4*2, maar meer goals bleven uit. Het elftal van Ron de Roode gaat niet verder in de amstelcup, omdat Woubrugge als eerste in de poule eindigde. Niemand in Stompwijk maalde daar om. Het elftal speelt onder Ron de Roode prima combinatievoetbal en is gezien het vertoonde spel zeker niet de mindere van andere vierdeklassers. De achterhoede staat door de blessure van Vincent Romijn nog niet helemaal. Het benutten van kansen blijft echter het grootste probleem. Dat kan de Stompwijkers in de eerste competitiewedstrijd tegen kampioenskandidaat Teylingen fataal worden. Een extra training afwerken op doel kan zeker geen kwaad.

Hans Beukema

FLUGEL ??? Lekkerrr…..!!!
Het was een uurtje of zeven, al het Stompwijkse volk stroomde naar binnen en je hoefde niet lang te wachten op het mega feest dat volgde. Nee, nee het was deze week nog geen striptease party. Sommigen bezoekers van Orion hadden het nog zo gehoopt maar dat feest is aanstaande zondag. Wel hadden we de heuse FLUGEL PARTY! Dit feest is ook iets waarvoor je niet thuis kan en mag blijven. De flügel (rood party drankje) vloog over de bar, de sfeer was zoals altijd weer super dus het was gewoon een perfecte zondagavond. Dan nog even over de vrijdag, toen waren we natuurlijk ook hartstikke geopend. Om klokslag 21.00 uur werd het startsein gegeven om het weekend super gezellig te openen en waar doe je dat anders dan in Orion?!!. Het gedans kwam deze avond wat laat op gang maar toch heeft iedereen die deze vrijdag in Orion was erg genoten. Vrijdag was onze nieuwe aanwinst (een mega fotolijst) ook weer ge update met prachtige en vooral hele grappige foto`s.
Mannen LET OP:
Aanstaande zondag komt er een vrouw het podium op, deze vrouw gaat niet zomaar even een potje dansen. Deze vrouw gaat een heuse stripact op voeren. Waarbij ze zich langzaam van haren kleren zal ontdoen. Helaas voor jullie mannen zullen we ook de vrouwen een plezier moeten doen en hebben we ook een stripper uitgenodigd. Het voordeel hiervan is dat de mannen een kans krijgen te leren paaldansen. Want dat paaldansen op zondag gaat toch af en toe helemaal nergens over.
Vrouwen LET OP:
Voor komende zondag hebben wij van Orion, een super striptease party georganiseerd. Kijken wij in het woordenboek dan zien wij achter het woord ‘striptease’ staan: een shownummer waarbij een vrouw zich geleidelijk van haar kleding ontdoet. Een vrouw dus. Maaaaaar…… “heb maar geen bang”. Wij hebben voor aanstaande zondag voor alle vrouwelijke Orion bezoekers, naast een vrouw ook een man gevonden die zich in zijn act geleidelijk zal ontdoen van zijn kleding.
Zondag 7 september dus een mega STRIPTEASE PARTY. Kom allemaal gezellig naar de bardancing van Stompwijk. We zijn natuurlijk vanaf 19.00 uur geopend. Vrijdag blijven we pot en pot dicht, ja vorige week waren we open, hè?!!. Ook zou je verwachten dat de mannen van de Formule 1 zondag hun rondjes weer gaan rijden, maar helaas ook dit weekend geen formule 1. volgende week rijden de bolides wel, maar dat horen jullie nog van ons.
Een hele fijne week en tot zondag. O ja kom zondag op tijd want ander mis je het shownummer.

Groeten, Het Orion bestuur

Afvalstoffenheffing Leidschendam/Voorburg omhoog.

In de kernen Leidschendam en Stompwijk worden voortaan de grijze èn de groene huisvuilcontainers wekelijks geleegd. Inwoners van Leidschendam Voorburg gaan vanaf volgend jaar wel meer betalen voor het ophalen van hun afval. Er komt één tarief voor zowel een als meerpersoonshuishoudens. Dat hebben burgemeester en wethouders van Leidschendam Voorburg besloten.In de huidige situatie bestaan er in beide voormalige gemeenten verschillen op het gebied van afvalstoffen. Inwoners van Voorburg kunnen wekelijks hun huisvuil aan de straat zetten; in de andere twee kernen wordt de ene week groenafval ingezameld, de andere week restafval. Voorburg kent één tarief, voor Leidschendam en Stompwijk gelden gedifferentieerde tarieven. Burgemeester en wethouders willen vanaf 1 januari 2004 voor de hele gemeente een lijn trekken.

Verbetering
Het serviceniveau komt voor alle kernen op hetzelfde niveau te liggen. Voor de bewoners van de bijna achtduizend laagbouwwoningen in Leidschendam en Stompwijk betekent dat een verbetering van de dienstverlening. Zij kunnen voortaan wekelijks beide afvalcontainers aan de weg zetten; momenteel wordt de ene week de groene en de andere week de grijze container geleegd. De verhoogde inzamelfrequentie sluit aan bij de wensen van de bewoners. Uit een vorig jaar gehouden enquête over huishoudelijke afvalstoffen blijkt dat inwoners van deze gemeente redelijk tevreden zijn over de huidige wijze van afval inzamelen. Als gewenste verandering wordt het vaker legen van containers het meest genoemd. Vanaf 1 januari zullen aanvankelijk twee huisvuilwagens dezelfde routes rijden om de minicontainers te legen; in de loop van 2004 zullen nieuwe duo voertuigen van reinigingsbedrijf Avalex beide afvalsoorten gelijktijdig inzamelen.

Kostendekkend
Er komt één kostendekkend tarief van € 273,00 per huishouden; de gemeenteraad neemt hier bij vaststelling van de begroting voor 2004 een beslissing over. De huidige tarieven zijn verre van kostendekkend, omdat zij sinds de fusiedatum niet meer zijn aangepast aan de gestegen afvalbeheerskosten. Voor de tarieven van 2002 heeft de gemeente alleen de inflatiecorrectie toegepast, voor 2003 zijn de tarieven helemaal niet verhoogd.

BTW plicht
De totale kosten van verwijdering en verwerking van afval worden vanaf komend jaar dus weer volledig doorberekend in het tarief. De stijging van deze kosten wordt voor een belangrijk deel veroorzaakt door een uitbreiding van de BTW plicht voor gemeenten. Sinds 1 januari 2003 verplicht de rijksoverheid gemeenten 19 procent BTW te betalen voor alle extern uitgevoerde diensten. De gemeente berekent dit bedrag van ongeveer 1,4 miljoen euro aan BTW door aan de inwoners. Naast deze verplichte BTW heffing spelen bij de kostenstijging de verhoging van het serviceniveau in Leidschendam en Stompwijk en de nieuwe bedrijfshuisvesting van Avalex in Hoornwijck een rol.
Meeliften
Het college kiest voor een vast tarief per huishouden en het innen van de afvalstoffenheffing via de energierekening. Deze wijze van innen door middel van maandelijkse voorschotten is zeer efficiënt; de kosten die daarmee gepaard gaan bedragen minder dan één procent van het totaalbedrag.
Een tariefonderscheid naar grootte van huishoudens is in beginsel wel mogelijk, maar als gevolg van aangescherpte privacywetgeving mag de gemeente deze informatie niet meer verstrekken aan een derde partij. Bij een keuze voor een gedifferentieerde heffing kan deze dan ook niet meer meeliften met de energierekening. Als alternatief zou de gemeente de inning zelf ter hand kunnen nemen, maar gelet op de hoge kosten die inning met een aparte aanslag met zich zou brengen, ruim negen procent van de totale kosten, beschouwen burgemeester en wethouders dit niet als een reële optie, omdat deze kosten uiteindelijk weer moeten worden doorberekend in het tarief. Alles overwegende heeft het college dan ook afgezien van tariefdifferentiatie. De gemeenteraad zal het afvalstoffentarief voor 2004 definitief vaststellen bij de behandeling van de gemeentebegroting. Met een tarief van € 273, per huishouden wijkt Leidschendam Voorburg nauwelijks af van de tarieven in omliggende gemeenten.

Verslag 23/24 augustus

Met een groep van 12 reden we op zaterdag de Mergellandroute van 140 km. Een schitterende tocht door de Limburgse heuvels, welke geheel door de ANWB met bordjes is uitgezet. Om 8.45 uur vertrokken we van de parkeerplaats van Hotel Stein/Urmond richting de route. Na een kwartiertje dachten we op de route te zit ten maar toen we een eind verder nog steeds geen bordjes zagen toch maar even op de kaart gekeken. Kon Joost meteen een wespensteek uitzuigen. Eenmaal op de route dienden de heuvels zich ook al snel aan. De eerste werden nog enthousiast beklommen, maar naarmate de tocht vorderde en er ook een paar echt pittige klimmen opdoemden was het wilde er wel vanaf. Zo waren de Camerig, de Eijserbosweg en de Keutenberg behoorlijke slopers. De profronde van Nederland reed die dag eveneens door het gebied. Bij het hotel hadden we al verschillende ploegwagens en bussen gezien, alsmede enkele ren ners. Onderweg kwamen we ze (helaas) niet tegen. Slechts een enkel spandoek voor de tussensprints en bergsprints. Na wat oponthoud onderweg, een langdurige lunchstop en een blik op de klok besloten we een lusje van de route af te snijden zodat we toch nog redelijk bijtijds bij de auto terug waren. We waren het er over eens dat we een leuke dag gehad hadden die volgend jaar zeker voor herhaling vatbaar is.

Op zondag was het weer tijd voor een TT tocht en we gingen ook weer bijna allemaal naar dezelfde koffietent. Deze keer dus Nieuwveen, naar het oudere echtpaar Uijtewaal. Maar eerst hadden we nog een officieel tintje te aanschouwen. Voor aanvang van de rit werd namelijk de nieuwe clubvlag gepresenteerd aan alle leden. Een aantal van ons had hem natuurlijk al bewonderd tijdens de avondfietsvierdaagse, maar de andere leden kregen nu dus de gelegenheid. Na 2 keer de Rabosponsortocht ervoor gereden te hebben kon deze mooie clubvlag “gehesen” worden. Jammer genoeg stond er te weinig wind om hem echt te zien wapperen en een foto maken lukte ook niet echt. Wie het gemist heeft: de komende jaren zal hij nog veel te zien zijn bij de diverse clubaangelegenheden. Daarna mochten de groepen, die al stonden te trappelen van ongeduld dan toch weg. In totaal waren het er 58, best veel voor de zonloze dag.
De A1 vertrok eens een keer over de Dr. van Noortstraat om de strobalen Sara te kunnen zien bij Anneke de Jong op het erf. Gefeliciteerd Anneke! Daarna ging het net als de andere groepen richting de gemeente Ronde Venen waar Nieuwveen toe behoort. Het laatste stuk richting koffietent ging voor de A1 en A2 van Jaap langs de Amstel waar we aan de overkant van het water de B groep zagen rijden. Zij hadden de pauze er al opzitten en vervolgden hun route richting Kudelstaart.
De A2 groep van Jaap ging terug via de Weipoort en reed maar even helemaal door om Jolanda thuis te brengen. Zij was de dag ervoor jarig geweest en een klein groepje bleef nog even een bakkie doen en kon gelijk helpen het gebak op te maken. Dat kwam goed uit, want dat hadden ze in Het Tolhuis niet. Na 90 à 100 km waren de A en B weer terug in Stompwijk.
Bij de start stond de C2 nog te twijfelen of ze ook naar Het Tolhuis zouden gaan. Wij van de C1 waren met 11 man/vrouw. Onder ons ook Fried die genoeg kilometers in de benen had om op te klimmen naar de C1. We reden via Leiderdop, Hoogmade naar Woubrugge waar we het mooie smalle pad langs de Wijde AA volgden. Er zijn nog steeds leden die dit pad nog niet kennen en er van opkijken hoe mooi het daar is. We vervolgden onze weg naar Langeraar en Bilderdam, waar we aan het eind ook weer zo’n mooi paadje kregen. Het reed allemaal superlekker en zodoende waren we even na 10 uur al bij de koffie. Alleen de B (8 pers) zat er al. Wij werden vlot voorzien van koffie en zagen ook de andere groepen verschijnen. Na nog een groepsfoto gemaakt te hebben vertrokken we weer, met nu Fried en Gerrit op kop die ons weer via een ander korte route naar huis zou leiden. Ook dit ging lekker vlot, zodat we al om 12 uur Stompwijk binnen kwamen rijden met heel netjes 63 km op de teller.
De C2 ging op weg via anders dan andere wegen naar Woubrugge. Na nog bij een camping gezocht te hebben naar koffie toch maar doorgereden naar de Schaapskooi in de hoop dat die open was. De deur stond wel open maar geen enkel teken van leven. Met een mobieltje (handig toch die dingen) werd de eigenaar opgebeld. Deze gaf te kennen eigenlijk gesloten te zijn. Maar je laat toch 6 fietsers niet zo maar weer vertrekken en ging gauw koffie zetten. Hoewel hij er eigenlijk niets voor wilde hebben, heeft iedereen toch netjes betaald. Ook hun tocht verliep verder geheel vlekkeloos en ze waren iets voor 12 uur thuis met 50 km.

Arno en Annie van Rijn

Toernieuws weekend 30 en 31 augustus

Regenachtig weer hield afgelopen zondag vele fietsers thuis. Van de A1 en de A2 waren er in totaal slechts 12 die de gok gewaagd hadden. Op weg naar de start was het nog niet helemaal droog, dus stond iedereen in de schuur van Theo verzameld. Maar toen Siem met z’n hand buiten de deur voelde dat het droog was vertrokken ze alsnog. De heenweg naar Oudewater bleef het droog. Toen de koffie op was besloot de groep toch nog maar even te blijven, want het was net gaan gieten. Daarna ging het een tijdje goed tot ze bij Bodegraven alsnog in een stortbui terecht kwamen. Schuilen had geen zin en bovendien klaarde het verderop al weer op. Na ruim 80 km waren ze weer terug in Stompwijk.
Arno van Rijn

C Groepen
Eerlijk gezegd had ik niet gedacht te gaan fietsen. De weerberichten gehoord en gezien te hebben werd het toch niets. Ik had dus ook niet veel tijd besteed aan de route die we zouden gaan nemen. Vlak voor vertrek leek het in de verte wat op te klaren, dus met wat tegenzin fietste ik toch naar de start, je bent tenslotte captain, dan moet je ook het goede voorbeeld geven. Al bij de pomp van Janson moest het regenjack aan, dat begint al goed. Na de bui weer verder. Bij de start stond niemand buiten. Maar wel stond een heel groepje bij Theo in de schuur te schuilen. Ook van de C kwamen er nog 3 (2×2 dus). In totaal gingen er van de samengevoegde A1+A2 12 van start. Van de B waren er 3, maar die gingen weer naar huis.Wij kozen weer voor de makkelijkste weg, de Oostduinenroute, dan kom je vanzelf na 25km bij Boerderij Meijendell. Al gauw kon de regenkleding uit en we hadden het ook niet meer nodig. We konden zelfs nog buiten zitten. Toen het tijd werd om te vertrekken ging het nog wel weer regenen en moesten we wachten tot het wat droger werd. Inmiddels was ik er achter gekomen dat mijn spiksplinternieuwe regenjack niet meer achterop zat. Waarschijnlijk verloren door te slappe snelbinders. Ik wilde dus terug om te kijken of hij nog ergens lag. De anderen wilden wel mee gaan, dus dat werd de Oostduinenroute tegengesteld. Best wel vreemd. Uiteindelijk vonden we het jack niet, balen dus. Onderhand waren we wel weer thuis met ruim 50 km, maar pas om 12.45 uur.
Annie van Rijn
15e Claude Criquielion
Afgelopen weekend streken er ook weer enkele duizenden fietsliefhebbers neer in La Roche, midden in de Belgische Ardennen. Onder hen een aardige vertegenwoordiging (ex ) Stompwijkers. Op zaterdag werd weer de jaarlijkse cyclosportieve tocht Claude Criquielion georganiseerd. Van tevoren zagen de deelnemers het vrij somber in, want na een kurkdroge zomer zou het uitgerekend dit weekend ook in de Ardennen weer eens flink gaan regenen. Uiteindelijk viel het met die regen nog erg mee. Tijdens het ontbijt viel de laatste regen van die ochtend en pas in de middag vielen er nog 2 flinke buien. Het was weer een schitterende tocht. Hier en daar was het parcours iets aangepast en daarmee volgens mij ook verbeterd. Of de tocht door de veranderingen ook aan zwaarte had ingeboet zal nog wel een tijdje onderwerp van discussie blijven. Uiteindelijk zijn 1707 deelnemers voor de sluitingstijd de finish gepasseerd.
Voor zover ik weet hebben al onze bekenden de tocht goed uitgereden. In de groep van 11 waar ikzelf mee gereden heb was er zelfs geen lekke band. En dat terwijl de wegen toch op veel plekken nat waren en we er velen langs de kant hebben gezien met bandenpech. Over de uiteindelijk gerealiseerde tijden was niet iedereen even enthousiast, PR’s werden er dan ook nauwelijks gereden. Maar gezien de omstandigheden kunnen de meeste best tevreden zijn met de behaalde prestatie. Dat ondergetekende uiteindelijk als enige wel goud haalde zal voor de anderen vast een reden zijn om volgend jaar weer hun best te doen.
Naast de grote tocht van 172 km was er ook een tocht van 100 km. De eerste helft daarvan gaat over hetzelfde parcours als de rest, daarna worden wat andere klimmen gereden die ook vrij pittig zijn. Uit onze groep reden er 6 deze afstand en ook dat is uitstekend verlopen.
Arno van Rijn

Rabosponsortocht
Aanstaande zaterdag hopen we heel veel leden te zien bij de start van de Rabosponsortocht. Zowel de A, de B als de C groepen zullen om ± 9.00u vertrekken en wie mee wil rijden is welkom. We rijden als groep de 60 km tocht, maar wie op eigen gelegenheid wil gaan fietsen of een andere afstand kiest kan dat natuurlijk ook doen. We hopen wel dat velen kiezen voor doel nr 8: Ñandé Roga.
Zie ook blz.30 van de DK van vorige week.

Zondag 7 september staat de laatste TT tocht op de kalender. Het is de schitterende Wiekentocht waarbij de A en B naar de molens van Kinderdijk gaan voor ongeveer 105 km. De C rijdt naar de molens rond de Rotte voor ± 50 km, maar bij mooi weer wordt het misschien iets meer. Vertrek om 8.30 uur vanaf Oostvlietweg 30.

Tip voor de lezers/leden met internettoegang: Mocht er een keer geen verslag in de Dorpsketting staan, grote kans dat op onze site www.stompwijk.nl/toerclub alsnog een verslag staat.

Feestavond
Alvast voor in uw agenda. De jaarlijkse feestavond en seizoensafsluiting vindt dit jaar plaats op zaterdag 11 oktober in Het Blesse Paard. Alle leden ontvangen binnenkort een uitnodiging.

Voor oudere mensen, die zelfstandig wonen, kan het regelen van de eigen administratie soms lastig zijn. Deskundige hulp kan daarbij tot steun zijn. Gezondheid Service Horst en Vlietstreek heeft sinds kort in samenwerking met de Stichting CAV hiervoor een dienst opgezet. Deze dienst maakt deel uit van het Servicepakket van Zorggroep Horst en Vlietstreek. Wat houdt administratieve dienstverlening in? Een medewerker van de CAV komt eerst bij u langs om te horen, waarmee hij u van dienst kan zijn. Het kan zijn dat u geholpen wilt worden bij het betalen van de rekeningen of u wilt misschien laten uitzoeken of u in aanmerking komt voor speciale voorzieningen of subsidies. Hebt u een persoons gebonden budget of wilt u dit aanvragen, dan kunt u hierbij eveneens ondersteu ning krijgen. U beslist zelf hoe u de zaken geregeld wilt hebben en de CAV helpt u daarbij. De dienstverlening wordt aangeboden in een jaarabonnement of op uurbasis. Hoe kunt u er gebruik van maken? Als u belangstelling hebt voor de Administratieve Dienstverlening, kunt u vrijblijvend meer informatie aanvragen of zich aanmelden bij de Gezondheid Servicelijn, tel. 070 3072 46 (maandag t/m vrijdag van 9.30 tot 12.30 uur).

Aad van der Ham en Riet van der Ham den Elzen

Dankbaar zijn onze O(pa en O(ma) dat zij
op 11 september 2003 40 jaar zijn getrouwd.

Zij hopen dit samen met u te kunnen vieren op zaterdag 13 september. We beginnen de dag om 14.00 uur met een feestelijke viering in de H. Laurentiuskerk. Aansluitend op deze viering is er gelegenheid het bruidspaar te feliciteren in Party Herberg “Het Blesse Paard” tot 17.30 uur.

Hun kinderen en kleinkinderen:
* Jacqueline Aad Eline Bram Chris
* Annelies Richard Edward Maarten Pepijn
* Patricia Erick Lukas Abel
* Arjan

Tuinbouwweg 8, 2266 HD Stompwijk

Cadeautip: Stichting Kinderhulp Roemenië, Moerkapelle

De zomer is op zijn retour, de scholen zijn weer begonnen en de vakantiejaponnetjes hangen gewassen en gestreken in de kast. Nu het leven van alledag zich weer herneemt, was het moment daar om eens een praatje te maken met iemand die vakantiegangers ontvangt in plaats van zelf de koffers te pakken. Coby en Peet van Boheemen hebben er hun eerste logies en ontbijtseizoen opzitten. Hoe is het bevallen? ‘Prima’ zegt Coby. ‘Het is hartstikke leuk om te doen en het heeft boven verwachting goed gedraaid.’ Ter illustratie haalt ze een mapje met maandtabellen te voorschijn waarin ze bijhoudt hoeveel mensen er op welke dagen te gast waren. Ze laat zien dat Boerderij Akkerlust vanaf de dag van de opening een constante stroom bezoekers heeft ontvangen. Het voorseizoen ging een beetje langzaam van start maar daarna was het gedaan met de rust. Akkerlust zat tijdens de zomer vrijwel voortdurend vol. Dat is mooi werk en daar mag een startende logieshouder trots op zijn.

Wereldwijd
De gasten kwamen uit allerlei landen verspreid over heel de wereld. Grappig idee dat er in Noorwegen, Korea, de Verenigde Staten ik noem maar wat mensen wonen die dankzij hun verblijf op bij Coby en Peet weten waar Stompwijk ligt. Geluksvogels.
In het trappenhuis van Akkerlust hangt een kaart van Nederland waarop met spelden de plaatsen zijn gemarkeerd waar de toeristen zoal vandaan kwamen. Op een toestroom van buitenlandse toeristen was niet meteen gerekend. Maar die kwamen dus wél, dankzij de website en zij willen ook ergens een speldje in kunnen prikken. Blijkbaar greep hun het ontbreken van een wereldkaart emotioneel dermate aan dat ze zijn begonnen uit de losse hand plattegrondjes te tekenen van hun eigen home sweet homeland. Die onschuldig chauvinistische uitingen hangen nu kris kras aan de muur en dat ziet er grappig uit. Niettemin gaat Coby haar buitenlandse gasten tegemoetkomen door een wereldkaart op te hangen. Zo doen goede gastvrouwen dat; die hebben oog voor detail.

Fietsen
Op de vraag wat ze voor leuks hebben meegemaakt met hun logees volgt een verhaal over een Engels stel dat fietsen wilden huren. Oeps, eigenlijk was daar niet in voorzien. Maar als snel kon er iets geregeld worden in de vorm van de fietsen van Coby en Peet zelf. Onmiddellijk bleek dat de Engelse meneer nog nooit van zijn leven op een fiets had gezeten en nog vóór hij het erf af was, lag hij languit op de brug. Elders in Stompwijk is hij nog een keer door iemand van de straat opgeraapt.

De kachel moet roken
Volgens Coby heeft ze maar één minder goede ervaring gehad; een stel Fransen is zonder nader bericht niet op komen dagen. In het vervolg gaat ze dus maar een aanbetaling vragen. Dat druist wel een beetje tegen haar gevoel in maar ja, van dat soort grapjes gaat de kachel niet roken dus ze moet wel. Groot gelijk. Nu is het hoogseizoen dus voorbij maar pas sinds twee weekenden zit Boerderij Akkerlust niet helemaal meer vol. Maar leeg is het er ook niet, dankzij een aantal verstandige bedrijven die er hun personeel in onderbrengen. Op dit moment logeren er bijvoorbeeld mensen die in Leidschendam aan een tijdelijke klus werken. Toen ik bij Coby op gesprek was, arriveerden er juist een paar Duitsers. De tactiek van een goede ontvangst eist dat ze de gelegenheid krijgen op hun gemak uit hun auto te stappen opdat zij een eerste indruk van de omgeving in zich op kunnen nemen. Daarna gaat Coby naar buiten om de mensen te ontvangen en ze naar hun kamer te begeleiden. Het neemt alles bij elkaar een half uurtje in beslag. Coby en Peet hebben er bewust voor gekozen zich niet al te intensief met hun gasten bezig te houden. De mensen moeten zich vrij voelen om te gaan en te staan waar zij willen.

Dagprogramma
Voor de romantici onder ons die er soms wel eens over dromen om zelf een dergelijke onderneming te beginnen, kan ik melden dat er ondanks de ogenschijnlijk ontspannen houding van Coby en Peet hard gewerkt wordt om de zaken goed voor elkaar te hebben en te houden. Hoewel Coby zelf vindt dat ze het vergeleken met haar eerdere zuivelhandel minder druk heeft. Ze begint ’s morgens met het maken van ontbijtmanden voor haar gasten. In die manden zitten allerlei heerlijkheden die een ontbijt voor vakantiegangers zo aantrekkelijk maken. Die manden brengt Coby vervolgens naar de kamers. Daarna, als de gasten zijn uitgewaaierd voor een dagje uit wordt de stofzuiger te voorschijn gehaald. Dan moeten er bedden worden opgemaakt, toiletten gesopt en koelkastjes bijgevuld. De meeste dagen staan er nog andere dingen op het programma, bijvoorbeeld een tochtje met paard en wagen voor de gasten, een kinderpartijtje, een vergadering en nog meer van dat soort zaken. Toeristen hebben meestal geen idee van wat er in de omgeving te doen is dus dat is ook iets waar je als logieshouder van op de hoogte moet blijven. Juist op de middag dat ik er was, was Coby erin geslaagd de hand te leggen op recreatiekaarten van de provincie Zuid Holland en van Leidschendam Voorburg. Nooit geweten dat het wel eens lastig kon zijn om kaarten te bemachtigen – in Frankrijk kan je ze bij iedere Tabac zo uit het rek pakken maar jawel hoor, hier in Zuid Holland zijn kaarten schaars. Duidelijk nog niet zo ingesteld op toeristen.

Het Groene Hart
Klopt, zegt Coby, en daar hebben Peet en ik in zekere zin geluk mee gehad. Toen wij het idee aan het uitbroeden waren om logies te beginnen en contact zochten met de gemeente bleek dat men juist het plan had opgevat om het Groene Hart toeristisch aantrekkelijk te maken. We kwamen er achter dat er een subsidiepot bestond voor het realiseren van vakantievoorzieningen in bestaande bebouwing. De overheid heeft dat geld beschikbaar gesteld om verpaupering van boerderijen tegen te gaan. Daar hebben we dus gebruik van gemaakt. Hoe kwamen ze er eigenlijk op om logies te beginnen? Wel, zegt Coby, dat kwam eigenlijk omdat er een nieuw dak op het huis moest. Dan moet je verzinnen wát voor een dak en dat wordt bepaald door wat je eronder wilt gaan doen. Neem je (goedkopere) golfplaten en laat je de ruimte leeg staan of neem je (duurdere) pannen en ga je de ruimte gebruiken. Het was Peet die met het idee kwam om er hotelkamers onder te maken, en zo rolden we van het een in het ander. Er zat natuurlijk een bestemmingsplan op het huis en dat moest gewijzigd worden. Gelukkig dat de overheid juist dat toeristenplan voor het Groene Hart had bedacht. Dus men stond niet onwelwillend tegenover ons plan. Via de Westelijke Land en Tuinbouworganisatie (WLTO) kregen we subsidie. Die we mochten besteden aan een adviseur en daar hebben we graag gebruik van gemaakt. We hebben nu iemand die het klappen van de zweep kent vanuit zijn vorige functie als directeur van het Zuid Hollands bureau voor toerisme. We zijn erg blij met hem want er komt nogal wat bij kijken voordat je van start kan gaan. Je krijgt te maken met bestemmingsplannen, politieverordeningen, de brandweer en het ‘vermarkten’ (hoe kom je aan klanten). Via de WLTO kwamen we in contact met vijf andere potentiële ondernemers en nu vormen we met z’n zessen de Groene Hart logies. We hebben veel steun aan elkaar en dat is heel prettig. In feite gaat het zo goed dat we ergens in september een voorlichtingsavond organiseren voor andere boeren die er over denken de toeristenbranche in te gaan.

Schuren en lakken
We gaan de kamers bekijken. Mooie ruime kamers met prachtige sanitaire voorzieningen. Dat ben ik onderweg in Europa wel eens minder comfortabel tegengekomen. En dan die meubels. Alles wat er staat heeft Coby bij elkaar gescharreld in kringloopwinkels en andere zaken voor gebruikte spulletjes. Stuk voor stuk zijn de meubels door haar handen gegaan; ze heeft geschuurd en gelakt en bekleed en het resultaat is om te zoenen. Als ik toerist was, zou ik hier ook willen logeren. Je voelt gewoon dat alles met zorg en aandacht in elkaar is gezet. Een ding is duidelijk: Coby weet wat aanpakken is. Ze heeft noklatten geverfd, en binten en muren en trappenhuizen. Ongelooflijk wat een werk. Dus, romantici, een gastenverblijf van de grond trekken is gewoon keihard werken; letterlijk de handen uit de mouwen en aanpakken.

Besturen
Bij het afscheid nemen om een uurtje of zes vroeg ik aan Coby wat ze ging doen als ik weg was. Wel, eten koken en vanavond een vergadering van de WLTO. Ze hebben haar voor een bestuursfunctie gevraagd (die lui zijn niet dom) maar of ze dat wil doen, weet ze nog niet. Hoewel, het is haar stellige overtuiging dat er meer boeren in bestuursorganen zouden moeten plaatsnemen. Die bestuurders zijn allemaal leuk en aardig maar het zijn en blijven kantoormensen hè. Ze mogen dan van goede wil zijn, maar ja, de praktijk, daar hebben ze niet altijd kaas van gegeten…

Thea Ambagtsheer